JSI ECCLESIA A ratur scilicet armi i$91. die 9. Jumi}anni 1595. i die 2. Decembris ; anni 1395. die 3. Aprilis ; anni 1398.die 22. Aprilis.Post conditum apudVillam » * novam secus Avenionem testamentum eodem anno 1398. obiit ibidem die I3.Septembris&se- pultus est apud Cartusianos, ex diario Bertrandi Boisset, civis Arelatensis. Vacavit sedes pluribus annis, quibus Benedictus XIII. seu Petrus de Luna potitus est hoc archiepiscopatu illum regens per varios administratores. De Johannis hujus purpura, qua donatur a nonnullis, dubitant alii & recte. LXXVIII. ARTAUDUS. Ecclesiæ Arelatensis regimen adeptus est anno 1404. desinente, nam legitur archiepiscopus die 5. Martii hujus anni, quem nunc 1405. computamus, in quodam instrumento facto in gratiam Michaelis Martin pharmacopolæ, quod vidit D. Raybaud. In tabulario Arelat. visun- tur instrumenta plurima quæ nomen ejus præ se ferunt, facta an. 1405. die 3. Septemb.die 27. Septemb. ejusdem anni, 19. Septemb. an. 1406. Denique exstat charta data in castro Salonis, die 15. Januarii anni 1408. in qua se archiepisc opum Arelatensem & principem nuncupat. Inter archiepiscopos qui miserunt ambaffiato- res aut procuratores ad concilium Pisanum, ( an. 1409. recensetur in ejuldem actis editis tomo VI. spicil. pag. 362. Cum BenedictuS XIII. in diœcesi Tolonensi partem decimarum indulsisset ac remisisset, ob damna quæ tempore schismatis sustinuerat, Artaudus bullam promulgari jussit additis suis litteris, quibuS appensum est ejus sigillum exhibens tum imagines SS. Stephani & Trophimi, tum gentilitia ejus insignia, nimirum tres cantherios, cum limbo seu tigillo trifido ; colores non apparent. Adhuc memoratur in actis publicis confectis ab Antonio Olivari notario Arelatensi, die 10. Julii an. 1410. quo obiit. LXXIX. Johannes VI. Johannes de Broniaco, quod est oppidulum prope Annecium in Sabaudia, juxta Franciscum Quercctanum, ubi ortus erat ex obscuris parentibus, Vivariensis primum episcopus, postea Ge- nevensis, anno tandem 1410. ad Arelatensem transfertur ecclesiam bulla Johannis pepæ XXIII.data vnI. caLDecembris in castro S. Petri prope Bononiam. Primum instrumentum tabularii Arelatensis, in quo occurrat nomen hujus archiepiscopi, consignatur die 23. Octobr. an. 1411.Diu antea cardinalitia purpura fuerat donatus a Clemente VII. anno videlicet 1385. mense Julio, ob singularem præsertim doctrinam. Insuper S. Romanæ ecclesiæ vicecancel- larius erat & præfati Clementis vicecamerarius, quo titulo ornatur in conditionibus induciarum initarum inter Clementem & Raimundum de Turenna anno 1390. quas idem archiepiscopus nomine papæ ratas habuit die 20. Aug. hujus anni. Vide collect. Baluz. ad vitas pap. Aven. col. 1056. Benedicto XIII. non minus quam Clementi gratus, ab eo creatur episc. Ostiensis, qui licet in schismate hanc & alias dignitates assecutus, adeo tamen pacis ecclesiæ amans fuit, l E L A T E N S I S. /8 « . ut Benedicturi hortaretur ultro se pontificatu, abdicare. Qui cum deprecanti haud adquiesce » ret, damnato schismatico, ad verum pontificem < in ltaliam Johannes profugit, Pisasque devenit, ubi concilium celebrabatur. Ibi cum cardina* latus honor iterum ei Fuisset collatus, inter ceteros patres Alexandrum V. evexit ad S. Petri sedem, a quo iterum consirmatus Ostiensis epi* scopus & cancellarius S.R.E. adfuit comitiis in quibus Johannes XXIIL creatus est pontifex ; & Constantiensi concilio, in quo Martinus V. « gente Columna salutatus est papa, cui ob excel* lentes animi dotes carisiimtiS fuit. Ratione ar- chiepiscopii litem movit contra Ludovicum Neapolitanum regem, Provinciæ comitem, propter salinas municipii trium Mariarum. Collegium Avenioni, & alterum Genevæ ampliffi- mum construxisse dicitur, & fundasse conven » tum FF. Prædicatorum Annecii. Testamento legavit bibliothecam suam Arelatensi ecclesiæ.. Migravit ad Dominum Romæ die xvI. mensia Febr.I4i6.ibiquesepultus fuit. Sed ejus corpus postquam aliquandiu Romæ jacuit, delatum est Genevam ; testamento enim facto die Ii. Augusti anni 1422. caverat, ut corpus suum, si Romæ moreretur, non ultra annum ibi jaceret, sed ad sacellum quod pro sepultura sua construxerat prope majorem ecclesiam Genevens. transferretur. Ejus viam conscripsere Ferdinand. Ughellus in episcopis Ostiensibus tom. I. Ital » sacræ, Alphonsus Ciaconius, & alii. Vicarium generalem habuit in spiritualibus & temporalibus, pro Arelat. diœcesi H ugonem episcop> Va- sionensem, utprobant litteræ, quibus illum instituit die 6.Martii an.I4I9.dauE apud Salonem. LXXX. LuDovicuj. Jam diu est quod gens Allemandorum in pago Belicensi, Delphinatu, Sabaudiaque vetultis- lima & nobilissima, Gallicanam ecclesiam illu- j stravit, suppeditatis multis antistitibus, qui eam virtutum præsertim splendore decorarunt. Sed nullus ante vel post B. Ludovicum fuit, quem præter generi ? claritudinem tot tantaque con> mendarent ; lingularis morum castimonia, pie*> tas, doctrina, dignitates, res pro ecclesia præctare feliciterque gestæ. Ludovicus natus est anno circiter 1390. parentibus Johanne Alamando domino Arbencii in pago Belicensi, acde Mongefibn, & Maria d< Castellione de Michaille, a quibus pie educatus, 1 clericali se militiæ addixit ; ac primum quidem in ecclesia Lugdunensi canonicus fuit, tum præ- centor Valentinensis, Trenorchiensis quoque abbas ; & postea episcopus Magalonensis, qua ex ecclesia migravit adArelatcnseminonantediem 10. Septemb. anni 1423* quo die se tantum præ* fatur episcopum Magalonensem, in documento quod edemus inMagalonensibus episcopis. Anno I424.die 19. Januarii electus Arelatensis appellatur tantum. In Arelat. tabul. nullum instrumentum ejus nomen præfert ante diem 6. Junii an. I425.An. 1426.nono cal. Julii cardinalis tituli S.Cæciliæ creatur a Martino papa V.An.I45o. Iv. idus Martii subscripsit quibusdam statutis ad cardinalium dignitatem spectantibus, post electionem Eugenii IV. qui etiam ea confirma
