Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/379

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

« 83 ECCLES (A M/ situs fuerat, quando electus est abbas. Instrumentum electionis Wifredi abbatis factum est postulante Warnerio abbate, præsentibus Pontio Massiliensi episcopo, Archinrico abbate Montis-majoris, Pathone abbate Pancti Ger- vasii, Warnerio Psalmodiehsi, anno 1005. indictione m. Anno 1014. memoratur in majori chartario. Obiit hic abbas post annos 15. regiminis, anno mxxI. Sub hoc abbate monasterium coepit reflorere, ut patet ex tabulis, maxime ex bulla JohanniS papæ, anno circiter ] 1007. data, ex armario bullarum, n. 1. & magno chartul. n. 1. XVII. Isiirnus Tolosanus prior claustralis Pub Wisredo, ei anno 1021. subrogatur. Anno 1024. Willelmus comes pagi Vinaascini*, fecit insigne donum monasterio ; cuius litteras vir clariss Lud. Ant. de Ruffy edidit in dissertatione de origine comitum Vindascinorum : ^rillelmus filius Rotbaldi, facio donationem sancto Victori i in comitatu Aquensi, in valle Cagnanam, de quarta parte, de uno fronteflumen AV. an. MXXIV. Adalax comi fissa s. ( nrmavit)’Willelmus comes filius Rotbaldifir. Anno MXL. idibus Octobris consecrata est nova ecclesia in frequenti præsulum & princi—’ pum, optimatumque cœtu, a Benedicto papa IX. qui etiam monasterium privilegio donavit. Hoc ipso anno I farno abbati coenobium sancti Verani Vallis-clauste restaurandum traditur a Clemente Cavallicensi episcopo. Anno 1044. Pontius episcopus Massiliensis dedit huic abbati & monachis ecclesiam sancti Ge- nesii ; eodemque anno huic sacro loco sancti Promasii Forcalcariensis ecclesia concessa est. Ruffius de sanctitate Isarni abbatis suse fatis disserit. Paulo ante mortem in Hispaniam profectus est, ut quosdam monachos a Sarracenis in vastatione Lerinensis insulæ captos redime— ] ret. Post mortem, quæ contigit die 2. Septembris anni 1048. indictione I.IsarnuS supremis honoribus dignus visuS est, coliturque Masse- liæ. XVIII. Petrus I. alumnus monasterii eligitur successor sancti Isarni, coram Rajam- baldo Arelatensi archiepiscopo, qui sancti Victoris suerat monachus, præsenobusque Ful- cone vicecomite Massiliensi, ejtssque uxore Odila. Instrumento electionis vitiose data est indictio m, unde parum certæ nobis videntur ejusnotæ chronlcæ ; quapropter parum cu— j ramus quod factum legatur anno 1047. meliusque convenire putamus annum 1048. Concilio Vercellensi contra Berengarii er- torem Petrus interfuisse dicitur. Porro beneficia non pauca pro incremento monasterii siii a viris principibus & nobilibus Provinciæ accepit, de quibus tabularium Iancti Victoris ; præ- cipue abbatiam Psidmodii datam a P. Magno comite, ex magno chart. fol. 1. Obiit an. u6r. 4. nonas Martii, ex chronico ; at ex aliis veteribus monumentis, anno 1060. X1X. Durandus electus an. Io6o. indictione xm. epactaxv. luna 3. cum consensii Pontii episcopi Massiliensis, & Fulconis vicecomitis e juS avunculi, & Raimbaldi archiepiscopi Arelat. SSILIENSIS. 684 A & monachi e justi em loci, ex arch. n. 198. Huic facta est donatio monasterii Chiriaci* ab Adel- berto Mimatensi pontifice, anno 1062. aliasque bonorum donationes accepit, de quibus chartularium magnum. Obiit v. cal. Decembris, ex necrol. Canonicæ ; indictione 2. ex chrxmico, anno 1064. XX. Bernardus filius Richardi vicecomitis RuthencnsiS & AmeliensiS {deMilhaud) ex Rigendi, dum se Deo devovit in cœnobio Maffi- I liensi, partem bonorum siiorum largitus est, anno 1061. Instrumentum electionis Bernardi in abbatem, quam consirmat Pontius Masii- liensis episcopus, cum avunculo siio Fulcone vicecomite, & cum fratribus siiis, ac Raimbaldo Arelatensi archiepiscopo & monacho, factum est anno Domini 1065. indict. m. epacta n. XIV. cal. Junii, luna 7. ex arch. Vict. num. 3. An. 1071. accepit monasterium Rivi-pullense, ex chronico, Castrensi : que donoFroteriiepiscopi anno 1073. Anno sequenti Pontius Willelmi vi- cecomes dat eidem monasterio, in manu Bernardi abbatis omnem honorem suum, si morte præventus sit, sine herede legali de corpore suo. , Synodo adsuit Tolosanæ 1068. Hugone Albo ’cardinali & sanctæ sedis legato præside ; atque a papa Alexandro II. purpura* insignitus, a Gregorio successore cum Bemardo Patavino cardinali legatus mittitur ad principes imperii, necnon in Hispaniam propter diffidium Berengarii comitis Barcinonæ. Litteræ haede re st : ri- ptæ sunt pridie cal.Junii, ind. xv. quæ an. 1077. respondet. In ea porro legatione captum eum fuisse testatur Gregorius VII. in epistola ad Udonem Trevirensem archiepiscopum : cujuS cum desiderio tenerentur monachi Massilienies, ad eos scripsit Gregorius epist. 15.1. 6. monenS ut ejus absentiam æquo ferrent animo ; qua ex > epistola discimus ipsum pro desensione ecclesiæ Romanæ passum este persecutionem, etiam usque ad corporis captionem. Ceterum initio anni 1079. Romæ morabatur Bernardus, & non multo post Amato Oleronensi episicopo legationis sociiIS adjunctus, regente interim monaste » rium sancti Victoris Ramaldo præposito, moritur in ea legatione hoc ipsi) anno 1079. XI11. calend. Aug. de quo sic habet chronicon Massil. Obiit domnus abbas Bernardus plenus Cbrijii dilectione i rexit abbatiam annos 15. De ejus morte Gregorius VII. hanc scripsitepistolam ad monachos Massiliersses : 7\7 On dubitamus fraternitatis vestra dilectio* * ■’nem moeroris & tristitia plenam, super venerandi patris sui excessu vehementi dolore constringi. De cujus tranfitu profecto nemini majus incommodum » quam nobis, aut aque magnum evenisse putamus, ssui talem, tantumque adjutorem nobis e latere subductum fentimus. Intelleximus st quidem in ipstus prudentia & confilio, st vita aliquandiu comes maneret, plurimum utilitatis, Deo favente, non folum in Transalpinis, verum- » De collata huic Bemardo dignitate cardinalis, dubitare non patitur donatio ecdefir B. Mariz de Metras in diœccfi Calari- tana facta in przscntia D— Richardi Rom. ecclefi* legari, & D. tdbrdmulii MtbffiL rnrnb, Mdbtii j cx cod.£incti Victoris, in armario Sardio, n. 67.