6^ ECCLESIA MA cum avunculo siio, cui cesiit abbatiam pro hoc. episcopatu. LXX. Laurentius Strosii cardinalis, epi(copiis Biterrensis, Albiensis & Aquensis archipræ- sul, abbas nominatur resignatione præcedentis an. r 55V seu permutatione. LXXI. Julianus de Medicis archiepiscopus A quensis, abhatiam obtinuit 1570. fepultus 1588. in abbatia sua. LXXlI.Robertus srangipani II.nobilis Romanus » ex antiqua samilia abbatiam obtinuit cessione Juliani 1588. rexit ad annum usque 1622. quo Iublatus est e vivis die 17. Aprilis. LXaIII. Antonius de Bourboncomes de 1 Moret, Henrici Magni nothus, interiit 1632. LXXI V. Ludovicus de Nogaret cardinalis dc la Valet te, archiepiscopus Tolosanus obiit 1639. LXXV. Alfonsus-Ludovicus du Pleflis de Richelieu > cardinalis & archiepiscopus Lug- dunensis, posielsionem obtinuit an. 1640. LXXVI. Julius cardinalis Mazarini an. 1655. LXXVII. Philippus de Bourbon de Vendo s- mc, magnus prior Franciæ ord. Jerosol. posses sionem iniit per procuratorem 25. Julii 1662. Jacobus Goujon de Matignon, olim ep. Con- dom. & abbas Fusniacensis, mense Aug. anno 1703. dcsignatus abbas S. Victoris, adhuc præest, de quo plura in episc. Condom. AbbATIA S. SaLvaTORU. S Ancti Salvatoris apud Massiliam monasterium feminarum ordinis sancti Benedicti, fundatum est a Casiiano, ut legere est in his quæ jam præmisimus, agendo de cœnobio Vic- torino, juxta quod situm erat, non vero in loco quem ei assignat Guesnayus. Ruffius hisu Maflil. lib. X. c. 2. testatur in tabulario Victorinoduas chartas fidem facere monasterium hoc a sancto Cassiano conditum initio fuisse ad radicem montis de la Garde, quo loco cum an. 1685. tellus in canalem effoderetur > magni cujusilam ædificii vestigia reperta sunt, crassa maxime & antiqua, frequentes etiam tumuli virginum ibidem ostendebantur, lapide quadrato, quorum unius marmoreum tegmen noc erat epitaphio insigne : Hic requiescit bone Memorie Eugenia ancilla Dei Cui vexit annus ZZXXVJ. recessit v I. nonas Marssas. C. SC 3- Vidit idem Ruffius annorum 1431. & 1446. instrumenta quibus hoc ipsum confirmatur, spi- licet prope monasterium sancti Victoris quando destructum est a Wandalis, coenobium aliud fuisse, nempe virginum » ac illud ipsum quod a Casiiano conditum Gennadius narrat, cui etiam S— Cæsarius Arelat. episcopus Cassariam sororem suam dedit in pietatis exercitiis informandam, ut in ejus vita prodit Cyprianus. Initio virgini Mariæ sacrum ftiit, aeinde stmcto Caffiano, ut ex epistola Gregorii magni ad Res* pectam abbatissam liquet. Cum autem V. seculo S. Amator episcopus Antiffiodor. in Galliam S ILIENSIS. 696 intulisset ossa S. Quiritii « Z.Cyrici martyrisTar- sensis, quem triennem mactaverant Diocletianus & Maximianus, ac illis osubusmagna ex par. te sanctimoniales illæ potirentur, ab eo quoque martyre monasterium indigitatum est. Hoc infertur ex quodam epitaphio Euscbiæ abbatissæ S. Quiritii, quod ia inferiore sancti Victoris ecclelia legitur : huic abbatissæ suberant virgines 40. prout ex chartis Victorinis annorum 1431. & 1446. intelligitur. Postquam autem monasterium illud cum Victorino dirutum est, non quidem a Vandalis, fcd potius a Norman- nis incerto anno, fortasse 867. virgines illæ in urbem migrarunt, ibique S. Salvatoris monasterium sibi condiderunt, ubi nunc est in editiori loco urbis. Sed & alsam cladem a Sar- racenis perpesse videntur anno 923. cum urbe potiti principem etiam ecclesiam everterunt ; si- quidem iterum instauratum legitur monasterium an. 1031. a Guillelmo & Fulcone Massiliæ vicecomitibus, cumpræesset abbatissa nomine Adalmois ; quanquam adhuc nova reparatione indigeret an. 1060. quo Pontius II. ejusque frater Godcfridus, hic vice-comes, ille cpisco- pus Massiliensis, ut patris fui Guillelmi voto satisfacerent, ecclesiam B. Mariæ des Accoules illis dederunt, lbi ergo habitare cœperunt donec cœnobium Iuum a vicecomitibus ad culmen perduceretur. Huic cœnobio Deodatus episco- pus Tolonensu an. 1031. cesiit basilicam in territorio de Solario cum omnibus pertinentiis suis. Ex act. episcoporum Tolon. Eo in loco moniales sitncti Salvatoris VIII. Peculo monasterium condidisse volunt sub titulo B. Mariæ de Arcubus. Alii conditum esse dicunt undecimo tantum seculo a Warburgi nobili virgine Godefredi filia, quæ an. 1033. volente Pontio Massiliensi episcopo monialis facta, huic monasterio initium dedit. Situm erat inter sancti Victoris abbatiam & fluvium seu rivum d’Auveaune ; ubi perseveravcrunt moniales usque ad annum 1560. quo succe(iit ipfis collegium canonicorum, cujus decanum &*sex canonicos pr.vsentant sanctimoniales. An. I45K’monasterium ilhid ecclesiæ majori addictum est ac unitura Pii II. bulla usque ad 22. Januarii diem anni 1470. quo, procurante potissimum Johanne Cosse comite Trecenst magnoque Provinciæ fenescallo, necnon Johanne Martino domino de Puilobier cancellario, ac Vivaldo Boni face majore judice, illinc avul- sum est cum siiis omnibus præter censos quos- dam & arabilis terræ partem nesicio quam. Anno 1592. procurantibus siancti Victoris asceti » petje suepressum est Clementis VIII. bulla e monte Quirinali data, & in collegium artium liberalium versum ipsis upitum, eo quod vix quatuor sanctimoniales ac novitiæ duæ illic sqperessent : sed parlamenti decreto an. 1596.10. Junii facto pristinum statum retinuerunt, irrita bulla. Anno 1678. in regalem abbatiam erigitur a Ludovico XIV. Cumque abbatissæ prius essent ad triennium, Clara de Sacco omnium prima illic ad vitam ab eodem rege abbatissa est nominata ; benedictionem autem accepit Xx iij
