Jump to content

Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/505

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

ECCLESIA’ tisici juravit fidem dientelarem, pro Vasione civitate, Cresteto, & aliis episcopalibus ca- * stris. Prætereaanno 1425. adfuit desinitioni limitum Salonis, inter archiepiscopum seu administratorem Arelatensem & cives. Iste Arela- tensis archipræsiil erat Johannes de Broniaco, qui nostrum Hugonem consanguineum suum vicarium generalem instituerat in spiritualibuS & in temporalibus, pro archsepiscopatu Are- latensi. Issem Hugo creatus est curator pro exsecutione fundationis collegii Anneciaci, * fa- ctæ ab eodem Johanne de Broniaco cardinali Ostiense Consule quæ de eo diximuS in episcopis Tricastinis. Obiit autem Cresteti anno H45- XLVII. PONTIUS. PontiuS de Sadone in academia Avenionen- si professor, primiceriatus dignitate functuS est in arduis concilii Basileenhs temporibus, 3uibus Eugenii IV. auctoritatem sijmma pru- entia tueri visiis est. Erat etiam præpositus ec- clesiæ Avenionensis. Successit autem Hugoni in Vasionensi siede, in qua ejus fuerat coadju- tor, ut nonnulli existimant. Adfuit an. 1448. 4. Decemb. elevationi trium SS. Mariarum. An. 1456. *die 23. Martii, adsuit synodo A veni on. sub Petro de Fuxo Cardinali, &Alano pontifioiis legatis. An. seq. legitur vicarius gene- ralis Alani cardinalis Aven. episcopi. An.I4.65. fuit orator ad Paulum papam II. pro civitate Avenion. cum Francssco Malespine consule, & , duobus aliis. Rexit ad annum 1469. XLVIII. J O H A N N E S II. Johannes de Monte-mirabili, Calvomonta- nus, Lingonensis diœcesis, referendarius pa- pæ, a Sixto IV. præfectus fuit libellis sub- ugnandis j cui etiam laudatuS pontifex contulit canonicarum & præbendam, in ecclesia Cameracensi. Cumque ipsi adversaretur Johannes Jongleti consiliarius regius in parlamento Parisiensi, pro eodem contendens sacerdotio, in jpsiim Sixtus papa stylum exacuit, quasi pel- fime de fide sentiret hic JohanniS de Monte- mirabili adversarius. Quo vero tempore factus sit Vafionensis episcopus, quantoque suerit, non possumuS definire. In ejus favorem idem Sixtus impertitur indulgentiarum privilegia ecdesiæ S. Johannis-Baptistæ, loci de Calvo- monte, ex parochiali in collegiatam institutæ ; in qua sacro baptisinatis fonte renatus fuit, cujus parentum corpora ibidem inhumata jacent : diplomaque pontificium datum est Romæ an. 1475. die 6. idus Febr. Ibidem fato sungitur, prius condito testamento, quo ædes siias legavit B. Mariæ de Populo, in qua basilica ædiculam S. Johannis construxerat. Spectatur ibi sepulcrum eius & epitaphium legitur in hæc verba : Johan. de Monte-mirabili hicjepultumdntelligentiaapo- stolicum abbreviatorem, fidet Referendarium se- cretum, probitat Sixto quarto pontifici maximo familiarem, religio epijcopum Vafionenf em fecit, quibus perfunctus, septuagenarius obiit tertio fu- » *l. sonctiNicolai, vulgo ItCtllt^t > ride inter instrv mcma « cclcsiaE Avcn. C. XXVUI.p. 146. coti. ASIONENSIS. 934 nii anno miUefimo quadringentefimo feptuagefimo nono. Hac fi confideret. admonent. XLIX. AmALRICUS. Electus in episcopum an. 1479. confirmatur anno sequenti, ex archivo Vasionensi. Biennio elapso abdicat scilicet an. 1482. & alteri transcribit episcopatum I ex actis consistorialibuS. L. O D o. 1 Odo Ozic abbas S. Polycaepi ordinis siancti Benedicti diœcesiS Narbonensis, electus est die 17. Julii anni 1482. ex acti$ consistorialibuS » inquiunt Fratres Sammarthani, qui ejus obitum notant anno sequenti, subrogatumque ipsi asserunt hoc anno die 17. OctobriS Rolandum ignotæ sisdis episcopum. Hunc vero episcopum Strætermissum aiunt a J. Columbo ; ad cujuS ententiam accedimus, quippe Odonem episeo* pum adhuc invenimus, anno 1489. LI. BENEDICTUS III. Benedictus de Paganostis FlorentinuS, ordr nis fratrum Prædicatorum, acceffisse ad regendam hanc ecclesiam an. 1485. legitur apud Sammarthanos. Verum disserendum ejus episcopatus exordium putamus ad aliquot annos ; quod Odonem adhuc episcopum inveniamuS an. 1489. Obiisse dicitur Florentiæ anno 1523. ubi conditus est apud sodales fuos, ordinis videlicet S. Dominici alumnos. LII. HIERONTMUS. Hieronymus ScleduS patria Vasionensis, magister domus Clementis VII. factus est episco- pus anno 1523. Hic titulum assumsit comitia V asionensis, & vicecomitis Cresteti, Rastelli ; , & Intercallis, quæ toparcharum nomina de » sierunt in titulum comitis Capreriarum ; cum magna olim contentio suerit de dominio Capreriarum, ( quoddam territorium est Vasionensis pagi) inter episicopum & comitem Toletanum. Carus erat Clementi VII. qui eo usus est ad siicras confefliones, ipsumque brevibuS pontificiis subscribendis præfecerat. Sedit ab an.I523.ad 1533. quo anno efflavit animam, IV. ; nonas Januarii. Jacet in ecclesia cathedrali Vi- centiæ cum hoc elogio ad ejuS sepulcrum appo- sito : Hieronymo Scleaoepiscopo Vafionensi, Clementis VII. pontificis maximi domui magistro, in Hifpaniam legato ab eo ad Carolum V. imperatorem misso, rebus supra omnium fpem ejus prudentia celeriter & ex voto confectis, affinitate etiam inter iliot juncta, Casure in Italiam ad- ducto, cum Venetit ceterisque Italia principibus sudere inito, duce Insubrum Casuri conciliato, in Belgis iterum apud eundem legatione functo, Ro » ma in majori dese expectatione sublato, Johannes Petrus fratri optimo, ac innocentissimo P. Vixit annos duos & quinquaginta, dies duos. Obiit quarto nonas Januarii anno 1533. LIII. TkomaS. Thomas Cortesius Prati in Ttsscia natus, cum esset datarius & notarius ClementiS papæ VII. confecit instrumentum de pactis matri-