Aeccleſia cathedrali dedicavit ſub titulo ſancti Verani ſacellum, ad quod tranſtulit plurimorum Sanctorum reliquias. Idem pius præsſul curavit excudi officium ſancti Verani epiſcopi cathedralis eccleſiæ patroni, recitandum die 13. Novembris, quod & ipſe recognovit, præfixæ ad clerum ſuum de vita & geſtis B. Verani epiſtola. Anno 1616. abdicavit in gratiam Fabricii qui ſequitur ; migravitque ex vita anno 1626.
LXII. Fabricius.De la Bourdaisiere.
Fabricius a Burdeſia Romanus ſuffectus eſt Octavio ſponte cedenti anno 1616.1616. EjusB conſenſu moniales Ciſtercienſes dictæ Bernardinæ, & Urſulanæ apud Cavallionem receptæ ſunt, & apud Inſulam Urſulanæ. Diem ultimum clausit anno 1646.1646. ſepultus in eccleſia Cavellicenſi cum hoc epitaphio :
D. 0. M.
Fabricio Naldo a Burdeſia Romano, epiſcopo Cavallicenſi
Qui loco S. Faleſii hæreticis eliminatis eccleſiæ ſuæ per xxii. annos præfuit, Avenione quater prolegati abſtentis munere functus, obiitC bonorum omnium mœrore idibus Januarii m.dcxlvi. ætatis lxiv. Alphonſo Naldo a Burdeſia hujus eccleſiæ canonico ſui patrui vicario generali nec non Chriſtianiſſimi regis eleemoſynario vita functo iv. idus Januarii m.dclvi. ætatis li. Octavius Naldus a Burdeſia patruo ac fratri mœrens P. anno D. mdclvi.
LXIII. LudovicusDe Fortia. II.
Ludovicus de Fortia ex illuſtri genere urbis Avenionenſis, jubente Innocentio papa X. creatur epiſcopus, conſecraturque Romæ inD æde S. Mariæ-Majoris die 23. Septembris anni 1646.1646. a Petro-Ludovico cardinali Caraffa, aſſiſtentibus Alfonſo Sacrati epiſcopo Comaclenſi, almæ urbis vicegerente. & Ranutio Scoti præſule Burgi S. Donnini. Inde tranſlatus eſt ad ſedem Carpentoratenſem, ubi efflavit animam anno 1661.
LXIV. FranciscusHallier. II.
Franciſcus Hallier natione Gallus, patria Carnutenſis, ſcientia quam in celeberrimæ Pariſienſis academiæ ſcholis hauſerat conſpicuus, doctorque Sorbonicus & regius theologiæ profeſſor, ab Alexandro papa VII. promovetur ad epiſcopatum Cavellionenſem anno 1657. ſummo quippe pontifici notus erat & commendatus ob concertationes adverſus defenſores Cornelii Janſenii Iprenſis epiſcopi. Brevi autem ſedit tempore : quippe cum jam ſenex & ſub vitæ finem ſacris infulis onuſtus fuiſſet, potius quam honeſtatus, poſt duos circiter annos in epiſcopatu exactos obiit anno Verbi incarnati 1659.1659. die vero 23. Julii æatis ſuæ anno 74. plurimos libros in lucem editos relinquensingenii ſui fœtus. Sepulcro |
ANNI CHRISTI. donatus eſt in eccleſiæ cathedralis navi, ubi legitur ejus epitaphium quod ipſi tanquam parenti benemerito gratitudinis ſuæ monumentum poſuit Auguſtinus Thomas Rotomagenſis, ejuſdem in eccleſia Cabellicenſi vicarius generalis. Laudatur hoc in epitaphio, quod cleri Gallicani, dignitatis eccleſiaſticæ, & orthodoxæ fidei fuerit defenſor acerrimus.
LXV. Richaradus.De Sade.
Richardus ex nobili & antiqua inter Avenionenſes familia de Sade ortus, parentibus domino de Mazan & Diana de Baronellis de Javon, ex canonico ſancti Petri Romæ factus eſt epiſcopus Cabellicenſis ab Alexandro papa VII. die 7. Martii anni 1660.1660. Romæ in eccleſia ſanctæ Mariæ-Majoris conſecratur a cardinali Franciſco Barberino. Ab ordinibus comitatus Vindaſcini legatus ad eundem pontificem, ibi obiit die 27. Junii an. 1663.1663.
LXVI. Johannes-Baptista.De Sade.
Johannes-Baptiſta de Sade de Mazan nepos Richardi, filius Johannis B. equitis domini de Mazan capitanei hereditarii caſtri de Vaiſon, & equitum tribuni in comitatu Vindaſcino, ex Diana de Simiane de la Coſte, nominatur epiſcopus 4. Septembris 1665. Romæ recipit epiſcopalem unctionem 14. Martii 1666.1666. in eccleſia ſancti Laurentii in Damaſo, ſacris operante Franciſco card. Barberino, eccleſiamque ſuam ſolemni pompa ingreſſus eſt die 17. Julii ejuſdem anni. Anno 1670.1670. adfuit conſecrationi Johannis de Vintimille Dinienſis epiſcopi, in vico de Mane in Provincia. Ejus tempore moniales Carmelitæ ædes habere cœperunt Cavellioni, uti moniales ſub titulo ſancti Joſephi, ad xenodochiorum miniſterium apud Inſulam, & clerici vulgo a doctrina Chriſtiana nuncupati. Ad eum miſit Clemens papa XI. facultatem de ſuis bonis teſtamentum faciendi, qua uſus eſt in gratiam pauperum & xenodochii ad eos excipiendos conditi. Pie obiit anno 1707.1707. ſepultuſque eſt in ſua eccleſia. Ejus epitaphium apponimus legendum ab his qui plura de ipſius geſtis ſcire voluerint.
DOMINO NOSTRO JESU-CHRISTO
animarum nostrarum
paſtori & epiſcopo.
Deplorate, poſteri, jacturam quam Cabellio fecit antiſtitis Qui magnum moriens reliquit apud omnes deſiderium ſui ; Quem & ſanctiſſimus dominus noſter dominus Clemens XI.
Carum habuit, magni fecit, & luxit.
Præſul erat certe illuſtriſſimus
D. Johannes-Baptista de Sade
Et ſui claritudine generis & ſuæ ſplendore virtutis,
menſuram ſtemmatis implens
ornamentum eccleſiæ ſuæ conſpicuum.
Perilluſtris canonicorum & benef. capituli exemplum & decus |
Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/517
Haec pagina emendata est
957
958
ECCLESIA CABELLICENSIS.
ANNI CHRISTI.
Oris
