uz7 ECCLESIA didicimus de sancto Fausto, ea vero pro indubitatis &omni ex parte certis nolim venditare. S. Liccrius a Sammarthanis Fausto susticitur in episcopatussed id in vita ipsius quam legimus minime dicitur. Idem tamen habet noster domnus Claudius Estiennot, qui docet ipsius me* minillccalendaria vetera S.Orientii Lcvitanei, ad vn. cal. Septembris, & pervetustum fancti Severi in Vasconia hagiologium ad vi. calend. ejusdem mensis. VI. SARSTONUS. Sarstonus recte notatur episcopuS Tarbensis, ad annumoctingentesimum septuagesimum nonum aut octavum, quo anno Johannes papa VIH.idibus Junii indict.x.sicripsit epist. 198. ad Ausciensem archiepisoopum & ali quos ejus pro* vinciæ episcopos, inter quos ipse Sarstonus Bigo- rensts episcopus legitur in inscriptione, hortans eos ad corruptos populorum mores corrigendos. VII. AmELIUS II. Præfuisse dicitur anno circiter 1000. Ludovico Bigorrensi comite. Hic successerat Rai- mundo patri, qui vivebat annis Christi 945. & 555. Ludovicus autem comes vixit usque ad annum 1025. VIII. BERNARDUS I. Bernardus vivente eodem Ludovico Bigorræ comite præsu it. Memoratur in charta Regulæ anni 1009. Sub hoc episcopo, tempore Ludovi- ci comitis sundatur monasterium fancti Orien- tii Regulæ dictum. IX. RICHARDUS. Memoratur in chara quam refert Johannes Briz Martinez L 1. hi/L Pinnatensis c. 34. cujus initium est : Anna incarnationis Domini M.XXX v I.mensu Angusto xxiI.dseVgo Ranimirus gratia Dei prolef Sanctionis regis, accepi uxorem nomine Gilbergam filiam comitis Bernardi Rod- geri, & comitissa matris ejus nomine Garstnda, quam dederunt mihi Richardus episcopus Bigorri- tana civitatis, & proconsules Levitanenses Gar- fias Forto, &Gielm-Forto fratres uterini. X. HERACLIUs. Heraclius erat de genere*comitum Bigorræ, cum in suo diplomate anni 1064. pro monasterio sanctorum Felicis & Licerii, quod cum Ber- nardo comite Bigorrensi dedit lancto Hugoni abbati Cluniacensi, dicat hoc monasterium ad utriusque possessionem devolutum esse, ex he- reditatejncQit.parentumnostrorum. Hoc instrumentum ex ipso autographo descripsimus, quod etsi V. C. Stephanus Baluz. in suorum Miscel- laneorum tomo VI. nuperrime ediderit ; nihilo> minus tamen recudi curavimus inter instru- mcnta.Heraclius adfuit concilio Tolosano anno 1056. & Jaccensi in Hispania anno 1060. Recenfetur inter præsules qui ad dedicationem Moiisiacensis monasterii accesserunt an. 1063. ln necrologio Divionensi memoratur Heracleus episcopus Bigorræ ad diem VI. idus Aprilis. TARBENSiS. mS XI. PONTIUS. Pontius ante suum episcopatum erit abbas Simorræ circa annum Io6o.quo.cum litem haberet cum Raimundo-Arnaidi Dantin, ambo fecerunt judicium Det, in quo Raimundus-Arnaldi victus esti ut videre est apud Mabill. ad annum Io6o. n. 66. postea factus est episcopus Bigorri- tanus ; neque vcro » accepto episcopatu abbatiam reliquit, eam enim adhuc obtinebat an. 107). quo, judicio episcoporum restituta est Simor- rensibus monachis sanctæ Dodæ cella. Factus episcopus consensit illicito conjugio Centulli vicecomitis Beneamensis, cum Bigor- rensi comitissa, facto cum legitima uxore divortio, & in siagitiosæ adulationis præmium obtinuit, ut monasterium fancti Petri Generensis, quod erat diœcesis Lascurensis, ad Bigorren- sem pertineret s ita enim legitur in fragmentd quodam quod ex Lasctirrensi chartario descri- ptum P.de Marea Benearnensi irsseruit historiæ 1. IV.C. 17. ubi legitur : Centulius vicecomes Bear- nensts dimittens legitimam uxorem, matrem Ga- stonis quam habebat, Bernardum episcopum de possessione sua ejecit violenter, & Fontium Bigor- renjem episuopum in possessionem monasterii indu^ xit, tali pacto i ut ei concederet illuitas nuptias ’Bigorrensts comitissa, quod B. prohibebat^uem tan- diu perjecutum, propter assiduam querelam, & interdicta qua inde faciebat, a toto episcopatu e jecit, & in exstlio mortuus, & apud Forum-julii est supultus. Utrum huic chirtæ fides debeatur * dubita* mus. Pontium quidem depositum fuisse in quo* dam concilio Novempopulaniæ, a Geraldo O- stiensi episcopo sedis apostolicæ legato, nos do « cetGregorius VIL epistola xvi. libri i. data Romæ calendis Julii, indictione XI. hoc est anno 1073. sed ob leviorem culpam, videlicet quia cum excommunicato scienter communicaverat. Id liquido constat ex epistolæ serie. Primo scribit Gregorius de cauta Guillelmi Ausciensis archiepiscopi : Nos decrevisse cogno- scas, ut prasatns archiepiscopus, propter hoc solum, quia communicavit excommunicato, dejectioni subjacere non debeat, Deinde subdit de Pontio.* Pontium vero Bigorritanum dictum episcopum,
?’uem fimili de causu ( qua GuillelmtiS Aulcien- is archiepiscopus) depositum esse nuntiasti, ad nos venisse cognoscas : sed honori tuo provident et nulla querelis ejusresponsa dedimus. Attamen quia in paribus causts paria jura tenendasunt, frattr- , nitati tua Jcribimus, ut habita super his qua stbi • intenduntur diligenti investigatione, fi aliud quod canonica severitate puniendum fit in eo crimen legati approbatione invenire * possit, officii sui restitutione non care at. Si Pontius auctor fuisset Centullo vicecomiti rejicienda : legitimæ uxoris, & illicitum conjugium ineundi cum Bigorrensi comic.ssa, uti legitur in Gallia Christiana ; imosi tantum ratas habuisset illas nuptias, & pro mercede accepisset abbatiam, id sane non latuisset legatum apostolicum ; qui volens Pontium deponere, hanc potius caulam dejectionis protulisset, quam quod communicasset cum excommunicatis. Ai
