Jump to content

Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/66

E Wikisource
Haec pagina emendata est
63
64
ECCLESIA CASTRENSIS


ABBATES CASTRENSES.

A PRimus abbas fuit Robertus unus ex fundatoribus monaſterii, æqualis Conſtantii Albigenſis epiſcopi, ex prælaudato chronico epiſcoporum Albigenſium, abbatumque ſimul Castrenſium, quod nobis prælucebit in hac texenda serie. Vivebat Robertus anno 647.

II. Fauſtinus ex milite prædivite factus monachus, deinde abbas ſancti Benedicti, baſilicam magnis extruxit ſumtibus, ſedente in Albigenſi cathedra Richardo, ab anno 673. Inſcriptionem hujus baſilicæ, unde patet eam ædificatam eſſe nonaginta circiter annis poſt S. Mauri obitum, edidit Mabillon in appendice i. ad tom. I. annal. p. 638.B

III. Citruinus anno 683. abbas erat Caſtrenſis, quo vices egit Stephani Carcaſſonenſis epiſcopi in concilio Toletano XIII. & poſtea ad ſedem Albigenſem evectus anno 692. Itaque requirenda ſunt in epiſcopis Albienſibus reliqua quæ ad ipſum pertinent.

IV. Bertrannus ſeu BertrandtiS eodem anno ſubrogatus eſt. Quæ ad ipſum ſpectant, docent hi versus editi ſpicilegii tomo VII.

Dulce jugum Chriſti teneris portavit ab annis,
Evitans caute Dæmonis inſidias.
Centum terque duos vitam produxit in annoC
Bertrandus ſummi plenus amore Dei.
Hanc tandem ſubita, at prævisa morte precando,
Ejicit, &c.

Rexit uſque ad 722.

V. Alfonſus anno 722. ſubrogatur, quem impenſe coluit Carolus Martellus, & ſibi morienti adeſſe voluit. Vivebat adhuc 734. Poſt ipſum ingens eſt hiatus in abbatum catalogo, uſque ad ſequentem.

VI. Grimoaldus anno 812. & 815. cujus temporibus triplex flagellum ad punienda hominum ſcelera, bellum, fames, peſtis, immiſſum. Ab his tamen immune fuit Grimoaldi cœnobium, quod ejus precibus tribuit poëta laudatusD a Mabill. ad annum 812. n. 7.

VII. Adelmus anno 825. mortuo abbati Caſtrenſi, qui non nominatur, fortaſſe Grimoaldo, ſuccedit ; qui prius aſtrologiæ deditus, poſtea ad ſacros libros omnia convertit ſtudia.

VIII. Adalbertus, dum Carolus Calvus Toloſam obſideret, ab eo chartam immunitatis pro ſuo monaſterio impetravit anno 844.

IX. Eliſachar ex chronico anno 854.

X. Giſlebertus vel Gilibertus anno 854. & 858. cujus temporibus corpus ſancti Vincentii martyris ex Hiſpania ad Caſtrenſe monaſterium tranſlatum eſt, ut refert AimoinusE ſancti Germani Pratenſis monachus. Inde nomen ſancti Vincentii huic cænobio inditum.

XI. Salomon anno 864. ſubrogatur. De plurimis monachis tunc veneno exſtinctis ſervorum dolo, chronicon metro ſcriptum loquitur.

XII. Berno an. 869. cui Aimoinus ceteriſque Caſtrenſibus monachis duos libros inſcripſit de memorata ſuperius tranſlatione. Alios
duos libros metricos de eodem argumento elucubravit Aimoinus, rogatu domni Theotgeri Caſtrenſis monachi & diaconi.

XIII. Rigaudus anno 874. 884. 888. qui legitur ſancti Vincentii baſilicam ædificaſſe, ejuſque reliquias tranſtuliſſe ; quo tempore edita plurima miracula.

XIV. Guilhem anno 921. laudatur quod nulli ſermone ſecundus eſſet ac eloquentia.

XV. Durandus doctrina ſua repreſſit hæreticum, nomine Walfredum, qui docebat animam cum corpore perire. Vivebat anno 951.

XVI. Sancius Honorati epiſcopi Albienſis suppar anno 992. & 1020.

XVII. Arnaldus I. 1030. pœnitentiæ cauſa monaſterium ingreſſus, ad tantam pervenit ſanctitatem, ut plurimis fulgeret miraculis.

XVIII. Gerebrardus annis 1043. 1052. 1066. imprudentiæ arguitur, quod ſacra loca inviſendo ſuum gregem deſeruerit ; unde diſſidiorum origo, idque cauſæ forſitan fuit, quod tradita[1] paulo poſt ſit abbatia Victorino abbati anno 1073.

XIX. Arnaldus II. anno 1085. ex ſchedis D. Stephani du Laura, ſubſcribit litteris Dalmatii Narbonenſis archiepiſcopi pro eccleſia B. Mariæ de Burgo, nunc de Monachia datis xiv. kal. menſis Madii 1086.

XX. Geraldus 1087. 1096. 1099. Ejus temporibus monaſterium gravi incendio vaſtatur ; at oblato corpore Chriſti flammæ repreſſæ ſunt.

XXI. Godofredus de Mureto 1110. 1115.

XXII. Bego 1124. teſtis in veteri charta Ardorelli.

XXIII. Reginaldus 1124. 1126.

XXIV. Amelius Hugonis, ex ſchedis D. Stephani du Laura an. 1127.

XXV. Bernardus abbas Caſtrensis & monachi cedunt Bernardo Attoni vicecomiti Biterrenſi, Cæciliæ ejus uxori, Rogerio, Raimundo, & Bernardo, eorum liberis, locum S. Sigolenæ, qui dicebatur allodium ſancti Benedicti ; viciſſim vero Bernardus, &c. dant ejuſdem loci primitias, & alios reditus, inſtrumento facto inter eos. Deſunt notæ chronicæ. Vivebat BernarduS atto ſeculo XII. An. 1129. partitus eſt bona inter liberos. An. 1139. Jam obierat, ut liquet ex pactis factis inter Cæciliam ejus uxorem, ipſiusque liberos ex una parte, & Bernardum Amatum, ejuſque filios viii. idus Aprilis, feria vi.

XXVI. Petrus I. circa iſtud tempus præerat monaſterio Caſtrenſi, vere pius abbas, qui societatem iniit cum Rotgerio I. abbate Dalonenſi ; hujuſce inſtrumentumC. II. pag. 13. col. 1. damus ſuo loco, maxime quod in eo pietas & caritas mire eluceant.

XXVII. Rogerius 1141. 1154. 1164. Ejus temporibus Ludovicus VII. ad S. Vincentii


baſilicam
  1. In archivo S. Victoris Maſſilienſis in armario diœceſs Caſtrenſis num. 59. legitur : Froterius epiſcopus (Nemauſenſis) & Raimundus vicecomes nepos meus, damus monaſterio S. Victoris, & Bernardo abbati monaſterium S. Benedicti & S. Vincentii, qnod appellatur Caſtras, an. 1073. ii. idus Januarii. Vide in inſtrumentis.Ch. I.