483 I N S T R U vi cujusquam poteftatis suffulti, vel pecuniz commercio freta, inliliat aut irrepat ; quod qui conatus fuerit sive qui conari consenferint, nmoniaœ maledictionis sicuti reus sic & damnatus intereat, rerum eriam univecsarum donationes quas hic Domino san- ctxque Marix pro redemptione animarum siiarum, aut superius nominati fundatores, aut alii quilibet fidc- les contulerunt aut deinceps collaturi sunt, sive etiam facultates omnimodas qoas congregationis illius so- rores fibi legitima emptione comparaverunt, cum omni integritatis plenitudine & quiete, in quibuflibet pagis aut territoriis in ufus ipsarutn ac perennem hujus monafterii pofleflionem perpetualiter manere, affigna- ri, conftabiliri sub atteliatione divinae majeftatis, & tremendi jufti judicii Chrifti Jefu Domini noftri confirmamus, aftipulamur atque unanimi pronuntiatione sancimus. Has igitur inftitutiones noftras ordinatio- nesque ex austoritate divinz legis afliimptas, & mo- nafterio ifti a nobis aflGgnatas & roboratas, quicumque fideliter tenere & conservare ftuduerint, benc- fa&orum orationumque omnium hic per fecula futurarum a Domino Deo confortes deputentur. Si quis vero, quod abfit, earum deftructor aut violator per » ftiteric, excommunicationis noftrx fic anathematis damnatus poteftate nobis in apoftolis tradita dicente Matt. t S. Domino Salvatore : Sluodeuuque ligaveritis super 19 • terram erit ligatum & iu cælis, fic panis infernali- bus deputatus, nili forte refipiscens noxam illam fa- tisfactione correxerit : quod quidem ceflionis & con- ftabilitatis firmamentum uc veracius per tempora fuc- cessura credatur Hrmiufque confervetur, notitiam iftam confcribi juflimus & in auditum frequentiz popularis recitatam manibus propriis subseriplinius. ■j* Ego Archimbaldus S. Burdegalensis ecclesue archiepifcopus. ■f— Ego Hugo sanstre Bisontiensis ecclesue indignus archiepifcopus. -j— Ego Aimo S. sedis Biruricensu archiprxsul. ■f. Ego Arnulvus fanstre Sanctonicx ecclefix novus episcopus. ■f— Ego Hugo Niverniensu ecclcGae humilis epifc. -|Ego Willelmui Engolisincnsiscathedrxindignus fetior. -j— Ego Geraldus Petragoricorum episcopus. * f* Ego Pudicus S. Nanneticz ccclcfiæ episcopus. Ego Jordanus S. Lemovicenfis ecclefix episcopus. * adfkntlum Goffridi abbatis S. Johannis Angerbci *. Azomis abbatis S. Michaelis de Eremo. sf "num Johannis abbatis de Luzione. Golleni abbatis ignum. Leodcgarii. Abbatis de Bazaio. Frederici abbatis S. Florendi. Rainaldi abbatis S. Peni Burguliensis. Odrici abbatis S. Trinitatis Vindocini. Isembbrti clerici de pittavis defignati episcopi. Mangodi capicerii. Ingebaldi cantoris S.Hylarii. Bernardi diaconi. Jofcelini archidiaconi Ande- gavenfis. Goftrbdi thesaurariiNivcrnenfis. Maingodi thesaurarii Bilsonticensw. MENTA 484 A XXIX. Donum Willelmi Aquitanorum ducis de quibusdarn ecdefiis factum S, Mariæ Santonenfi. EGo ViLLiLMUs Dei gratia dux Aquitanorum ecdeliam S. Juliani de Sta pio cum decima & omnibus appenditiis suis, fic ecdeliam S. Marix de Clida, cum decima omnium rerum qux in territorio ejus sunt, dono & concedo, fic si quid juris inibi habeo, totum finio eccleliz S. Marix Sandonenlis fic abbatiflae Sibilis amitæ mcx, & conventui ejufdem loci, pro animabus patris mei, &:macris mex, parentumque meorum, a quorum dono idem donum eidem ccclesia- conceflum fuerat antiquitus. Hoc autem dono * con— donura B firmo tellamento manus mezscribens hanc *f* crucem, videntibus eadem abbatiss.t Sibilla, & comttissa Tho- losie avia mea, fic Agnete amita mea, & Arcmburgi de Volvent monacha; baronibus Gavaino, petro epifeopo, Oliverio, Prictio Lemozino capellanis, Johanne Pontolabcnfi, Bernardo Tolosie clientibus, Vitale Audeberto, Petro David, Giraudo Helia, plu- ribusque aliis. Facta in camera sancti Johannis fic data xii. cal. Septembris. XXX. Notitia de fundatione B. M. de Tenallia. NOtum sit succelsoribus : noftris quod agriculturam de Puteo-Novo, quee eft inter Trinnac & Salum, G er ardus de Blavia Willelmo abbati de Fontc-dulci fratribufque ibi Deo famulantibus, pro saluteanime siiae dedit, remoto omni redditu omnique confuetu- dinaria exactione quantum ad se pertinuit. In hac autem donatione legitimi fic idonei auditores affuere Richardus de paulinac, & Petrus Arbalefters. Deinde supradi&us abbas regulam fandi Benedicti propagare cupiens, duodecim fratres elegit, quibus tertium decimum patrem dedit, eosque ad locum qui Tenallia vocatur, ubi libere Dco> servirent ac regulariter vive- rent, ire disposuit. Sed quia paupertas plerumque animos fratrum minus perrectorum solet perturbare, illud providus abbas pettimescens, terram quam a Gerardo de Blavia dono fuscepcrat, tunc in communi p capitulo eis dedit. Illud vero donum poftea Geraldus U de Blavia & filii ejus scilicet Gauffieaus Rudelli, & Willelmus Freelandi libenti animo conceflerunt. In concellione Gaufredi auditores & teftes fuerunt Fulcho Guarini & Ramnulphus Peitavin. In concelTione vero Willelmi auditores fic teftes fuere Willelmus de Roca, & Villclmus Aichardi de Afneires. In hac autem supra- dicta terra monachi de Tenallia multas Agricolarum querelas invenientes, Geraldo de Blavia quantocius judicaret curaverant. Qui non poft multos dies ad villam dc Trinnac veniens, querelas pacificare cupiens, abbatem de Tenallia, necnon & rufticos que- relofos in prxsentia fua coadunare fecic. Ipse vero cum rufticis rationem ponens, quare terram quam pro E anima sua dederat calumniarentur s Responderunt : NoS, Domine, terram illam diu pertinuimus, fic eam line judicio amittere nolumus. Sed quia in tua curia praejudicari timemus, mitte nos ante Gifardum, fic ejus judicio fuxque curix libenter adquiefcemus. Quibus Gerardus, ne illos magis vi quam ratione cogere videretur, consenlit. Gerardus itaque diem quo judicium audirent instituic, & quia die conftituto przsens efle non potuit, Villelmum Viventii suum præpofimm juris sui rationem dicere, & pro se judicium audire mandavit. Die ergo conftituto, auditis clamoribus Giftr- dus baronesque ejus, rem rationabiliter difcuticnres, Judicium fecerunt. Sed ruftici magis voluerunt quere- ofi manere, quam judicio obedite. Abbas vero audiens eorum querelas clsc injuftas, eas tamen pacificare
Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/1037
Appearance