249 ECCLESIA CLA — ln suo secessii epistolam scripsit contra renas— A ANNI centes apud Arvernos Arii & Joviniani errores ; CHRISTI quæ epistola servabatur in Magniloccnsi coenobio, tempore quo vita ipsius conscripta est. Petrus • Damiani epistola nona lib. I. ad Nicolaum II. * & decima ad Alexandrum II. contendit S. Bo- nitum non solo solitudiuis amore episcopatum deposuisse, sed quod dc laica manu illum acce- pisset. Id autem unde hauserit Petrus Damiani ncscimus. XXXIII. NoRDEDERTUS. Nordebertus a S. Bonito designatus est epife copiis, ut nos docet ejus vita superius laudata : I Sanctus episeopus virum Dei Nordebertum cum primis excellentem & industrium, genere nobilem, ingenio valde perstucacem obsecravit ut ipsi succes- sor, & plebi commissee rector, patriæque desensor esse vellet ; missisunt autem ad Regem legati idonei, qui illud negotium agerent, puta Cautinus arcludiaconus, & aliquot ejus comites bene digni ; illi ubi ad virum Dci, re confecta sunt regresse, cum magno omniumsa- vore Nordobertumsua in cathedra reposuit.TcntalTe transtationem S. Boniti ex Lugdunensi sepultura ad suam ecclesiam legitur ; sed hoc opus debeba- tur Proculo ipsius post Bubum succestbri, ut mox videbimus. Huic episcopo subrogatur Bubus in catalogis ; sed de ipso dubitandum esse autumamus : nam Proculus in vita S. Boniti, cujus scriptor est lynchronus, de Proculo ait : Vir venerabilis Proculus præsulatus cathedra Arvernicæ urbis post virum Dei ( Bonitum) loco tertio sublimatus ; quod videtur significare Nordebertum secundum episcopum a Bonito esse numerandum, & Proculum tertium. At alia potest afferri hujus loci interpretatio : ut Nordebertus fuerit primus qui pe- dum gesserit post Bonitum, & Proculus tertius. Sicque daretur locus Bubo, quem Demochares,. Savaro, Chenutius, Robertus, fratres Sammar- thani & Cointius admittunt solo nomine notato. XXXIV. BUBUS. XXXV. PROCULUS. De hoc episcopo quæ sequuntur prodit vita S. Boniti superius memorata : Cum vir venerabilis Proculus præsulatus cathedra Arvernicæ urbis post virum Dci loco tertio sublimatus fuisset, dignum ille suo munere suscejut opus. Nam B— Mauricii ecclesiam cernens omni ex parte deformem, quædam etiam illius diruta, mico modo non solum in priorem illam restituit flatum, sed etiam ad ejus splendo— j rem non parum adjecit. Simul etiam ad S. Boniti reliquias repetendas’dignos ablegavit sacerdotes, venerabilem scilicet Adelphium monasterii Magni- locenfis abbatem, necnon & Eoaldum Volvicensts b cænobii patrem, Aloderatumqae Teclacenfis b mo- * Petrus Damian. ep. 9. 1. 1. ad NicoI. II. papam de abdicatione episcopatus : Nec te, Bonite falix.prateream. qui hac duntaxat ofcastone percepta quoniam, de manu Regis. laici videlicet hominis, traditionem ecdefat te suscepifse contigerat. cathedram contemfifli atque ad vitet remotioris cofloiliam te protinus contuiifli. b Mabiilonius post Savaronem hoc rnonasterium intelligitde Camalarienst ubi corpus S. Teclx requiescere dicitur. Se<Tvero iimilius credo de Tecietenst interpretandum, vulgo Teillide quod olim erat conventuale. & nunc subjacet Casz-Dei. ROMONTENSIS. 250 nastrrii rectorem, & alios sacerdotes & monachos, — quos tali exsequendo negotio idoneos est arbitratus, AN Ni Qui ut Lugdunum, ad virum industrium Fukoa— CHRISTI dum, qui eo tempore præsulatus officio eratpræeleo tus, pervenere, eique Jui adventus causam expo- fuere, ab eo petita impetrarunt : sanctumque B. Boniti corpus ab ipso Proculo apijcopo in ecclesia sancti Mauricii collocatum esti Hæc ecclesia pos- tca nomen & titulum S. Boniti accepit, in qua tantum supererat altare S. Mauricii. In libro de veteribus eccIesiis Clarom. In ecclesia S. Boniti altare S. Mauricii, altare S. Angeli, &c. ibi re- quiescit S. Bonitus in corpore. Adhuc stabat eratque 1 prioratus Hlidiailæ ditionis & ecclesia parochialis, tempore Savaronis ; nunc dicitur ecclesia S. Fer- reoli, ibique est seminarium, & visitur adhuc sancti præsulis sepulcrum. Corpus ejus reveren- ter adservatur in majori altari ecclesiæ cathedralis, ubi ejusilem caput pretiosa theca indusum per oc- tavam festi, quod solemniter in dioecesi celebratur, patet expositum. Casula ejusilem sancti non est candida, ut ait Jacobus Branche in vit. sanc- torum Arvemiæ, sed violaceo colori prope simi- lis. Ejus corpus hac veste sacerdotali coopertum, dum ex urbe Lugduno transferebatur, potius cre- , diderim, quam a B. virgine donatum ea fuisse * sanctum, ut aiunt, antistitem ; cum de tanto dono haud loquantur antiqui scriptores vitæ S. Boniti. Quicquid sit, reverenter adservatur sub primario altari ecdesiæ matris, & die 1 5. Januarii ante sacrum solemne celebrans alba & stola indutus, flexis genibus, in presbyterio accipit hanccasulam a sacerdote pluviali induto. Transtationis festdm celebratur 6. Junii. XXXVI. ThaIDo. XXXVII. DaibaiNUS. Aliter DaiIcnus uti legitur in cod. Portuensi & in MS. lllidiano, & post eum ponitur Dumber- tus in eodem cod. MS. XXXVIII. STEPHANUS L Stephanus memoratur in codice manu exarato Mauzacensi, ubi agitur dc Lanfredo abbate. XXXIX. AdebeRTUS I. Consecravit rnonasterium Mauzacense a Plpino rege instauratum. Præfuit soIemni pompæ, qua corpus S. Stremonii primi episcopi Arvern. & martyris, e Volvicensi monasterio in Mauzacense est illatum, auctoritate Pipini regis, petente Lant- r fredo abbate, an. circiter 7 64^110 in coenobio ipse — 64. postea sepeliri voluit. Haud dubie Adalbertus est cujus nomen sic subscriptum Iegitur in testamento Rogerii comitis pro Caroffensi cœnobio : Signum Adalberti Arvernensis episci Datum est an. circiter 7 8 5. ex Mabill. cujus Annales consule ad hunc an.n. 48. &inappendicetom. 2.^.71 3.col. 1. In patriarchio Bituricensi sæpe fit mentio sancti Asdepii episcopi, quem patriarchii auctor dicit fuisse episcopum Arvernensem, & vixisse tempo- re Caroli magni ; fuisseque cum Davide Bituri- censi arch. parthenoniS S. Laurentii fundatorem. In monasterio S. Laurentii Bituricensis colitur quidem
