i69 ECCLESIA CL Arvernorum episcopi, qui illissamiliarissimus erat, i ANNI Qm/ies iff monachorum regulam assensum dederunt. 1U011 Anno igitur ab Incarnatione Domini I Iq.2. Dominica ante Paseha, &c. Orta contentione inter ipsum & Guillelmum VII. Arvernorum comitem propter Montem- ferrandum, componere maluit, quam cum potenti hoc principe contendere, atque composi- tionein inter lpsos factam confirmavit Ludovicus Prot. Mp. rex VII. anno 1145. Laudatur ob singularem a custumquo Dei-param virginem prosequebatur. Obiisse dicitur die 18. Aprilis ; at quo anno ignoratur. Noster Claudius Estiennot autumat ] cum sedisse usque ad an. 115 2. Sed infra pro- baturi sumus ejus succestorem anno 1151. jam præfuisse. De Aimerico ita Iegitur in archivis CIaromon- tensis ecclesiæ : Aimericus Dei gratia Arvernorum episcopus, ad propellenda mala, ficot bonus & pius pastor, instituit formamjuramenti, quod ipse & fuccesseres ejufdem clericis canonicis præstare tenerentur. Factum hoc institutum anno ab Incarnat. Domini m. C. xLv. regnante Lodovico rege Francorum. Id confirmarunt sequentes episcopi, Stephanus Aimerici successer, Pontius, G. Rotbertus, Hugo, Guido anno i2po. Ademarus /2$6. Johannes die Pasehæ t2p 8. mense Aprili, P die Dominica in crastinum Purificationis anno /JO2. Hæc subjungere ex veteri codice non piguit, quia ad llabiliendam chronologiam non parum conferunt. De hoc episcopo Sugerius, S. Dionysii abbas, in vita Ludovici grossi regis hæc nos docet, quæ contigerunt anno circiter 1122. nam paulo post mentionem factam concilii Lateranensis hoc an- no celebrati subdit : Ea tempestatis temperie Al- vernorum pontifex Claromontensis, vir honestæ vitæ, & desensor Ecclesiæ illustris, & pulfatus & pulsus £ Alvernorum superbia nova & antiqua, quæ eis titulatur : Alvernique ausi Latio$ se fingere fratres, ad dominum Regem confugiens, querelam ecclesiæ lachrymabilem deponit, comitem Alvernensem civi- tatem occupasse, ecclesiam B. Mariæ episeopalem, decani sui fraude multa tyrannide munivisse. Re- nitentes etiam pedibus provolutus ancillatam eccle- fiam exancillati, tyrannum esseænatum compeseere regia majestatis gladio suppliciter effiagitat. Rex autem, ut conseeverat ecclesiis promtisseme opitulari, caufam f)ei gratanter sed sumtuose astumeus, quia verbis & majestatis suæ figillo tyrannum corrigere non valet, facto maturans militares colligit 1 vires, movet in Alverniam recalcitrantem copiosum Francorum exercitum. Cui Bituricis adventanti, regni optimates, comes Andegavenfis Fulco, comes Britannice Conanus, comes Nivernenfis, multique alii regn i proceres, manu magna m ilitari, regni debitores occurrunt, in Alvernos injuriam Ecclesiæ & Regni ulcisci sestinantes, &c. Quo audito, quici- vitatem (Claromontensem) tenebant.timoreperculsi, fugam parant, civitatem exeunt, eamque Regis ar- bitrio derelinquunt. Rex autem & Deo ecclesiam, & clero turres, & episcopo civitatem, pace inter eos & comitem, & sacramentis, & obsidum multi- plicitate firmata, victor in omnibus restituit. Verum AROMONTENSIS. 270 L temporum lustro peracto, com Arvernorum comitum — — — peesida levitatesolveretur, recidiva episcopi & ec— ANNI clefiæ calamitas, recidivam reportat Regi querimo— CHWST1 niam ; qui se casse labore adeo defatigatum dedi- gnans, collecto primo multo majore exercitu, tertam repetit Alvernorum, &c. Erant in ejus expeditio- ne comespræpotens Flandrensis Carolus, comes An- degavenfis Fulco, comes Britannia, tributarius re- gis Anglici Henrici de Normannia exercitus, baro- nes & regni optimates quamplures, &c. Denique post expugnatum & flammis pene consumtum Montem-serrandum comes, rogante J pro eo Willelmo Aquitaniæ duce, in gratiam Re- gis receptas est postquam de damnis illius satis- fecisset. Hæc facta fuisse sedente Stephano quodam, quem sextum appellant, JustelIus & Sammarthani fratres autumant Scd ex di- ctis pene demonstratum putamus nullum Io* cum superesse huic episcopo, in veteribus catalogis ignoto. Sane si admittendus esset, quia eum memorari dicunt in vita S. Amabilis, ponendus esset inter duos Aimericos. At unicus Aimericus in antiquis agnoscitur catalogis. Nec est quod no- bis opponatur vita S. Amabilis, in qua aiunt sieri , mentionem Stephani episcopi qui Aimericum an- ’tecesserit. Consuiui vitam hujus sancti editam a Bollandianis ad diem XI. Junii, quam decimi- quiuti seculi tantum esse fatentur, nec aliam ex- hibent. In hac vita, seu potius in hoc encomiastico sermone, verbis copioso, jejuno, inquiunt, in rebus (in quo parachronisini ducentorum anno- mm, & plurimae fabulæ) nihil de illo legi epi- scopo. Notatur tantum sancti Amabilis ecclesiam fuisse de novo conditam a Stephano VI. episcopo ; sed id potest intelligi de Stephano Mercoriensi. Prætereaque nullam pene fident meretur hujus- modi vita tot mendis aspersa & foedata. > LXI. StephanusVI. jJ*, , Stephanus de Mercorio, • BeraIdi Mercorii * toparchae, & Odilonis Brivatensis ecclesiæ præ- positi frater, patruusquc Odilonis Aniciensis episcopi, alterius Odilonis abbatis Cluniacen- sis consanguineus sedebat saltem ab an. m. c. Li. 11J I* nam hoc anno Dalmatius de Baffia reliquit ad monasterium Calciomontis, Chaumont, & mo- nachis, &c. omnes querimonias quas ipsi ha- bebant cum eo. Gesta sunt hæc in media Qua- dragefima apud Calvum-montem an. Domin. In- , carn. M. C. LI. regnante rege Lud. sedem Cla- L romont. regente Stephano pontifice de Mercorio, ut legitur in tabul. Celsinian. An. circiter 1152. convenit cum Petro Trenorchiensi abbate, & Archimbaldo de Borbone, ad monasterium S. Portiani, jussii Francorum regis Ludovici, ad judicium ferendum de resarciendis hujus ecclesiæ damnis. Inscribitur chartuIario VaIetæ sub nomine Ste- phani de Mercurio, ad annum Christi m.c. Lvi. r r c 6. regnante Lodoico Francorum rege. An. sequen— * ti decrevit ut ecciesia S. Martini, ecclesiæ B. Ju- • Petrus venerabilis epist. a J. loquitur de nescio quo episcopo Claromontenst, qui uti pastorem decebat, minime se gerebat, ipso tempore quo scribebat idem Petrus.
