ypj ECCLESIA CLA 1 SILVINIACUS. ANTIQUUM exstat ordinisCIuniacensis mona- sterium & percelebre in pagoBurbonensi no- ♦Souvigny mfue Silviniacus *, tribus leucis distans a Burbone- Archembaldi, & eodem fere intervallo ab urbe MoJinit. Litteræ quibus locum hunc Aimardus vct Ademarus miles Cluniaco donavit, in chartario Cluniacensi continentur, quas edidit noster Mabillonius in seculo v. Benedictino pag. 8 5. elogium B. Bemonis abbatis Cluniacensisscribens. Ealdem litteras descripsit ex ipso Ciuniacensis ar- chivi fonte Martennius hoc tenore, additis tamen 1 variis quibusilam lectionibus, quas ex editione Mabilloniana desumsimus. Igitur ego Aymardus timens gehennam & desu- derans ut quando anima mea de hac luce migraverit & ante tribunal Christi in die judirii venerit, Dei misericordia veniam merear accipere ; ideo pro Dei amore & remedio animæ meæ, cedo ad locum Cluniacensern qui est in honore Dei, & S. Petri, atque permitto, concefficmque in perpetuum esse volo aliquid de meo jure. In ipsius, inquam, loci trade dominationem, transfero atque transsunde, imprimis ipsum curtem Sibviniaci ubi ecciesia S. Petri est sundata. In ipsu villa sunt casales cum supeeposttis vineis, campis & pratis, ipsu & qnantumcunque in ipsu villa visus sui habere, totum ad integrum trado adsupradictum locum. Et desoresta de Borne medietatem, & de alia soresta quæ dicitur Masor- * & ilio medfetaism > & lit monte Œn ♦ quantumcumque monte. visussui habere, & in moncellosoniliter & in Ba- yenaposlmiliter & in Vitlema quantumcunque visus sui habere, fve in campis, five pratis, sive vincis, quantum ad ipsus villas aspicit, totum ad integrum trado ad jam dictum locum Cluinacum & in * vel io. veteri ♦ Silviniaco, & in ♦ Genebraria slmiliter & * 1 a’in Fontonella slmiliter & in boseo straderiofimi- liter istas res superius conseriptas vel prænominatas J ad integrum iludem cedo in elemofinam pro remedio animæ meæ, ut faciant rectores ejufdem ecclesiæ fi- cut mos & consuetudo jure exposeit. Et ut denatio ista firma permaneat cum omni stipulationesubinxa, ego ipse Aymardus manu eam propria firmari & manu bonorum hominum testium roborandam de- * Signum Crevi. Signum ipsius Apmardi ♦. X Aymonis, S. Ay$, Notardi, S Aldeberti, Niserii data in die Lunis gnuni Em— in mense Martio anno XXIII. regnante Carolo J^mlalY re8e’^una^U5 sujstott Aymardi scripsit. Mabil- jj.Dagbcrt. lonius scribit : an. XXIV. regnante Carolo rege. S. Aymo. Locum hunc, antequam Cluniaco subjaceret, A<mo. s. ecclefia in honore S.Petri fundata iusignitum fuisse s Adrvert docent præmissae litteræ. Ibidem prius exstitisse S.Ninezio. monasterium, eique plurimos præsuisse sive ab- bates sive præpositos contendit doctus asceta Sil- viniacensis D. Phelippartqui ad nos misit quid- quid colligere potuit de nobilis hujus prioratus historia. Hos priores enumerat seculo nono vir eruditus ; Hermonem circa an. 8 3 o.Humbertum, de cujus ætate filet, Bemardum de S. Geran an. circiter 880. Constantinum, cujus tempus ignoratur ; Aimonem, qui dedit argenteum calicem ROMONTENSIS. 378 L & librorum copiam anno ♦ Quibus ex * Abrafi monumentis eruti sint hi priores ignoramus. Certe si tempore donationis factae Siiviniaci ab * « ** « •" Aimardo, monachi sub præposito vel priore ibi— *Otai*tV’ dem incolebant, eorum mentio fieri debuisset in instrumento donationis præmisto. Post mortem Aymardi, Aimo vel Aimus ejus fiIiuS, Burbonis dominus, Silviniacum sibi ven- dicavit jure patemæ hereditatis ; sed melius con- sultus, pœnitentiaque ductus, totum quod rapuerat restituit in manu Aimardi abbatis Cluniaceniis ; ad- diditque allodium suæ proprietatis Logovernum no- mine, pro animabus genitoris sui Aimardi & geni- 1 tricis suæ ErmengardisJiutmmquesuorumDacberti & Archembaldi, & pro sospitate uxoris suæ Adal- sendis, & filiorum suorum Geraldi & Archembaldi. Silviniacus olim primaria erat urbs pagi Bur- boniensis ; quam nobilitant plurimorum domino- rum Burboniensium sepulcra, sed præsertim sacri sanctoram Maioli & Odilonis abbatum Ciunia- censium tumuli. NuncproviuciæcaputestMolinæ. PRÆPOSITORUM SILVINIACENSIUM CATALOGUS. PRIMI qui Silviniacensi monasterio præsue- runt, sunt sanctus Odo Ciuniacensis abbas ; ■* ejusque succestbres Aymardus, Maiolus, Odilo 9 Hugo, ex Silviniacensibus schedis ad nos missis. Conjicimus tamen hos sanctos abbates, cum monachos per se regere non possent, vicarios hoc iu prioratu constituiste. Et quidem liquet multis ex chartis Guidonem, quem aiunt ex co- mitibus Matisconensibus prognatum esse, Siiviniaci administrationem nactum fuisse fuit S. Hu- gone abbate. Sub eodem S. Hugoneabbate Petrum præsuisse palam fu ex instrumento fundationis prioratus de Genzac anno M. c. regnante Philippo rege, a duobus istis administratoribus præpositorum seu priorum. 1. Guido de Matiscone sub S. Hugone CIu- niacensi. II. Petrus I. anno 1100. S. Hugone Clunia- cense monasterium administrante. III. Pontius Petro successit ; utrum vero sit Pontius, qui abbas suit Ciuniacensis, non de- finimus. IV. Girardus an. 1124. ex litteris Wlgrini Bituricensis archiepiscopi, confirmantis Silviniaco ecdesias S. Mariæ de Capis, de Chapes, & S. Mariæ de Chirac, quas ejus decestor Leodegarius dederat cœnobio. Vide inter instrumenta Bituric. C. xvr.’ " V. Asterius mutuo dedit Archimbaldo VI. co1, 11* Burboniensi topaichæ quinque solidorum millia monetae Silviniacensis ; Archimbaldus vero cum sua uxore agnes indulsit ac remisit monachis can- delas quas ab eis accipere solebat. VI. Helias Asterii succeslor an. 1147. obti- nuit ab Aimerico Arvemensi episcopo confirmationem ecclcsianim Silviniaco lubditarum iu Ar- vemensi diœcesi. Vll. BrocarduS memoratur cum Petro abbate CIuniacensi, iu sacramcnto præstito super altare S. Maioli
