498 ææoeuæaffiauaaaæffiſaæaoeuuææuuffi ECCLESIA LEMOVICENSIS.
AQUITANIÆ primæ civitas Lemovicum ad Vigennam fluvium, vulgo la Vienne, olim Ratiaſtum appellatam eſſe docet Hadrianus Valezius in notitia Galliarum, poſt Claudium Ptolemæum ; plurimi vero Lemovicum Auguſtoritum vooent. Sed aliarum urbium more nomen gentis, cujus caput eſt, ſumſit ; dictaque eſt a Lemovicibus, Lemovicæ, Lemovica, civitas Lemovica, urbs Lemovicina, uti legitur apud Gregorium Tur. Fredegarium & Fortunatum.
Porro Lemovices a Cæsare in commentariis recenſentur inter Galliæ potentiſſimos populos. Et ear7 quidem Vercingetorix Arvernus, poſt ſuam a Romanis defectionem, eos ſibi adiungere curavit cum SenonIbus, Pariſiis, Pictonibus. Cadurcis, Turonis, Aulercis, Andis. Cumque Aleziam obſidione cinxiſſcnt Romani, ad eam urbem liberandam, Galliarum principes decem armatorum millia Lemovicibus imperarunt, quot Bellovacis Belgarum potentiſſimis ; etſi Pictonibus octo tantum millia, Turonibus ſex, Mediomatricis, Nerviis, Morinis, & c. quina, & Atrebatibus quatuor duntaxat eſicnt im rata.
IEeit veteri notitia conſtat Lemovices Aquitaniæ, & quidem primæ, eſlc trihuendos mam ſub Bituricenſi metropoli recenſentur. Inter plurimas AquitanIæ civitates enumeratur ab Apollinari Sidonio civitas Lemovicum lib. 7. epiſtularum ep. 6. Burdegala, inquit, Petrocotii, Ruteni, Lemovices, Gagalitani. lmultoquejam major numerus civitatum, & c. Aquitanis quoque eos accenſent Julius Cæſar,
trabo & a ii.
Lemovicum antiqua civitas amphitheatrum ſitum habuit, quod Arenarum nomine adhuc ſitpeiſſite ſignificabatur apud Gallos. In commemoratione abbatum Lemovieenſium legitur de Stephano ſeptimo abbate S. Martialis, qui florebat ineunte ſeculo x. Turres in caſtello Martialis duas fecit, unam contra ſlutarios nomine Orgolctum, alteram contra Arenas nomine Fuſiniam, præapiente hoc rege Carolo minore, ad repellendum Guillelmum ducem A. Pictavinum comitem. et ex nomine fito ipfinn caſtellum nominavit Stephanopolim. Carolus minor hoc commemoratus loco, eſt Carolus Simplex. Una ex urbis parochiis ilolim erat eccleſia S. MarIæ de Arenis ; adhucque ex portis Lemoviœrum una porta Arena rum a atur.
Regiis ; Franciæ prioris dynaſtiæ temporibus, Lemovicis moneta cudi ſolebat, ut docet S. Audoenus I. 1. de vita S. Eligii 3 probantque nummi quidam veteres Lemovicis, vel Lemovecas F. inſcripti ; nunc etiam ibi moneta percutitur. Urbs etiamnum eſt ampla, po ulos, dives o um commercio acquiſitarum, maxime imaginum encauſto ictarum. Publicis ædiliciis præſertim geris ornata, ſcilicet eccleſiis & monaſteriis ; ac inter colles vitiſſros eſt ſita. Ibi eſt vectigalium tribunal, ſedes præſidiaIIs a, Burdigalenffs pariamcnto pendens, collegium quæſtorum Franciæ, cum rei tum ærariæ tum iu diciariæ ræ ecto.
Quod Ilpectat ad ſtatum eccleſiaſticum urbs eſt iſcopalis ſub metropoli Bituricenſi. In eccleſia cathedrali ſub invocatione S. Stephani dicata tres unt dignitates : decani, mntoris & archidiaconi de Mala-morte, quæ (pendent ab electione & collatione capituli pleno jure. Succentoris, q debet eſſe mnonicus, o ciumaoentore confertur. Sunt præterea 28. canonicatus, ſex præben. Eadem in eccleſia miniſtrant 14. magni vicarii quorum unus eſt parochus eccleſiæ S. Johannis auſteritatis i ’’affſla tttſictbſifſhſſaoeiffiti in 1 7. atfhipreſbſienw, qui continent eccleſias parochiales pluſquam ſexcentas. Archipreſbyteratuum nomina unt :
pag. a 67.
1. De Combraille. ro. De Porcheria.
2. De Albuconio, Aubuſim. 1 1. S. Pauli, S. Paul.
3. De Chiroſa, Cltirouſe. 1 2. De la Meyſc.
4. S. Exuperii, Saint-Supeti. 13. De Noutronio, Nontron. 5. De Gimello, Gimel. 14. S. Juniani, S. lunien.
6. De Brivaſaco, Brivazac. 5. De Ranconio, Raneon. 7. De Briva, Brive. 1 6. De Benevento, Benevent, 8 V0ſiarum, Vigeois. 17. De Anziſma.
Pagus Leirlovzinbſlineiſggſorlcgſſinſtriorem dividitur. In ſuperiori ſunt Lemovicæ, Albuconium, & omnes loci archipreſbyteratibus inſignes ſuperius notati. ln inferiori caput eſtTutela, quæ urbs eſt epiſcopalis, de qua infra loquemur. In diœceſi Lemovicenſi plurimæ ſunt abbatiæ, quarum hiſtoriam texemus poſt accuratum, quantum licebit, epiſcoporum catalogum. De iis ante Sammarthanos ſcripſerat Jobannes Corderius hujus eccleſiæ canonicus, vir antiquitatis eccleſiaſticæ peritus ; cujus operi multa adiecerunt Sammarthani, ex variis inſtrumentis ſibi ſuppeditatis. Longe plura collegimus, ut quivis æquus lector iudicabit, poſt perſpectam auctiorem hanc & quidem emendatiorem ſlerient.
1 1
