Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/276

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

jij ECCLESIA LE * Anno 103 i. adfuit concilio Bituricensis provin— l CHRISTI c’æ » habito, in quo actum de S. Mor- 1031. ssalb apostolatu, quem in patrum cœtu propugna- vit ; tamctsi prius epistolam scripserat ad Benc- dictum papam VIII. dc non accensendo apostolis C. r. col. hoc sancto, quam dedimus inter instrumenta. Ex 161 ’ iis vero quæ Jordanus in præfato concilio perora- vit, diseiinus anno 1029. vel potius 1028. habitam fuisse aliam lynodum apud Lemovicas, in qua eadem causa disceptata & judicata jam fuerat, Tom. 9. cui ipse aderat. Dc hoc S. Martialis apostolatu ’at sL ; s JoIianncs XVIII. * scripsit ad Jordanum, docens • al. xix. eos insanirc, qui hunc sanctum, apostolumne- vtl XX* garcnt. 1 ln conciIio anni 1031. Jordanus palam decla- mavit in milites, qui res sanctuarii depraedabantur, & pauperes opprimebant ; contra quos hæc anathemata protulerunt patres : Excommunicamus illos milites… maledicti ipsi & adjutores eorum in malum : maledicta arma eorum, & caballi illo- rum ; erunt com Cdin fratricida, & com Juda tra- ditore… & sicot hæ lucernæ extinguuntur in oculis vestris, ita gaudium eorum extinguetnr in conspec- tu sanctorum angelorum, nisi ante mortem ad fatis- factionem atque emendationem sive pænitentiam di- gnam venerint in judicium episeopi sui. Anno sequenti Jordanus convenit adhuc ad 1 lynodum Pictaviensem commemoratum iu chronico Malieacensi. Anno 1047. sectacst dedicatio ecclesiæ S. Mariæ Santonensis a plurimis epi- scopis, intcr quos Jordanus recensetur. Anno 1048. 1048. adfuit consecrationi ecclesiæ Userciensis, cum Geraldo Petragoricensi, & Guillelmo En- golisinensi episcopis ; tuncque testis suit donationis factæ huic coenobio ab Aalberga vocata Bonasia sanctimoniali, & filio ejus Bosone. C. xr. Ex chartario ecclesiæ Lemovicensis descripsi- cd. 17 s. mus ejusilem episeopi litteras quibus multa confert S. Stephano ad communiam ; in iis autem leguntur. ejus parentum nomina. Ex eodem chartario ha— ’ buimus concordiam initam inter eum & Willel- C. m. mum Pictavorum comitem ; quam inter instru- coI. 17 ». menta legendam dedimus. Jordani mors anno 1052. tribuitur. Sepultus est iu divi Augustini templo. Ademarus Cabanensis ei & multis* tum episco- pis, tum abbatibus epistolam dedicavit apologe- ticampro apostolatu S. Martialis, anno 1028. quam Mabillonius edidit tom. Iv. Annal. in ap- pendice ; ex ea autem discimus non solum annum quo scripta est, sed etiam quo habita est prior fy- nodus Lemovicensis pro afferendo hoc apostob- tu, scilicet 1028. ClIABOT. XLIII. ITERIUS. Post Jordani mortem eeclesia Lemovicensis muItis quassata est tempestatibus ; quibus ne diu- tiussubjaceret, habitus est conventus episcoporum, iu quo Iterius vir nobilissimus, videlicet ex Cha- botiorum familia, inquit Bemardus Guidonis in gestis Lemov. pontif. moribus probus, hospita- lis, benignus, sobrius, & ad omne opus Dei pa- ratus, ex monogamia electus est ; quod signisicare videtur ipsum ante episcopatum semel uxorem MOVICENSIS. p6 l duxisse. Elegimus illum, inquiunt derus & po—’ pulus, secondum demini præceptum reluctantem & ANNI contradicentem, ex voluntate & consensu domni c Guillelmi comitis, & Ademari vicecomitis, om-> niumque procerum & cafatorum, atque totius po- puli ; clericorum quoque ; decani, videlicet Petri i & præpositi Gosseidi, & omnium archidiacono- rum, &c. Elegimus illum & adhuc eligimus ad rt- gendam ecclesiam B. Stephani Lemovicæ sedes, ut sit nobis pastor pius in necefficate, ad succurrendum promptus, & pro omnibus sibi commiffic bellator indeseffics. Postea electores electum ante conspectum Bi- 1 turicensis metropolitani & comprovincialium e- piscoporum sistunt, ut eum ordinarent a Deo præ- electum, a se acclamatum, ab apostolico Romano & omnibus comprovincialibus episcopis collaudatum, & a comite cum omnibus optimatibus. Nec mora, ordinatus & consecratus est Iterius a præsentibus episcopis, Bituricensi metropolitano Aimone, Arvemensi Rencone, Gerardo Petragoricensi ; laude & consensu Petri Ruthenensis, Guillelmi Albiensis, Bemardi Caturcensis episcopi. Hæc sunt acta mense Januario, pridie nonas 1052. anno 22. Henrici regis. Subscribunt Aimo Bitu- ricensis archiepiscopus, Renco Arvernensis epi— I o 5 3. — scopus, dera ! dus Petragoricensis, Guillelmus Al- biensis, Bemardus Caturcensis, Hildebertus Ga- balitensis, Stephanus Velavensis, Petrus Ruthenen- sis. Hæc summa fide ex chartario Lemovicensi transsiimsimus ; & ad ea contulimus quæ tomo 9. concil. Labbei col. 1068. sunt edita. ln eodem chartario legitur epistola deri Lemo- vicensis ad Willelmum Aquitaniae comitem, post mortem, ut videtur, Jordani seriptam, qua petit 173. <C° ut per ipsum liceat eligere pastorem optimum. Icterius adfuit unctioni solemni & inaugurationi Philippi Francorum regis anno 1059. An. 1059. 1060. vel potius 1062. • regnante Philippo re— 1062. ge an. 2. indict. 1 c. subscripsit chartæ Ademari * vicecomitis, qua abbatiam S. Martialis tradidit Cluniaco, abbatique Hugoni. An. 1068. calend. Aprilis convenit ad lynodum Burdegal. a Stepha- no Sedis apost. legato celebratam. Hoc episcopo annuente, Rainaldus cessit S. Aredio * & S. Mar— *.s. Yrier. tino, Ranzoliæ monasterium a fuit majoribus destructum, ex Baluzio in hist. Arvemiæ ; quod factum an. circiter 1070. conjicimus. In charta 1070. Userchiæ ejusilem anni vocatur corrupte Itgerius. Recensetur inter præsuies qui convenerunt ad concilium Burdegalense habitum fuit Alexandro E FP H. Hic episcopus mortem a longe prospiciens jam testamentum condiderat an. 1062. quod noster ^77.^’ D. Claud. Estiennot invenit iu tabulario Nobilia, censi apud Lemovices ; etenim pro notis temporis præfert hunc annum, epactam VII. Lunam iv. • Utrum inno 1060. in 1061. Ademarus ceflerh bine abbatiam Cluniacenfibus, incertum videtur. Anno secundo regni Philippi videtur magis convenire annus Christi 1060 cum eum corona redimitum sciamui an. 1 o $ p. sed indiAio 1 5. non congruit, itaque dicendum annos regni Philippi computari a morte patris, hoc est an. 1060. nicque rationem nabilam annorum non inchoatorum.sed completorum ; fic » que optime concurret annus Christi 1 *4a. annotatus, eam regni Philippi anno secunde.