547 ECCLES1A LE lamorte factus archiepisc. Burdegal. an. I 182.7 Simon de Rupe-cavardi electus episcopus Lemov. postea archicp. Burdegal. 1275. Clemens electus episcopus Lemovicensis contra hunc Simonem. Guido dc Combomio 1326. Johan. Scguin 1367. Guillelmus dc Turribus, de Lastours, an. circiter 1373 « Hciias 111. de Pompadour circa 1400. Helias IV. dc Malomontc cujus meminit necrolog. S. Leonardi Nobiliacensis his verbis : XIV. cal. Junii ob. Helias de Malomou- MOVICENSIS. 548 L te decanus Lemovic. Nullum annum assignatum habet. PRÆposiTI LemoviceNses. T. TJETRUS nominatur præpositus iu charta JL Turpionis Lemovic, episeopi. II. Gossiidus tempore electionis Iterii anno 1052. DE ABBATIIS D1ŒCESIS LEMOVICENSIS. DE abbatiis dicturi, exordium sumimus a veteribus monasteriis, quæ a longo tempore I jugum instituti regularis excusterunt DE VETERIBUS MONASTERIIS. * S’.TYrier A TanENSE S. Aredii * cœnobium, ab auc- che ? Per" —**-tore suo sic appellatum cum oppido circum- « Ht k htf P°^rto » fItumestln stnibus pagi Lemovicensis versus * . £ Petrocorios. Istic ex familia propria, ut Gregorii* verba referam, tonsuratos instituit monachos, cæno- biumque sundavit, in quo non modo Casseani, verum etiam Basclii & reliquorum abbatum qui mo— ( nascerialem vitam instituerunt, celebrantur regulæ. Id vero factum est paulo ante annum 572. quo testamentum B. Aredius cum Pelagia matre sua condidit, iu gratiam basilicæ S. Martini apud Tu- ronos, cui Atanense monastcrium in primis com- mendavit anno xi. regis Sigeberti, ejusque præ- c.jXxt. posito subjectum esse voluit. Vide instrumenta. co * 177’ Aliud quoque testamentum morti jam proxi- mus conscripsit Chiideberti Austrasiorum regis anno sexto-decimo, Christi nonagesimo primo su- pra quingcntesimum, ut priori scilicet testamento ] robur adferret. Vide Analecta Mabill. tom. 2. pag. 48. & appendicem ad Gregor. Turon. coL 1308. & seqq. Procello temporis conversa est hæc abbatia iu collegium 3 2. canonicorum secularium, Turoni- cæ S. Martini basilicæ subjectum ; qua de re vide c. xxiii. praeceptum Caroli magni inter instrumenta. coI. 178. Itaque primus abbas primusque auctor Atanen- sis monasterii fuit B. Aredius Nicetii episcopi Tre- virensis, necnon Sebastiani abbatis Vosiensis disci— pulus ; ipsius Aredii vitam habes secul. 1. Bened. pag. 3 5 o.& in appendice Gregorii Turon. pag. 1 C. xxn. 1283. Item inter nostra instrumenta. col. 178. Astedius ab eodem Aredio patruo designatus abbas suecessit. Vosiensi antea monasterio præerat ; qui cum accersitus venire distulisset, mortuum re- perit Aredium, vin. videlicet calendas Septemb. dysenteria oppreflum. Stodilus abbas S. Aredii Atanensis adfuisse con- secrationi Alaonensis in Vasconia monasterii legi- tur in præcepto Caroli regis Ludovici Augusti si- lii, dato xn. cal. Febr. anno 5. Caroli regis ind. Vin. hoc est 845. Audebertus in fundatione Dalonæ, S. Aredii 1 decanus occurrit an. 1 1 14. Is Rauzoliæ-Monasterium * Atanensi S. Aredii * Montier- abbatiæ addictum an. 7 5 1. vel 52. a Carissima R<uzciUe- Odonis Biturigum principis & Basiliæ filia, ob amorem ipsius Aredii, ex cujus genere originem maternam ducebat. Vide instrumenta. Hactenus c xx est ecclesia collegiata quæ immediate Atano, col. 177. mediate S. Martini Turon. decano paret Adde his monasteriis Nobiliacense ♦ S. Leonar* * di, ita dictum ab auctore suo primoque abbate, nard. Item S. Valerici, utrumque nunc canonicorum 2 secularium. Retense monastcrium, de quo vide iu S. Savino IV. ad an. 830. Ruffiacense ad Crosam monasterium, vulgo v. Russec. Vide ibidem. Fit quoque mentio Ambaciacensis monasterii VI. siti haud procul a Mureto, iu tomo iv. Analect. & in appendice Gregorii Turonensis operum, ubi de Gandomero monacho de monasterio Arnbacia- nis, aliis Ambiarini, quod non longe ab urbe Le* movicina situm erat:qui Gandomerus infestatione ) dæmonis ad S. Aredii tumulum liberatus efu Jam pridem subjectum est Benedictinæ abbatiæ S. Au- gustini extra muros Lemovicenses. VJJ Antimonasterium S. Stephani, seu Aentense * * Eyœon- monasterium ad Vigennam, vel ut alii volunt An—, i<M* tiquum-Monasterium, vulgo Emontiers, incertam omnino habuit originem ; quam tamen ad seculum IX. vel x. revocat Mabillonius. Hoc unum certum est quod modo collegium sit tredccim canonicorum cum præposito & aliis clericis numero fere 2 5.choro deputatiS ; quodque jam an. 1 2 7 9. ad statum fcci>- larem divertisset. Hac autem in ecclesia quiescere L B. Psalmodium asserit Goffridus Vosiensis in Chronico ; cujus quidem sancti Psalmodii, vulgo X Psaulmet, Aenti monasterii patroni vitam e Mo. legendario editam a V. C. Johanne Colin S. Juniani canonico & theologo iu fastis sacris die 13. Junii legere est. Doratum seu Scotorium, S. Petri in Marchia _ VIII. • < • • j c • /* o Doratunu inferiori ad oepanm, leu oeverum ♦ amnem • u vetus ecclesia, cujus archimandrita dicebatur ab- bas Scotoriensium, teste Ademaro Cabanensi, ut aiunt Sammarthani fratres; nunc autem se- culare capituium, cui præest abbas. Legitur
Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/292
Appearance