553 ECCLESIA L destructumrefercitur circa an. 8 8 o. quod quidem a sine decimi seculi nonnisi præpositura fuit, sed regularis, ad annum ut videtur 1150. Abbatum talis est elenchus apudnostnun D. Claud. Estien » Guillelmus anno circiter 950. Aymericus ante annum 990. Iterius Comodoliaci abbas ultimus, Ebulo Lemovicensi præsule cogente, assensum invitus præ- buit ut post obitum suum hæc abbatia ad episco* pos Lemovicenses pleno jure devolveretur, ut re- ferunt litteræ Petri de Pierre-Buffiere præpositi S. Juniani contra Bemardum de Bona-Valleepsse. lemovicensem. Itaque circa an. 9 9 3. hæc abba- tia esse desiit, & episcopo Lemovicensi suit attri- buta ; quanquam & ea citius potitum fuisse innuere videatur Ademarus Cabanensis. XIII. Inter antiqua Lemovicensis dicecesis monaste- « eSseT0* ria nunc oblivionesepulta, Waractense ♦ S. Petri * Gueret. recensetur, a Lantario comite fundatum ad fontes ttmpe.V" Wartimpæ ♦ fluvii, ubi nunc est Gueret, urbs primaria Marchiæ. Hujus loci abbas celeberrimus fuit S.Pardulfus, <£. Pardoux, cujus vitam habes sec. 3. Bened. p. 1. pag. 571. Modo prioratus est ad nominationem abbatis S. Savini Pictav. ut no- tat MS. codex Solemniac. DE ALIIS QUÆ ADHUC EXSTANT ABBATIIS. ABbatiarum quæ pristinum adhuc statum obtinent, aut ab eo non antiquitus defecerunt, hic indiculum damus t Abbatia S. Martialis iu urbe, ord. Bened, nunc secularis SoIemniaci, Solignac t o. B. S. Augustini, « £ Augustin de Limoges, o. B. S. Martini, X Martin de Limoges, o. B. Usarchiæ, Userche, o. B. Vosiensis, le Hgeois, o. B. Meimaci, Meimac, o. B. Belliloci, Beaulieu, o. B » Ageduni, Ahun, o. B. Regulæ, la Regle, femin. o. B. Bonæ-Saniæ, Bonnefaigne, fem. o. B. De Allodiis, les Alluis, femin. o. B. Beneventi, Benevent, ord. Aug. StirpensiS, Sterp, o. A. Dalonarum, Dalones, ord. Cist. Boni-Ioci, Bonlieu, o. C. Bulii, de Beul, o. C. Prati-Benedicti, Pre-Benoist, o. C. Palatii, le Palais, o. C. Obasinæ, Obascne, o. C. Columbæ, la Columbe, o. C. Bonæ-aquæ, lSonne-aigue, o. C. Albæ-Petræ, Aubepierre, o. C. Grandimontis, Grammont. S. MARTIALIS ABBATIA. SANCTI MARTIALIS in urbe Lemovica vetus ac celebris ecclesia, donis comitum, vi- cecomitum & episcoporum Lemovic, nobilitata, ubi reges ac duces Aquitaniae diadema excipie- bant, S. Salvatoris primum, inde S. Martialis no- mine appellata eft, & quidem contra nonnullorum opinionem, antequam in illa regali basilica, præ- Tb/zrar /Z ENIOVICENSIS 554 A sente Ludovico Francorum rege atque imperatore, corporis hujus sancti elevatio solemniter celebrata fuisset, uti probat Cointius, laudante Mabillonio ad 8 2 8. ex privilegio Pipini Aquitanorum regis pro monasterio Montis-Olivi ♦ dato VIII. idus * Monto- .anno quintodecimo Hludovici ferenissimi Augusti, Iiou- anno vern regni domni Pipini regis quartodecimo > ut in authentico legitur, non duodecimo, \il in editis. Actum inmonastrrio S. Martialis. In veteribus chronicis legitur monasterium S. Marsialis aedificatum fuisse a Ludovico Pio, qui eo transferri curavit corpus S. Martialis, & abbati contulit Lemovicensis urbis dominium, quod ipse B abbas postea cessit vicecomiti Lemovicensi, ca lege ut de eo præstaret hominium ac fidem obligaret ; qua conditione minime impleta, dominium hoc occupavit, ex tabulario Palensi pro chartis ad Pe- tracoricensem & Lemovic, pagum pertinentibus. Ibidem sunt acta duorum hominionim a præfatis vicecomitibus præstitonim abbati Ss Martialis, annis videlicet 1286. & 1307. Exstabat nihilominuS hæc abbatia, jam anno saltem 8 04. quo Palnatum apud Petrocorios mo- nasterium in honorem Salvatoris & S. Benedicti constructum, ab ipsis fundatoribus sancto Martiali apud Lemovicas subjectum fuit. Ex quo etiam in- tclligitur monachos tum exstitisse in Lemovicensi basilicaS. Marsialis, siquidem S. Martiali traditur Palnatum ad ufius monachorum : nisi dixeris hoc in- tcliigendum de monachis Painati instrtuendis. Si tamen, inquit Mabillonius, ut horum sensus ver- borum exigere videtur, priori modo intclligas, di- cendum est S. Marsialis monachos non multo post ad canonicorum mores & habitum defecisse, quan- do illic restitutus est monasticus ordo, Carolo Calvo regnante, ut notant Sammarthani fratres in veteri Gallia Christiana. Hæc autem sunt ipsorum verba : Carolus Calvus Lemovicæ conventum gene- p. ralem habuit tempore Quadragesimæ……….. Ainardus præsectus monasterii S. Martialis depo- suo canonicali habitu monachus efficitur : similiter omnes canonici S. Martialis in monasucum habitum iterum se trausferunt, & deinceps idem locus a mo- nachis ordinatur. Josfredus vero thesaurarius nolens relinquere seculum, a Stodilo episcopo monasterium S. Juniani, deprædatione a jure S. Martialis sub- ripuit. Eadem ferme refert in Chronico Ademarus Cabanensis, luculentus ætatesua scriptor, p. 161. editionis Labbcanæ. Attamen iste auctor sibi non constat in hac chro- nologia, si mendum non est in Mabillonio ad an. p 1028. ubi fragmentum epistolæ ejusilem Ade- mari de sancti Martialis apostolatu commemorat, quamque integram in appendice refert. Si enim ab anno 1028. quo scribere se dicit auctor, an- nos 1 60. quos emuxisse affirmat, ex quo cano- nicus ordo in monasticum versus est, subtraxeris, annus emergens ex hac computatione non erit 848. sed 8 68. itaque pro 160. legendum vide- tur 180. Ecclesiæ S. Marsialis, quæ Regalis appellata est, multa concessa sunt privilegia, in primis quod in solcmnitatibus Pafchæ & Pentecostes ibi baptisinus conferretur. VideMabill. ad an. 1 o 3 1. num. 102. Nn
