Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/344

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

651 ECCLESIA LE a VIII. Ademarus I. * de Friaco seu d’Asriac, uti l legit noster D » CIaud. Estiennot, eruditione ac pietate conspicuus, cujus tempore collccta fuerunt flatu ta & vita S. Stephani. lnnocentius papa III. eidem Ordini concessit priviIegium in quo memorate constitutiones confumantur ; arcniepisco- pus enim Bituricensis, ac Aurclianensis episcopus auctoritate apostolica apud Grandimontem con- venientcs, plura ad domus stabilimentum decreta promulgarunt. Ademarus concilio generali sub eodem lnnocentio adfuit, ubi testimonium tulit de pia conversatione & bonis moribus S. Guillel- lni Bituric. patriarchæ, quandiufuit apud Gran- dimontcnses. Anno 1209. octodecim jugera ne— I moris BeIIi-prati monasterio concessit Eboius vi- eecomes de Ventadorio, coram Maria uxore, & filiis Roberto ac Ebolo, habitu Ordinis induendus ; deditque fidejuflores Robertum vicecomitem de Turenna ceterosque, litteris (criptis Grandini, an. 1201. Sub hoc abbate rex Anglorum Richardus donavit locum de Grandimonte, & omnia quæ possidebant fratres in ducatibus Normanniæ, A- quitaniæ, & in comitatibus Pictaviæ & Andega- viæ, cum omni dominio ; libertatem a pedagio, teloneo, exercitu, & exactione ; pro saiute ani- mæ suæ & antecestorum, diplomate dato apud Grandimontem 1192. pridie cal. April. Eafdem’ libertates confirmavit Alienor regina Angliæ apud Niortum. Variis temporibus, SoIemniaci, S. Martialis & B. Augustini Lemovicensis abbates, plurima Grandimontensi familiae contulere. Hugo autem senior, princeps ac dominus dc Leziniaco, comes Marchiæ, cum pro fide Christi a Sarrace- nis captus fuisset, in patriam reverfus gratias agens Deo, in Grandimonte reIigionis habitum sumsit, & in domo de EscIusa quam ipse prius sumtibus propriis a fundamentis aedificaverat, reliquum vitæ exegit ; demum senio confectus migravit ad dominum, transtatusque Grandimontem, jacet in coemeterio sub tumba eminenti lapidea. Reversus L porro a memorata synodo œcumenica Ademarus, præfecturæ anno 1 8. Incamat. Dom. 12 15. ex necrol. S. Martialis, pridie nonas Martii cessit ex hac vita Abiternæ, inquit noster D. Claud. Estien- not, humatusque est apud Grandimontem. IX. Caturcinus post Ademarum sublectus cst, ac sedit an. 1216. vir, ut de illo inquit MS. Deo devotissimus, in clericorum exaltationefierven- tissimus suit, & fecundus pro clericis persecutio- nem sustinuita conversis. Hic prior cum suo munere utiliter duodecim annis functuS fuisset, di- gnitati sponte renuntiavit 6. Martii anno 1228. j ac postea divinæ contemplationi in otio fere per dcccm annos vixit ; mortuus 1 2. cal. Decemb. præfcnte generali capitulo, inter priores Grandi- montenses terræ mandatur. • Ante Ademarum in Gallia Christ. quadripartita fratrum Sammarthanorum ponitur Guillelmus II. qui dicitur prior octavus, fcd omitti debet ; anno enim 1639. reperta est arca plumbea cum sequenti inscriptione exarata in lamina plumbea : Aiicmarus dt triaco prior oaavus. Unde e catalogo priorum probatur Guillclmum II. expungendum. Eum certe non recenset J. Levcque in epitome Annal. ord. Crandim. Item in sc Ii edis D. de Ganier* aflervatis in bibl, regia Ademarus nominatur odavus prior. MOVICENSIS. 652 l X. Helias Amaudi sedem Caturciui spontanca cessione vacuam adeptus est. Hujus tempore or- dinatum fuit per Gregorium papam IX. quod duo dc Cistercicnsi, & totidem ex Cartusiensi ordinibus, semel in anno usque ad triennium tunc futurum, in Grandimont. capitulo generali, omni appeUatione remota, statuerent & reformarent quidquid in Ordine statucndum cognoscerent aut reformandum, cessantc appellationis impedimento per censuram ecdesiasticam. Et ad instantiam quorumdam ex fratribus Grandimontis, episcopus Pictaviensis, cum Petro priore fratrum Prædica- torum Parisiensium, & J. archidiacono b Castri— b ’Ledi* diœcesis Cenomanensis, judex a Sede apos* duC£oir.aU tolica delegatus super criminibus contra prædic- tum Heliam priorem propositis, amotionissenten- tiam in eum protulit Turonis in abbatia S. Juliani an. 1238. c ut fidem facit ipsum depositionis c instrumentum, quod refert in suis Annalibus Johannes Leveque, excommunicando ipsum, si pro priore se gereret & adhærentes eidem. At ipse eidem Grcgorio papæ se sistens, a sententiis quas incurrerat, per abbatem S. Laurentii extra muros de Urbe, pontificia auctoritate absolvi obtinuit, & paulo post Romæ fatis concessit anno 1239. % ex libro Andegavensi (sic vocant veterem codi- ’cem acta priorum & abbatum Grandimont. continentem, qui ante ducentos annoS exaratus est) vel 1240. v. idus Aug. ex Pardulfo de Garda. Idem porro Gregorius IX. bullam edidit pro re- formatione Ordinis datam Laterani 4. cal. Julii, pontisicatus 12. XI. Johannes I. de l’Aigle genere Norman- nus, cx oppido Aquilæ, obtinuit prioratum clec- tione promulgata in domo de VinceniS post de- positionem Heliæ an. 1238. Iste Johannes statuta per abbates de Savigniaco & de Maceriis aliosve delegatOS ad reformationem Ordinis edita in capitulo generali apud Vincenas celebrato, cum omni ’animi demissione suscepit. Sed tranquillioris vitæ cupidus, in quantum potuit, præfecturæ onus de- trectavit, attendens quod fecundum Augostinum, nihil est in hac vita difficilius Jaboriofius, & pericu- lofius prælati officio ; indignufque estsaierdotio ille qui non suit ordinatus invitus. Suo gregi per tres annos cum dimidio laudabiliter præfuit, ac post- modum ipse abdicavit, mortuus in domo de Quercu-Galonis 3. non. Julii. Innocentii papæ IV. plurima exstant rescripta ad priorem & capi- tulum generale, directa comiti Marchiæ & En- golismæ, pro tuendiS Ordinis reformatoribus. XII. Ademarus II. de la Vernha, Lemovicensis diœcesis, successit, ac per tres annos suum rexit b Alii aflestores Petri episcopi nominantur in veteri Gnllia Christiana, scilicet abbates de Saviniaco, & de Maceriis Cister- ciensis ordinis, & priores de Ligcto & de Gianderiis Cartuficn- sis. Tunc vero temporis M. abbas erat Saviniaci, G. abbas de Mnzeriis vel Maccriis ord. Cisterc. L. prior Cartusiæ Ligeti & P. prior Cartusiae Glanderiensis. Forte ex pluribus judicibus a papa institutis, duo tantum adfuerunt Petro, quando judicium decretorium in hunc abbatem est latum, unde duorum illo- ruin solummodo mentio fit. ln hujusmodi negotiis ctfi pluribus demandari soleant, duobus aut tribus ex majori numero potestas datur judicandi & decernendi. c ln schedis D. de Ganiere in rcgia biblioth. asTcrvatis sedes Grandimontensis vacasse dicitur anno 1157. 2. cal. Junii, 111. nonas Junii, Vi. cal. Aprilis, & calendis Maii.