Jump to content

Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/353

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

669 ECCLESIA’ « necrologio, ubi seriptum : An. tj/j.die x XI. i ANNI O flobris migravit ad dominum reverendissimus pater pnn |c*T*f * jj I H. S. Laurentii in Darnaso presbyter cardinalis Tutelensis, sepultus in ecclefia hujus monasterii. Sed postea corpus ejus delatum est ad ecclesiam S. Germani de Manso-sercno, Mascre, apud Lemovices, non procul Tutela, quo in loco eeclesiam fundaverat, ubi jacet in elegantis operis tu— mulo ex ære facto, ut docet Steph. Baluzius in notis ad vitas pap. Aven. Notat Qpercctanus post Spondanum, mortuo Innocentio VI. an. 1361. cardinales numero 20. conclave ingresses, quorum quindecim summum pontificatum Hugoni detulerunt, quem depreca— E tus cst propter ingravclcentcm ætatem. IV. G U 1 d o. Guido Hugoni successer datus, in remotis agere 1342. dicitur anno 1 342. in veteri instrumento Tute— Iensi. Aberat a sua ecclefia, & Avenioni adhuc morabatur an. 13 44. die 16. Januarii ; quo tem— pore vicarium generalem habuit Petrum Faucher, Cuzanciæ priorem. Adhuc erat episcopus annis 1 345. & 46. inquit Baluzius, qui tamen fatetur Bertrandum sive Bernardum, quisequitur, factum esse episcopum anno 1343. Fortasse Bertrando nondum consecrato Guido præesse non desiit, & C officium episcopale quoad spiritualia exercere. Sed muIto magis nos torquet quod legimus, scilicet Johanni episcopo Tutelensi recognovisse Margaritam Pichardam filiam quondam Johannis Pichardi armigeri, se tenere in teodum francum & nobile, cum hominio fidelitatis & juramento 1 3 43. die 14. Apr. ex archivis sedis episeopalis. Num de hac sede duo tunc contendebant ! V. BeRNARDUS. * ai. Ber— Bemardus * e gremio Tutelensium monacho— trandus. njm ( nam ere(qjone episcopatus pristinum reti— 1343. nuerunt statum) alsumtus dicitur, anno 1343. 1346. Memoratur an. 13 46. die 27. Junii. Quamdiu præfuerit, haud satis nobis constat. Vicarium ge— neralem in spiritualibus & teniporalibuS habuit Bemardum Fomerii canonicum Æducnsem & Tomacensem. VI. PETRUS I. Petrum sedisse Tutelæ inter Bertrandum & Archembaldum qui lequitur, probat quod lcgi— tur in rcgestis Aveniuncnsibus, inquit Baluzius, videlicet Archembaldum an. 1 3 5 2. die VI1. No— vembris, solvisse curiæ Romanæ pro Petro suo antecelsore, quæ eidem curiæ debebat. VII. Archembalduj. Archembaldus anno 1348. factus episcopus 1349— stiuns 1349. mense Augusto & 1353. notatur 1357. in chartiS. An. 1357 » Olivarius de Bello-castro, &c. hominium præstat Archcmbaldo ep. Tutel. pro his quæ habebat tum apud Bellum-castrum, tum apud castellum de Vairacdie 1.Sept. ex tabul. capituIi de Roc-amadour in diœcesi Cadurcenli. Eidem se clientelarem profitetur Guillelmus de Tcmiues domnus dc Temlncs & dc Gonion die Tornus II. ruTELENSIS. 670 9. Julii an. 13 60. ibidem. Obiit an. 1361. &

quidem ex tabulis vacabat sedes die 2 6. Februarii AN Ni anni hujus. Paulo antea > scilicet die 28. Januarii & Arnaldus Garnerii nonnullis in litteris se præfatur vicarium generalem Archembaldi episcopi in re— motis agentis, hoc est Avenioni ubi manere so— lebat. Alii ejus vicarii generales fuere Petrus Fo— chcrii præpositus eccl. Tutelensis, Pontius Vassalli camerarius, & Rainaldus de Grandivalle sacrista. VIII. LaURENTI U S. Biars— Laurentius dictus Dal Biars, ex vico sic appeI— Iato quatuor circiter Ieucis a Tutela dissito, ubi’natus erat, vulgo cognominatus de Albiaco, medicus Innocentii papæ VI. ab ipso creatus est episc. Vasionensis ; qua ex sede anno 13 61. ab eodem papa transsatus ad Tutelensem, obiit anno 1370. 13^0. ex necrologio S. Juniani Nobiliaccnsis ; condi— tusque est in ecciesia cathedrali ad dexteram altaris principis. IX. Johannes I. Fabri. Johannes Fabri Tutelensis veI potius Lemovi— censis diœcesis anno 1370. Laurentio ab Urbano papa V. sexto idus Augusti, episcopo subrogatur. Presbyter cardinaliS tit. S. Marcelli creatur a Gre— 1 gorio papa XI. cujus consanguineus erat, anno 1372. ♦ feria sexta quatuor temporum post Pcntecosten, ex priori vita Gregorii XI. a Ste— phano Baluzio edita, qui ait eum obiissean. 1372. 1372. die 6. Martii. De tempore quo Johannes creatus est episcopus non nihil difficultatis proponit Ba— luzius hist. Tutel. pag. 306. __ _ _ Dr X. BERTRANDUS I. Cosnao Bertrandus de Cosnac nobilis Lemovicensis cx Brivensi pago, silius erat Hugonis II. de Cosuaco ex Helide de Mulcedone, ut docet Baluzius (quem libenter sequimur) in notis ad vitas pap. Aven. 4 ; ubi fusius explicat gentis Cosuacorum genealogiam. Bertrandum episcopum factum fuisse anno 1371. & fuisse Avenioni an. 13 7 5. dic 13. Aug. 1371. tractasseque matrimonium Johannis Melionsdo— mini castrorum S. Christophori, & de Flaumonte cum Guiscarda silia Heliæ domini de Noalhas le— gimus apud Baluz. in hist. Tutel. quo etiam anno j, _ _ conjicit eum diem extremum daulifle. Certe an. 1376. sedes vacabat ex veteribus actis. In cata— logis Bertrando succestor datur quidam Aimeri— cus. At Baluzius, quem secuti sunt catalogorum scrlptores, emendat se & Aimericum expungit iu notis ad vitas pap. Aven. col. 1313. De XI. PETRUS II. Cos.N AC. Petrus de Cosnac, Bertrandi frater & successer, anno 1365. doctoris lauream accepit a Guillelmo de Agrifolio ; tuncque prior erat de Briva, inquit abbas Moissiacensis in vita Urbani papæ V. Electus Tutelensis appellatur in promissione facta die ultima Februarii anno 1376. dc solvendis I3/6> curiæ Romanæ communibus servitiis. Ex schedis D. Emundi Martenne memoratur in veteri instru— mento anni 1378. & cum capitulo transigit an. 1378 1380. An. 1398. vicarium generalem habebat 13 S Ot Vv ij