79) ECCLESIA BU anni X Lsontivs II. J CHRJSTI Leontius junior dictus, genere nobilissimus, ortu Aquitanus, quem Mediolani Santonum na- tum dicunt, anno circiter 5 1 o. patrem habuit fenatorem Romanum. Adolescens iu Hispania subsignis Childeberti regis meruit. Uxorem du- xerat Pladdinam ex imperatorio genere ortam ; » filia enim erat Arcadii *, cujus avus Apollinaris Sidonius ex PapianiUa conjuge, Aviti imperato- ris filia, Apollinarem genuit, qui pater fuit Arca- dii patris Psacidinæ, uti eruitur ex Gregorio Tu- ronico multis iu locis, maxime lib. 3. historiæ c. 2. ubi consulendæ sunt nostri Ruinarti notæ. 1 Dc iliustri hoc Leontii conjugio Fortunatus agit lib. 1. Carmine 14. In conjugio tam sancte vixit, ut mortuo priori Leontio, BurdigaIenses eum in episcopum elege- rint. Ipsum secutum fuisse Leontium seniorem in- nuit Fortunatus, & dum eum appellat decimum- tertium pontificem, qui Burdigalensem rexerit ec- clesiam, nos docet excidisse ex nostris catalogis saltem duos episcopos, qui ab exordio sederunt ; quod contigisse inter tot procelIas Gothorum, Sa- racenorum, & Normannorum mirum non est. Leontius ordinatus episcopus, uxorem adhuc viventem habuit pro sorore, ejus tantum usus con—’ sortio in bonis operibus exsequendis. Eluxit præ- sertim hujus præsulis pietas & studium in templis aut reparandis, aut construendis. In patria sua, scilicet Mediolani Santonum, basilicam Dei-paræ virginis ædificavit, ac eeclesiam sanctorum Mar- tini, Bibiani & Eutropii collapsam restituit. Subscripsisse concilio IV. Aurelianensi an. 5 41. legitur in Gallia Christiana Sammarthanorum ; quod pernegat Cointius, hac fultus ratione, quod anno 541. quo habita fuit spnodus Aurelianen- fis Iv. Leontio huic non licuerit pcr ætatem epi- scopali officio fungi, & sedere inter episcopos in. concilio. Sed non video tunc omnino immaturam1 epifcopatui fuisse Leontii dicti junioris ætatem. In primo juventutis flore, ut ipsius Cointii verbis utar, militavit iu castris Childeberti anno 531. Primum juventutis florem appellare postumus aetatem vigiuti duorum annorum. Quid vetat igitur eum qui anno 531. annos 22. natus erat, anno 541. episcopum fuisse, scilicet anno ætatis suæ tricesimo fecundo ! Attamen pcr nos liceat Leon- tio seniori tribuere subscriprionem quæ legitur in concilio 1 v. Aurelianensi an. 541. & quidem ei convenire magis videtur quam juniori. Hic autem misit ad fynodum AureIianensem j V. Vincentium presbyterum, qui vice sua inter- 549. esset anno 549. Ipse vero adfuit fynodis Parisien- 555. sibus secundæ & tertiæ, annis 5 5 5. & 5 57. b 557. Præterea auctor fuit cum episcopis comprovincia- 563. libusin lynodo Santonensi sub an. 5 63. ut Eme- rius quem Chlotarius rex apud Santonas episeo- pum eligendum curaverat regia auctoritate, contra * Lopesius dicit Placidinam fuKTe ex senere Augoftali Aviti & Arcadii ; quafi originem traheret ab Arcadio imperatore. At hic Arcadius pater Placidinr.erat nepos Apollinaris Sidonii, inter quem & Arcadium Augustum magnum diicrimen. De alia Iynodo quam Leontius celebravit cum Euscblo Santonensi episcopo & aliis, vide in præfato Eusebio Sintoncnfi. Tomus II. RDIGALENSIS. 794 L canones ordinatus » non adhibiti deri & popuIi electione, ac sine metropolitani consensu, sede ANNI pelleretur, & Heradius presbyter Burdigalensis CHRISTI substitueretur. At Charibertus rex Chlotarii patris decretum spretum fuissemolestr tulit, & convo- cato alio conventu, Emerium restrtui jussit, Leon- tio mille aureis multato, ut docet Greg. Turon » 1.4. hist. Franc. c. 26. Ejus prædia iu agro Bur- degalensi ad Garumnam : Bistbnum, Voreginem 9 Præmiacum & alias villas quas excoluit Leontius, carmine celebrat Fortunatus, qui eidem vita funo to, eleganti hoc carmine parentavit 1. iv.c. IX. Hoc recubant tumulo venerandi membra Leonti 1 Quem sua pontificem fama sub astra levat. Nobilitas altum ducens ab origine nomen, Quale genus Romæ farte senatus habet. Et quamvis celso flueret de sanguine patrttm, Hic propriis meritis crescere fecit avos. Regumsummus amoropatriæ caput, arma parentum * Tutor amicorum, plebis & urbis honor. Templorum cultor, tacitus largitor egentum, Suseeptorperegrum distribuendo cibum. Longius extremo si quis properasset ab Orbe Advena, mox vidit, hunc ait esse patrem » Ingenio vivax, animo probus, ore serenus. Et mihi qualis erat1, pectore flente loquor. * Hunc habuit clarum, qualem modo Gallia nullum t Nunc humili tumulo culmina celfa jacent. Placabat reges, recreans moderamine cives, Gaudia tot populis, heu, tulit una dies ! Lustra decemfelix, & quatuor infuper annos Vixit, & auroræ lumine raptus obit. Funeris officium magni folamen amoris, Dulcis adhuc cineri dat Placidina tibi. XI. BERTECRANNUS. Bertechramnus, quem Berteramnum, Bertra- num, Bertchamnum quandoque legimus, filius fuit lngeltrudis, quam Valesius putat sororem fuisc J se Ingundis & Aregundis reginarum, & Chlotarii senioris conjugum, atque Bertegundis frater, cu- jus frequens mentio apud Greg. Turonicum occurrit 1. vn. c. 3 1.1. vm. capp. 2. & 20.1. IX. c. 3 3. & Aymoinum I. 3. cap. 2 6. I11 lynodo episcoporum apud S. Petrum Pari- siis, Chilpericus rex accusans Praetextatum Roto- magensem episcopum, & respondens Gregorio Turonico, qui Praetextatum defendebat, dextræ Bertramni Burdigalensis, cum loqueretur, inhære- bat incumbebatque, ac Ragnemodi Parisiensis epi- scopi sinistræ.
? Concilio Brennacensi an. 5 8o. adfuit Bertram— 580. »* nus, habito ad judicium ferendum in causa Gre- gorii Turon. quem Leudastes comes majestatis reum contendebat, quod urbem Turonum trade- re voluisset filio Sigeberti regis, & stupri accu- sasset Bertramnum cum Fredegunde regina ; ut ipse testis est Gregorius 1. v. hist. Francorum cap. 49. & 1. vn. c. 3 1. ubi legitur Gundobaldum fictum regem, in locum Nicetii Aquensis episcopi Faustinianum presbyterum ordinari fecisse per Palladium Santoneniem episcopum ; quod Ber- tramnus qui tunc ut episcopus Burdigalensis, erat Aquensis ecclesiæ metropolitanus, præ oculorum Eee ij
