8if ECCLESIA Bl — quidquidsuper hoc illistutaerent ; & hoc idem D.. ANNI ærchiapiseopus concessesset, cooperante divina gratia CH®ISTI in hunc modum pacis & eoncordiæ hinc inde convenerunt : Quod clerici qui rebelles exstiterant, canonicatum regularem in ecclesia B. Andreæ, in sede videlicet Rurdig. deinceps in perpetuum habendum & confer- vandurn communiter concessernnt, hoc modo quod singulis, qui ejusdem ecclesiæ canonici superstites erant decedentibus, velsi mutatione vitæ, seu quo- libet alio modo, præbendam quam in ecclesia illa < L mittt— habebant omitterent *, loco eorum regulares substi- tuerentur per manum Burdegal. D. archiepiseopi, &c. Sed & cum de viginti quatuor, qui numerus solet esse canonicorum Burd. ecclesiæ, nunc adpræsens posttis ibi quinque regularibus cum novem se- cularibus qui superstites erant, quatuordecim & non plures omnes essent ejufdem ecclesiæ canonici, do- nec vel post deceffum secularium, ut dictum est, vel vita eorumdem, si cum pace & assensu ipsorum fieri posset, numerus ille adimpleatur. Nihilominus ab tifdem clericis concefficm suit ut illi quinque regula- res, si D. arcluapiseopo & iisdem regularibus vi- detur, ad commune refectorium cum secularibus veni- rent communiter viventes, communiter fervientes, &c. Actum hoc atque firmatum inpræsentia & in manu D. legati, &D. Claræ-vallis, videntibus & audientibus1 D. Raimundo Aginnensi, D. Bernardo Santonenfi, D. Raimundo Vasatenfi ep. fratribus quoque nostris Audoino Castellionenfi, Guidone Cariloci, Aimone S. Æmiliani abbatibus, &c. Ad memoriam & mu-- lamentum rei precibus utriusque partis hanc præ- jentem paginam exinde fieri, & figilli nostri munimine firmari præcepimus. Fuit vero facta hæc concordia Burdigalæ in domo D. archiepiseopi, anno ab Inc. Dom— M.C.XLV. VI. noti— Julii, ep. XXV. Rom. pontif. D. Eugenio papa III. Ludovico rege Francorum & duce Aquitanorum, prædicto D. Au- berico legationem in regno Franciæ obtinente. Ex iis discimus ante institutum canonicorum Regularium in ecclesia Burdig. receptum, canonicos tamen commune refectorium habuisse. XXX. RAIMUNDUS I. Raimundum quem cognominant, de Majolio, a Claudius Robertus * & Sammarthani fratres, ex episcopatu Petracoricensi afsumtum legimus ad metropolitanam sedem, vita functo Gaufrido an. 1158. hunc autem notum fecit, inquiunt, codex S de gestis pontificum Engolisinensium : magna b inter canonicos Burdegalensis ecclesiæ de novi archi- apisiopi electione contentio excitata est, ac totum negotium dirimendum, Engolisinenfis, Pictavensis, Petracoricenfis, & Agennensis episcoporum arbitrio reliquerunt ; qui cum de homine doctrina & mori- ■ Claudius Robertus loquitur de Raimundo tantum in epi- Icopis Petracor, ubi eum de Majolio cognominatum ait, sepul- tumque fuiste in ecdefia Burdegal. at nullibi dicit eum post se- dem Petracoricenscm, Burdigalensem obtinuiste. k Ignoramus quo ex codice Sammarthani fratres quæ scquun- tur desumscrint. Exstat tomo II. bibliothecz Labbeanse p. 34.9. tiistoria pontificum & comitum Engolifmensium in cujus cap. tj 8. de Hugone episcopo quædam leguntur de elcAionc suc- cestoris Gaufridi & contentione inter episcopos ad hanc eieAio- •nem congregatos, & Henricum II. Angliæ regem qui Johan- aem Secli magistrum scholarum PiAavienstum in archiepisco* pum consecrari cupiebat : sed ibi non dicitur quinam fuerit •ledus JRDIGALENSIS. 816 A bus insigni in Ganseidi demortui locum sufficiendo — ■ confilium haberent, supervenit Henricus II. Angliæ ANNI rex, dux Aquitaniæ, eosque obnixe rogavit ut Jo— CHRISTl hannern de Secti, al. Secoium, gymnafii Pictavienfis magistrum, antistitem crearent. Verum nullius suit momenti regia auctoritas, quod saerarum litterarum inscius esset t ficque ad episeopatus apicem Rai- mundus evehitur. Sed brevis ævi pontificatum te- nuit ; defuitctus enim an. M. c. Lix. 1 o. cal. Jan. 1159. vel 11. calend. ex necrologio libri villosi tabularii eccl. Burdig. tumulatur in basilica metropolitana Burdegalensi. Lopesius laudat bullam quandam Hadriani papæ IV. ad eum datam IV. cal. Junii. B Oihenartus, qui ejus meminit in sua notitia Vas- coniæ, docetque ipsum ex Petracoricensi episcopo factum esse Burdigalensem metropolitanum, tes- tem appellat Johannem Puteanum de Petracoric. episcopis. XXXI. HarduiNus. Harduinus in ecclesia Cenomanensi decanus fuerat, antequam eligeretur in successerem Rai- mundi, anno 1160. ejusque meminit Robertus de Monte iu appendice ad Sigebertum. Post annos tres ex hac vita migravit, apud Montem-Pessiilla- num iu comitatu Alexandri papæ III. an. 1163. ex Roberto de Monte in suppiemento ad Si- gebertum, vel 1162. uti contendit Lopesius non contemnendis sultus rationibus, ductis ex tempore quo Papa moratus est apud Montem- Pestulanum. De eo legitur in necrologio ecclesiæ : IV. nonas Julii obiit Ardouinus archiepiscopus. Corrupte in chronico Normanniæ appellatur Balduinus ; sic enim ibi legitur : mortuo Balduino arch. Burdegal. apud Montem-Pessellanum, dum ibi in curia Papæ moraretur, episcopus Lactorensis ei succejsit. XXXII. Bertrandus I. D Bertrandus ab ecclesia Lactorensi ascendit ad Burdigalensem an. 1 162. aut 1163. quod pro— 1163. batur ex charta compositionis factæ inter ipsum, & Bertrandum S. Crucis Burdigal. abbatem anno M. c. lxvI. quem annum Bertrandus archiepisco- pus appellat lui episcopatus quartum. In ea se legatum sanctæ sedis apost. præfatur. Anno 1164. memoratur in charta pro coenobio B. Mariæ de Prato-Fornelli, & anno 1165. dedit chartam pro j j 6 c. parthenoneS. Laurentii de Eseures seu de Obseu- ris. Lopesius indicat chartam quandam tabularii S. Crucis, qua Bertrandus subjicit huic monaste- £ rio S. Michaelis ecdesiam ; quam subjectionem confumavit Alexander 111. sui pontificatus an. VI. At vero ascetæ hujus abbatiæ contendunt eccie- siam hanc fuisse subditam S. Cruci a Goseelino archiepiscopo ; unionemque jamdiu antea factam Alexandrum sua bulla roborasse ob rebellionem monachorum S. Macharii adversus suam matrem, scilicet S. Crucis abbatiam. De hac inobedientia questuserat Bertrandus in sua epistola ad summum pontificem : Beatissimo patri & domino Alexandro per Dei gratiam sumrno & universali pontifici, Bertrandus Burdegalensis ecclesiæ minister licet indignus salutem
Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/429
Appearance