B67 ECCLESIA BL secutus sit, lpsemct explicat, ut videreest C. Lin.. col. 314. Lege etiam quæ ex chartario Silvensi Mabillonius inseruit in observationibus præviis ad vitamsancti Geraldi, seculo vi. Bcncdict. parte 2. pag. 867. ABBATUM SERIES. I. QANCTUS Geraldus Corbeiæ ortus Oparentibus non ignotis, ibidem puer factus est monachus, tempore Richardi abbatis, cujus successer Fulco Geraldum sibi carum curæ rerum exteriorum praefecit ; quo tempore cum abbate iter Romanum aggressiis est, atque Casinum usque pervenit. Ex hac peregrinatione redux, iu qua pres— 1 byter ordinatus est, sacrista instituitur, seu custos ecdesiæ, quamsollicite ornavit ; quod ut sibi gra- tum esse demonstraret S. Adhalardus, cum ab in- veterato capitis morbo precibus suis liberavit. Memor vero beneficii Geraldus, sancti abbatis cele- bravit laudes. Jerosolymam religionis ergo profe- ctus est, unde reversus eligitur abbas S. Vincendi LauduncnsiS, an. circiter 1074. iu locum Ragi- neri fratris sui nuper defuncti : sed post brevem ad- ministrationem, cum fratres ad proprii perfectam abdicationem adducere non potuisset, Helinar- dum episcopum, c quo abbatiæ onus habebattod\is, & cessit loco. Non multo post tamen S. ArnuIfo consensit, abbatiam S. Medardi offerenti ; sed ob- stitit Berthæ reginæ auctoritas, quominus ibi pa- storale officium exerceret. Itaque liber factus, perrexit cum electis sociis in Aquitaniam, ubi sedem sibi delegit, Widone Gosrido comite annuente, iu loco qui Silva-major Inter-duo-maria nuncupatur, ubi jam ecciesiola erat sed sentibus obsita. Ad hunc locum pervenit Geraldus an. 1079. in festivitate SS. apost. Simonis & Judæ. Anno seq. v. idus Maii incoeptum est monasterium in honore Domini, &B.M. virginis, ac SS. apolt Simonis & Judæ, cujus libertatem obtinuit ab Goseelino Burdegal. archiep. & a legatis pontificiis. Chartam J habes in appendice coI. 315. Hic vir sanctus multis miraculis claruit, inter quæ non infimum quod efferos populorum cir- cumpositorum mores mitigaverit, & peccatores ad pænitentiam consesseonemque provocarit. Philippus rex an. 1083. ecclesiam S. Leodegarii in saltu Lefgua, la forest de Legue, dicecesis Suession. ei donavit. Quo tempore circiter Sancius rex Arrago- num Geraldi permotus fama, ecdesiam villæ quæ Tosta nuncupatur ipsi concessit, ut ibi’cella ædinca- retur. Idem Geraldus an. 1 o 8 5. cellam deTrajecto ad ripam Garumnæ, fundum præbente Raimundo j Willelmi, construxit ; Petrus etiam GavardensiS vicecomes monasterium in suo territorio conditum <l se sub patrocinio S. Sepulcri, Gavarretum nomine, Geraldo concessit, ita ut semper abbaS Silvæ-tnaj. sit abbas S. Sepulcri ; vide instrum. col. 319. Ad huc memoratur S. Geraldus in charta pro cœnobio S. Nicolai de Insula Royana. Demum vir sanctus migravit ad Dominum ViJe Ma— fiotws Aprilis anno 1095. In album sanctorum liUanium relatus est anno 1197. a Cœlestino papa, v. pag. calend. Maii, pontisicaruS anno VI1. IpsiuS vero dieS fcstus agitur 21. Junii. Officium S. Geraldi fRDIG ALENSIS. 868 Acomposuit Stephanus episcopus Tornacensis, rogatus ab abbate & monachis Silvæ-majoris, ut probat ejusdem epistola 277. illudque publici ju- ris fecit R. P. Claudius du Moulinet canonicus Regularis congr. GaIlicanæ, Parisiis an. 1679. ad calcem cpistolarum ejus. S. Geraldi vitam vulga- vere socii Bo liandi an i, quam notis illustravit & commentariis auxit noster D. Stephanus du Laura ; sed ejus iucubratio manu tantum exarata est. Gc- ralduin denique metris celebravit Baldricus Bur- digalensis apud Quercetanum tom. IV. collect. scriptor. hist. Franc. II. Achelmus Sancius ex canonico & archidia- 3 cono eeclesiæ Burdigalensis in monachum Silvae* majoris a S. Geraldo circa an. 1082. susceptus, eidem e vivis erepto sufficitur in regimine hujus monasterii an. 1095. lnterfuit an. 1097. Sair- tonensi concilio, in quo Rugiano * cœnobio Silvæ— * Roy an*, majoris subjecto terram de Doeria & de Tosca, 2uam abbas Malleacensis pigneratus fuerat, vin- icavit. Item hoc anno Amatus Burdegal. archicp. concessa cœnobio Silvæmaj. confirmavit. Obiit Achelmus xi. cal. Decemb. conditus in capella episcoporum, quæ nunc est sacristia. III. Alerannus seu HalarandusS.Geraldi nepos, in cœnobio Laudunensi monachus, eum hinc de- migrantem secutus, anno 1102. abbas Silvæ- majoris eligitur. Huic episcopus Petragoricensis Guillelmus ecdesiam parœcialem B. Mariæ de Creisse prope Bergeracum an. 1107. concessit ; quando scilicet cum Radulfo præposito, Roberto Brolet & Seguino de Laderac eeclesiæ suæ cano- nicis SHvam-majorem invisit. Hoc ipso anno de- cessit Alerannus xiv. cal. Aprilis, quo die necro- Iogium sic habet : Obiit D. Alerannus vir vitæ ve* nerabilis, tiepos B. Geraldi, hujus eeclesiæ III. alo- bas Jacet in capitulo ubi vestrs accipiunt abbates, 1V. Gaufridus I. cognomento Lauduneitsis, oriundus quippe e nobili vicecomitum hujusee ur- bis gente, prior erat Silvæ-majoris quando abbas ejuldem monasterii delectus est desinente Martio anni 1107.a aut ineunte Aprili insequentis anni.. Is vero magna in existimatione erat apud omnes, maxime apud Arnaldum * de Cabanac BurdegaL * Geraldi. archiep.&GuiIfelmum Petragoricensem præsulem, necnon Bertrandum episcopum Vasatensem ; plures ab iisoem accepit ecdesias. Eidem quoque Lupus- Anerius vicecomes monasterium B. M. de Per- cherio diœcesis Adurensis ordinandum commisit an. 11 08. Paciscitur anno sequenti cum Geraldo Aquistrensi abbate pro capella S. Nioolai de Fcvo. E Componit etiam cum Suavio abbate S. Severi, de quibufdam jurgiis, & inter utrumque cœnobium societas maxime precum decernitur. Sic autem £jr de ipso præsatur Liliardus Suession. episcopus in SHvK-noo- litteris anni 1115. Gaufridus abbas Silvæ-maj. religiosus pater, nostras, & generositate notissinius, ideoque carissemus omnibus nobispræsentiam nostrani adiit, &c. Viveredesiit.xIv. cal. Febr. an. 1 1 1 8. dum prioratus suo monasterio subditos visitaret. Et certe ex necrologio jacet apud S. Paulum dc • Suavius abb. S. Severi in capite Vasc. dicitur cum hoc ab. bate lites composuiste, qui tamen an. 1106. pridie nonas Maii obiislc refertur ; ergo mensis Martius anni 1107. refercnJus cst ad an. 1 t 6 6. secundum novum computandi inorem. Bofco,
