967 ECCLESIA CC & episcopatui complura bona largitus cst : regula— J CHRISTI s*112tc<^a^0* : basilicæ majoris, cum anguftior esset, amplioris & omatissimæ structuræ 1505. fundamenta jecit an. 1 <05.Eodem tempore aedem de Francescas in diœcesi, Minorumque oppidi Ney- racensis conventum exstruxit : vestibula ecclesiarum Carmelitarum & Franciscanorum Condomien- slum item erexit : cathedralem ecdesiam exquisito ac divite ornamentorum apparatu, aliasquedioecesis, necnon cathedrales Auxitanam, Aginnensem, & Lactorensem, ditavit : denique suis beneficiis om- nium, ac pauperum præcipue, pater meruit nuncupari. His vero nequioquam obstantibus, dum commissi sibi gregis curam sedulo gerere satagit, a — plebe Condoiniensi diu multumque exagitatur, donec Regis placito, sub gravissimanim poenarum mulcta, præluli plebs obedire coactaest, quam vir mansuetus, injuriaram immemar summo deinceps 1518. affectu prosecutus est. Anno 1518. Rogero de Barta Simorræ abbati defuncto vel abdicante, He- nrdum de Grosseles substitui curavit. Eodem an. S. JuL providit rectoriæ ecdesiæ de Saintrailles Achillem d’Albret S. sedis protonotarium, ex Al- breti tabulario. Carolo VIII. rege defuncto, cum Anna ejus vidua tantam jacturam ferre non posset, Guillelmus Brseonetus cardinalis, summa renim sub defuncto Rege potitus, Marrain advocavit, ut1 tanto vulneri remedium afferret Ab eo habitam hac de re orationem retulit Amoldus Ferronus Burdigalensis, Regis consiliarius, in opere de rebus gestis Francorum sub Carolo VIII. ubi &præsulis nostri iuseruit elogium, quod hic adjicere non pigebit : Johannes Mara Condomienfium pontifex, homo & sapiens, &sanctus, & eruditus, Brisse- neri opera, adnitente etiam Alano Albreto t ponti- ficatum Condomienfium adeptus suerat. Is Brisse- netum veluri cliens observabat, neque ab ejus latere eo sane tempore diseedebat. Sed in Johanne Mara elucebant præeinra virtutis, eruditionis, religionis, liberalitatis in egenos » in Deumfingularis pietatis ornamenta, er quibus totum se expendebat, morta- ha cetera & caduca censens. Ille veluti cælestem civitatem incoleret, in omnibussuis factis, dictis, cogi- tarionibus, nihil præterpræcepta divina intuebatur. Perfectus in litteris, sacrarumstue rerum jam ab ado- leseentia traditam tenuit diseiplinam ; summa ora- tinnis & elegantia & acrimonia. Atque hæc omnia vitæ decorabat modestia & integritas. Tractatus de Trinitate & de Poenitentia scriptis mandavit Marra noster, ac insigneenchiridium sacerdotale, Parisiis an. 1 5 19. typis excu sum.Tandem vir pius ad cœIe- i 2 j, sestem patriam migravit an. 1 j 21. sepultusque est ’* inæde primaria in sacelloS. Jobannis-Baptistæ.An. trigesimo ab ejus obitu, tumulo ejus aperto, fanum & integrum corpus, ac si recens expiraflet, reper- fiim est, ut memorant documenta Simorrensis mo- nasterii. Ejus vitam contexuit anonymus Condo- miensis monachus, inquit noster Claud. Estiennot, ut ex schedis D* dnseph1 « se in Gutelle Condomiensis medici didici • ateam tn tabuinrio tum D. episcopi Condomiensis, intft eapituli diu, sed frustra quæfivi. Observanduma porro litem habuisse Marram cum )NDOMIENSIS. 968 L Amanevo d’Albret cardinali, qui ab Alexandro 1——. papaVI. Condom. ecdesiæ administrator designa— ANN’ tus fuerat ; judicioque vicisse Marram, ac episco— CH^ patu potitum fuisse ; quod indigne ferens Julius II. bullam dedit qua vetat ne Condomienfc capitu- lum, cedente vel decedente Marra, alium in episco— c. t pum eligat. XII. ER&RDUS. Erardus de Grosseles nobilis Aquitanus, a toparchis de Flamarens, primum Simorræ abiusde- ctuscst, satagente Marra Condomienfium episco- po, qui hunc, ut pote virum pium & doctum a Si- B morrensibus suscipi rogavit an. 1 5 iq.Quem & vi- carium suum generalem constituit, ut habet MS. Condom. Denique ipsius commendatione inepi- scopum Condomiensem electus est a monachis an. 1521. Præfuit ad an. circiter 1543. Statuta 1521. officialitatis evulgavit an. 1 5 27. Basilicam a de— W ceffore inchoatam absolvi curavit, plumbo tectam pretiosis decoravit ornamentis, & solemni ritu ac pompa dedicari fecit die 15. Octobr. an. 1531. lntereaad hanc cathedram per Franciscum I. regem virtute concordati cum Leone X. recenter initi no minatur Franciscus du Moulin dictus de Rochesort, major eleemolynarius, &Regis quondam praeceptor. C Hinc rixæ & lites ; sed tandem pactis anni 1523. episcopatus procuratio Erardo mansit An. 15 20. frater Franciscus Bellamater dedicavit ei defenso- rium sedis apost. adversus Lutherum. Huicepifco- po designato Erasmus dicat exomologrsim anno 1 5 24. Vide Guichenon in probat hist. Sabaud. pag. 459. 463. &epistolas Erasini pag. 728. 800. 8o6. 807. XIII. Ca » O L U S. PlHl L£ B Carolus de PisseIeu, Guillelmi D. de Heilly ex IsabeUa de Contai fuius, abbas S. Albini Ande* n gavensis, Mimatensis primum episcopus fuit, de- inde Condomiensis. Non me latetprimos Galliae Christianæ auctores, duos admisisse Carolos de Pis- seleu, alterumMimatensem episcopum, Condo- miensem alterum. At unicum suisse qui utramque hanc sedem successive occupavit, ex chartis S. Albini palam elt In his enim aliquando Mimatensu, at læpius Condomiensis antistes dicitur, quia scilicet quatuor tantum annis Mimatense, 20. vero Condomiense pedum tenuit Erardo iu Condom. cathedra sufficitur Carolus anno circiter 1544* H* q# Iius tempore, ipsoque procurante, canonici Con- domienses hucusque monachi Benedictirii » so p cidares effecti sunt an. 1 5 49. obtenta hanc in rem 1549* bulla pontificia, quam officialis Lactorensis promulgavit, senatus Tolosanus & Burdigalensis probavere, RexChristianissimusdiplomat. an. 15 J4’ M corroboravit. Obiit Carolus 1 5 64. quem Petnis 1 Ronsardus celeberrimus poeta versibus exornavit Dt XIV. RoBERTUS. Robertus e stirpe baronum de Bironio, psior S. Liberatæ, Condomiensis nominaturepiscopi » an. 15 64. Quo pontifice, an. 15 69. oppidum a Tempore pontificatus piiflimi hujufce prcsulis, suspicor administrationem episcopatus Condom. Amanevo fktll conceflim suifle* Id fndicc <juippc chanxram Afbreti in biblioth. Coibcrt. asTervhto, quo usus fum, reperitur bull* Julii / data pridie Oft. an. s j t • ■ rcstituitur huic cardinali episcopatus Condom. admuustratio, a qua suerat amotus per Rlcmn&W •
Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/505
Appearance