Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/52

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

•p. ECCLESIA BI copum, uti ipse testatur, in bulla data Laterani j CHRISTI VI, CS^— Junii » sui pontificatus anno i. • Eodem anno pridie idus Januarii accepit pallium sibi oblatum a Guidone Claromontensi episcopo, & abbate Dolensi, iu ecclesia S. Vincentii de Can- tella. Statimque sacramentum fidelitatis emisit, contentum iu ejus epistola ad Johannem papam C.|XL ! t. xxi. quam damus iuter instrumenta. °’5 ’ £o jhhq etiam fusccptum a Guidone paI- Jium, habitum est Avarici Biturigum concilium ; sed ei non præfuit hic archiepiscopus : aderat enim Simon cardinalis, Johannis papæ legatus. Anno quoque præfato IsabeUam de Monte-berulfo vi- cecomitis Ventadoriensis uxorem, ejusque terram I ab interdicto & censuris absolvit. Anno sequenti 1277* sigillum apposuit constitutionibus ab hoc legato editis. Anno 1278. interfuit concilio apud Au- * Girberto. reliacum habito, cum Guidone Clarom. G. * SRumun° Lemovicensi, S. ♦ Mimatensi, R. ♦ Ruthenensi d®. episeopis. Lego apud Sammarthanos, concessam a summo pontifice fuisse Guidoni facultatem conferen- di beneficia extra sex menses vacantia. Datum pridie cal. Decembris anno 1. pontificatus ipsius. HæcignoravitauctorpatriarchiiBituricensis.Anno 1279.die Lunæantefestum omnium Sanctorum pernoctavit apud Rofficc, qui est prioratus a sancti * Martialis abbatia pendens : at ne aliquid detrimenti monachi S. Martialis inde paterentur, dedit chiro- graphum quo notum faciebat omnibus se decli- Anh.fi nasse ad hunc locum, non ex jure, sed ex gratia Manial. ppæpofjtj f &. in propriis expensis h^c in cella per- noctasse. Hoc in chirographo Guido se fratrem 1280. præfatur. Obiit anno 1280. mense Martio, se- pultusque est apud Dominicanos fratres suos. Se- pulchro affixa est brevis hæc inscriptio, ante ma- jus altare ubi positum fuit cadaver sub tumulo lapideo : Hic Jacet frater Guido, nobilitatis speculum ; cunctis exem- plum suis, in sæculo puer purus, in claustro morum gravitate maturus, lector utilis, prior amabilis, in dignitate præsui humilis, benignus omnibus, largus muneribus, sibi parcos. Oluit anno MCC. xxc. b III. nonas Afartii, Ix. b ejusdem mensis sepelitur. Hoc vero anno facta non fuit electio suc- 1280. cefloris, imo anno 1281. vacabat adhuc, ut fidem faciunt registra cameræ computorum Pa- risiensis ; ex quibus liquet ecclesiam Bituricensem tunc regaliæ subjectam fuisse. De hoc præsule j honorifice loquuntur scriptores omnes qui de viris illustribus & sanctis ordinis sancti Dominici egerunt : De ipso hæc habet codex MS. bibliothecæ fra- trum Prædicat. Tolosan. Frater Guido de Soliaco electus suis in archiepiscopum Bituricensem, & 1 Docent Sammarthani fratres Guidonem adhuc appellatum eleAum in charta Agnetis Borbonii dominae anno i 276. ante festum S. Martini. Quod fieri non potuit st de ferto fandi Martini mense Novembri agatur. Nam tunc etiam litteris pontificiis confirmatus fuerat, etfi pallium nondum accepiflct. b Inccepit regalia a die McrcuriIpost Dominicam Rcminiscirt ; ex rcgistr. cam. comput. TURICENSIS. 73 L per dominum Innocentium papam qui eum optime

noverat, exsuffata contradictione frivola quorumdam ANNI paucorum, exstitit celeriter & feliciter confirmatus CHRISTI in archiepiscopum, patriarcham primatemque Aqui- taniæ ; (hiis enim tribus dignitatibus præeminet qui in illa sede a multis sanctificata sedet) anno Do- mini 12fi6. erat autem tunc prior Prædicatorum Parisius, gernianus frater domini Johannis de Soliaco, coi succeffit in archiepiseopatu memorato ; suisque dominus istr frater Guido humilis & subli- mis : sublimis quidem carne, sed mitis & humilis corde : in rebus Dei conflans atque magnanimus. Hic oluit Bituris anno Domini 1280. episcopatus 1 vero sui anno quinto. LXXIV.. S1MON II. bia.mio, Post Guidonis mortem canonici Bituricensis ecclesiæ convenientes ad electionem succefsoris faciendam, viam compramissi ceteris præserre constituerunt. Itaque in Johannem deS. Verano, & alterum Johannem de Eculento compromise- runt, quibus omne electionis negotium commit- terent, qui e gremio capituli elegerunt Johannem de Soliaco concanonicum suum. At hic electus constitutus in præsentia Martini YV.juri, fi quod ’fibiex electione hujusmodi competebat, (ponte ac * libere in manibus pontificis refignavit. Cujus refi- gnationem admittendam duxit Martinus. Itaque ne diuturna vacatione Bituricensis ecclesia damnum pateretur, elegit magistrum Simonem de Bello- loco magnis scientiarum dotibus præditum, con- versationis laudabilis honeflate decorum, morum elegantia redimitum, & aliis diveesis & variis gratiis ac virtutibus infignitum ac resulgentem. Hæc c. xlvtj. nos docent litteræ ipsie pontificiæ scriptæ decano cd’15’ & capitulo Bituricensi, datæ x. calendas Januarii anno I.ejus pontificatus, qui anno Christi 1281. est inchoatus, quas ex chartario archiepiscopali eruimus. Similes litteras idem pontifex scripsit J seorsim populo civitatis, tum clero civitatis & diœcesis, tum denique vasallis ecdesiæ Bituri- censis, ut omnes Simoni electo obedirent. Simon cognomen acceperat a Bello-loco in Bria Campaniæ vicina, diœcesiS tamen Senonen- sis, ubi natus erat ex nobili familia. Corrupte vero apud Guillelmum de Nangis de gestis Philippi 111. regis cognominatur de Bello-joco. Archidiaco- norum Camotensem ipsum fuisse legitur in eo- dem Nangio. Addunt Sammarthani fratres Simonem simul potitum archidiaconatu Pictaviensi, adhucque fuisse canonicum S. Martini Turon. &

Bituricensis eeclesiæ ; idem dicit de duplici cano- « nicatu Claudius RobertuS, quod repugnare videtur sanctitati morum quæ tribuitur Simoni, unde vero id sumtum nescimus. Paulo post suam inaugurationem hic archic- piseopus iynodum provincialem indixit & celebravit anno 1282. Anno sequenti ParisiiS in par— j 2 8 2. lamento omnium Sanctorum cum ali is præfulibux sedit ad judicandum de comitatu Pictaviensi, uti refert TiliuS. An. 1283. scripsit ad sumnium pontificem in gratiam canonicorum Albiensium, qui regularem statum mutare gestiebant. An. 1284. visitavit Burdigalensem provinciam jure primatus