Ioo ; ECCLESIA EN ■ — —■ que sedisset, & eIectioni interesse decrevisset, ne i ANNI qUjs eorum aliquid contra ipsius voluntatem aut CHRISTI diceret aut ageret t ceteris timido silentio stupen- tibus, solus Hugo sic Regem allocutus est : Nobis, quibus justo commissia est electio, de ea in præsentia vestra tractare nequaquam licet. Discedat ergo vestra majestas, ut imposeto oneri tranquilli & liberi vaca- re possemus. Honores ecclesiastici non precibus, non largitionibus dandi, sed doctrina & virtute compa- randi sunt. His auditis Henricus, cum maximo rancore tristis abscessit Ac tunc non Sechium, qui ob sacrarum litterarum inscitiam, tanto oneri impar videbatur, sed Raimundum jam Petragoricensem episcopum nominarunt Non multo post gravissi— 1 ma infirmitate correptus est Hugo, cujus modum cum astantes medici judicare non possent, multa ignoranter dixerunt. Sicque vir piissimus, vix fexage- narius, planctu clericorum maximo, lamentatione no- bilium, luctuoso utriusquesexus & ætatisgemitu, & post munitionem (unctionem) & acceptam Eucha- 1159* ristiam obdormivit in Domino pridie idus Aug. I / jp. an. Ob Incarnat. Domini. Sedit annis x. mensibus II. dee uno, sepultus intra ecclesiam cathe- dralem a Septemtrionaliparte. Vacavit sedes usque ad idus Octob. sequentis. u ? moht XXXVII. Petrus I. < Petrus Litimundi aut Titimundi, dictus de So- naviIla seu Sanavilla, e nobili gente dominorum de Laumont natus, monachum induit iu abbatia S. Amantii de Buxia, cujus cœnobii postea abbas 1159. effectus est, ac tandem an. 1159. denato Hugoni Engolisinensi in episcopatu successit. S. Eparchii monasterium liberam fecit ab abbatum Angeria- 1161. censium jurisuictione an. 1 1 61. ut patet ex ipsius c. xm. litteris hoc anno 2. cal. April. datis, quas ex char- eoL ♦i 0’tular. Eparchiano & Angeriacensi in appendice re- ferimus. At vero in quandam damni illati com- pensationem abbati & conventui Angeriacensi ec- clesiam de Aent attribuit. Donationem judeciariæJ curtis de Julac confirmat ex tabulario cathedralis 1162. an— secundo sui episcopatus 1162.Quod quo pacto cum ejus initiis a nobis præfixis stare possit, non videmus, nisi error sit in notis, aut ab amanuensi male lectum sit autographum. Ex tab. S. Eparchii G. S. Eparchii abbatis, cum Iterio capellano dis- sidia componit, præsentibus Junio de Corona & Josselino S. Amantii abbatibus, Calone archidia- 1166. cono &c. anno Incarnationis 1166. indict. XIV. Alexandri papæ III. an. VII. episcopatus dicti Petri an. VII. Ludovico rege Fr, Talafer comite Engol. Sub eo res infanda contigit erga presby—. teros de Manlia, qui a sicariis maximo cum de— ’ decore trucidati sunt. Unus porro eorum poenitentia ductus, hanc chartam dedit : Notumsit…. quod Petrus Chauvet, qui destructioni sacerdotum de Manlia interfuit, cum de linguis eorum abscisses, de oculis erutis, de genitalium alterius abseissione, nec ipsis nec ecclesiæ latissacere posset, pro satisfa- ctione, inquam, dedit Deo & ecclesiæsancti Petri Engol. quidquid possidebat in parochia de Manlia &c. hoc autem donum factum est an. Incarn. Dom. 1168. /f. C.LxvIII. Interfuit Petrus cum Godofredo metropolita- sG O LI S MENS IS. 1006 k no, Johanne Pictaviensi, PetroPetracor.& Ade— — ■ > maro Santonensi episcopis, consecrauoni ecclesiæ *NNl S. Amantii Buxiensis factæ an. 1170. & an. seq. fundationi ecclesiæ monasterii de Corona. n". Eodem præsente cum Jofceiino abbate sancti conc— c0^ Amantii Titmundus miles de Mota, donum se— W’ cit eidem cœnobio aliquot solidorum censuaiium, & molendinorum S. Eulaliæ. Composuit litem inter eeclesiæ suæ canonicos, & eundem abbatem, testibus P. S. Marsialis, & Junio Coronæ abbati- bus. Controversiam quoque inter S. Amantii mo- nachos, & Templarios exortam sopivit an. 1171. ea lege, ut Templarii cederent decimas de quibus 3 disceptabatur, & a monachis duos solidos iu Dominica Palmarum reciperent Wlgrinus filius Willelmi Talafer comitis Eng. cum innumera mala perpetrasset, & manus ad epi- scopales redditus extendisset cum cotharellis, * • tandem resipiscens, Petro episcopo in compensa- tionem dedit terram de Buxia, de consensu WiI- ielmi & Margaritæ parentum, Willelmi quoque & Ademari fratrum, ac sororis Almodis. Factum a- pud Rupem Chandorici, an. Inc. M. LxxIII. vi- dentibus & audientibus Ramnulfo abbate sancti Eparchii, Calone archidiacono, Johanne thesau- rario &c. C Anno 1175. Petrus in virtute obedientiæ uni— 1175. cuique canonicorumpræciscir mandando, quatenus decimam tam panis quam vini & denariorum & aliorum quæ pro cibariis in claustro dantur, a bonæ memoriæ episcopis & canonicis statutum tempore debito, hoc est in unoquoque die, vel saltem ad fi- nem uniuscujusque menses, in quo seet procuratio eleemofynaria, integre perfolvant ; cui constitu- tioni subscribunt archidiaconus, thesaur. sacrista & duo canonici. Anno 1177. Bemardo abbati 1177. de Grostb-bosco & monachis, ecclesiam de Sofri- niaco, quam ab ejus decefTore acceperant, confir- mat. Ut erat pacis studiosissimus, sedavit dissidia inter Eliam Rainaldi nepotem suum, & WilIeI- mum Talafer comitem Engolisin. ejusque filium Wlgrinum, an. 1178. Ejus mortem ad an. 1182. 1182. consignat Gaufredus Vosiensis in chronico. XXXVIII. Johannes I. S ».vai.. Johannes de S. Vallio primum abbas B. M. de Corona, vir egregiis moribus & virtutibus con- spicuus, Petro in Engolisin. cathedra suffectus est, anno, si fides Gaufredo Vosiensi debeatur, 1182. At in chartulario ecclesiæ memoratur ut episcopus ab anno tantum 1181. usque ad 1192. Sedit ta- £ men ultra hoc tempus. Hoc tempore Ademarus comes EngoIisinensis remittit consuctudinem, quæ dicitur Ost, R. S. Eparchiiabbati, ante S. Eparchii sepulturam : Hoc donum, inapit, feci,… an. m. C. XCI. tempore J. id est Johannis Engolism. episcopi. An. 1197. idem Ademarus comes dedit pri- vilegium pro viIla S. Thomæ de Buxia, quæ est propria Engolisin. episcopi Johanne Engol, episc » sub testimonio Ramnulfi S. Eparchii, P. S. Aman- ■ Cotharelli seu coterelli prædones militares, qui & ruptarii dicebantur « vulgo olim appellati : cotertaux, routiert. Pe his •git concilium Latcrincnlcan. s s 79. cap
