Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/536

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

1029 ECCLESIA EI* motor effectus est. Ejus epitaphium æri incisum / legitur a latere epistolæ chori columnæ affixum* quod hic referre juvat : Johannes Mesuaud hujus ecdesiæ decanus obiit VIII. idus Febr. an. Dom. it56p. ætatis suæ 3p. Clamant hi lapides, erecta altaria, muri : Non opus est tumulo, titulis, nec imagine nuda ; Hæcsunt Menelli præconia sancta decanis Altis verticibus subjectos undique muros, Surgentes aras, laquearia, lumina, tecta Respice, Menelli sunt hæc monumenta decanis Cum Templum hoc instaurasset jam rite Menellus, Talia fertur ovans verba dedisse suis t Qualibet iostaurent alii, do lampada terræ, Instauranda domus nunc mihi certa polo est I XXVI. Johannes IV. Cestain de Guerin, filius neptis Mesualdi, ex libera avunculi abdicatione decanatum obtinuit, quem uno post anno transcri- psit sequenti. XXVII. Renatus Ie Meusuier, Clementis, in suprema Parisiensi curia senatoris filius, decanatum uno etiam post anno cum sequenti permutavit, acceptis prioratibus de Magnac in diœcesi Lemo- vicensi, & de Vernant in Engolisinensi. XXVIII. Petrus II. du Verdier, Lemovix, frater Petri abbatis S.Martialis, filius Johannisdomini dArfeiiille & Margaritæ de Redon, praedictos prioratus cum decanatu permutavit die 2 3. Septembris 1662. illius possessionem adeptus est 22. Januarii 1663. Obiit I665.die 30. Januarii 4G0LISMENSIS. 1030 L cum in gratiam sequentis abdicasset. XXIX. Petrus III. du Verdier superioris ex fra- tre nepos, Francisci & Leonardæ d Auvergne fi- lius, decanatuspossessionem iniit 2 5. Jan. 16 6 5. permutavit cum sequenti anno 1669. accepto S. Marsialis Lemovicensis canonicam. XXX. Josephusdu Verdier, superioris frater germanus, doctor Sorbonicus, canonicus S. Martialis i vir eximia pietate præditus, decanatus possessionem iniit die 30. Martii 1669. lpsihancce decanorum feriem debemus. Adhuc superstes hoc an. 1718. Sequentes reperimus decanos ante decanatus ere* ctionem in pnmam dignitatem. Constantinus an. 1 5. Caroli repis, filii Ludovi 1 regis, tempore Gumbaldi episeopi ex S. Eparchii chartulario, circa an. 903. Eroigius dec. sedente Fulcaudo ep. ex eod. chart. Isambardus decanus regnante Carolo rege, ut patet ex hac charta tabularii Engolifmensis, qua Salomon & uxor ejus donant unam peciam de vi- nea Sollis ad fratres in claustro S. Petri, Isam- bardo decano, &c » Facta est charta ista mense Febri anno I p. regnante Carolo regei Septem sequentium decanorum soium cognomen & stemmata in ædibus decani depicta habemus* Cognomina hic notabimus tantum, nulla ratione habita ordinis & temporis, quibus præfuerunt,

? jod nobis ea ignota sint De Beaumont. De ontenay, dAubeterre. Chabot de Jarnac. Da Lanzac. Du Puy du Fou. De ia Rochefoucaud » DE ABBATIIS DIŒCESIS ENGOLISMENSIS* In dioecesI Engol. abbaTIÆ sunT : SANCTI Eparchii, X Cybar, ordinis( S. Benedicti. S. Amantii de Buxia, J*. Amant de Boisse, ord. S. B. S. Ausonii feminarum, J*. Ausony, ord. S. B. Coronæ, la Courone, ord. S. Aug. Cellæ-Fruini, Celle-Froiiin, ord. S. Aug. Grossi-Bosci, Gros-bos, vel Gros-bois. ord. CilL Borneti, Bouriiet, ord. Cisterc. Exstat præterea Blanziacum, nunc abbatia secu- laris. Robertus in diœcesi Engolisinensi ponit aliam abbatiam Fontis-dulcis, quam dicit esse ord. Cisterc. femin. Sammarthani eum secuti hanc abbatiam commemorant t. 4. de qua tamen filent in recensione abbatiarum diœcesis Engolisin. & me- rito quidem. S.Cybar. S. EPARCHII. SANCTI EpaRCHii monasterium antiquum & celebre in suburbio Engolismensi #, ord. S. Be- puchismo— nedicti, conditum est in honore B. Eparchii urbis nasterium^ patroni, qui, ut asserit monachus Engolisinensis, quJ vidi oriundus erat ex civitate Petrocoria, patre Felice Annal *’ad Aureolo, vel Orioio comite ejusilem civitatis ; hic an. 5 8 r. ad Christum migravit 1. Julii, regnantibus Chil- num.xi. deberto & Clotario fratribus, apud Ademarum. Tomus N. De eo Greg. Turon. lib. dfe Gloria Conf.c. 1 OIr , sed præcipue lib. 6. hist.cap. 8. vitam ejus, virtutes ac transitum enarrat : Mabillonius quoque vi- tam ejusilem sancti seculo 1. Bened. pag. 267. prosecutus est, ac Annalium tom. 1. ad an ; 581* num ix. & seq. Insequenti tempore constituta fuit in eo monaste- rio congregatio canonicorum, ut habet monachus Engoliini. verum postea reversum est ad mona- chos Benedictinos *, iterumque ad canonicos, * quando videlicetdestructum suit a Normannis an. 868. ex chronico Malleac. ac tertio tandem ad monachos fuit regula Benedictina, quæ ibidem adhuc perleverat. Tradit auctor chronici Malleac. Emenonem EngoDsinæ comitem hoc in mona- sterio sepultum fuisse, quod posterioribus seculis comitum sepultura nobilitatum fuit, scilicet Ar- naldi, Willelmi, Alduini & Wlgrini. Vetus quoque de gestis comitum & pontificum historia re- fert, Wlgrino comite Fridebertum episcopum Franciæ, ad S. Eparchium construxisse basilicant in honore S. Salvatoris, sed corpus beati viri de loco, in quo erat, transferre non valuisse, ipsum-1 que post celebratam consecrationem ecclesiæ & sa- crificium mistæ consummatum, ante altare Salva- » • Mabillonius aflerit monadicum ordinem hoc in cttnobW restitutum fuiste a Pipino rege an. 8 a 8. eredis canonicis quf vetus illud monastcrium a prindpata Cami Martelli occape* verant. Vw