1037 ECCLESIA EN XI. Gosselinus seu JosseHnus germanus frater> Petri superioris abbatis, ab eodem, creato jam epi- scopo^donum accepit capellæMacharii an. I 162. & ecdesiæ de Balazac eodem anno. Sic autem praefatur episcopos : Petrus caristimo fratri suo Gosselino, &c. Jom anno præcedenti concordiae intcr Angeriacenses & Eparchianos monachos, super horum liberatione a dominio illorum sub- scripserat. Sub hoc abbate dedicatur ecdesia Bu- xiensis anno 1170. non autem 1177. ut habet chronie Engolisinense. Anno 1171. Gosselinus testis fuit una cum Petro episcopo Engolisin. & aliis viris iilustribus, homiuii quod Baudus deGor- villa exhibuit Ranulfo abbati S. Eparchii. ] XII. Petrus III. Litimundi de Sonaviila, nepos Gosselini, ex cellerario monasterii renuntiatur abbas anno 1197. quo quidem anno testis est cum Ramnulfo abbate S. Eparchii privilegii Ademari comitis Engol. pro villa S. Thomæ de Buxia. XIII. Arnaldus 1215. & 1226. quo anno facta commutatione prædium de Cassanoiio cessit pro ecdesia de Chastain apud Anfign6, Philippo Pictavensi præsuii. Eodem anno Hugo de Lezi- niaco Marchiæ & Engolisinensium comes, ejusque uxor Isabella Anglorum regina cesserunt mo- nasterio usuagium in Silva de Buxia, retentis duo- bus denariis, bove, & vacca ibidem paseentibus, ( ex consilio vel sententia GuilleIm. ep. Engolisin. & abbatis NantoIiensis. XIV. Hugo I. anno 1249. composuit cum Gaufrido de Leziniaco filio comitis Marchiæ, do- mino de Montiniaco, de qua compositione vide in Petro II. ep, Engol. Reperitur & an. 1251. XV. GuilleImus II. quosilam fuitdos nobilibus concessit, eo pacto ut ipsi cœnobio præsto essent Sedebat an. 1260. XVI. Helias pedum pastoraIe accepit ab Au- reliacensi abbate, & benedictionem ab episcopo Engolisui. an. 1274. Unde vero ista subjectio ab- batis Buxiensis erga Aureliacensem, quandove coeperit, nobis hactenus incompertum. Ceterum in chartario D. episcopi Engolisinensis ita legitur : Abbas S. Amandi baculum pastoralem accipere de- het de manu abbatis Aureliacensis, & deindesistere fr coram episcopo Engolifm. ad benedictionem accipiendam. XVII. Guido 1.1291. XVIII. Petrus IV. Seguier promisit obedien- tiam Guillelmo episcopo Engolisinensi an. 1297. ex instrumento autographo archivi episcopalis. XIX. Hugo II. præerat anno 13 o 1. & adhuc I331— E XX. Hugo III. sedente Aquilinoepiscopo En- golisinensi, & 1343* XXI. Hugo IV. regebat monasterium anno 1361. & Helia II. Engolisinensi ecdesiæ præ- sidente. XXII. Raimundus de Capona-viUa 1370. XXIII. Guido II. am 1390. die Jovis post festum S. Luciæ Gualhardo episcopo Engolisin. præsentat fratrem Aimericum suum monachum ac priorem de Vernanto ad subdiaconatus ordinem. XXI V.Petrus V. Tizon ex dominis d’Argenc6, * Benedicto papa seu Petro de Luna institutus ab- GOL1SMENSIS. 1038 A bas, obedientiam pollicitus est Guiisehno episcopo Engolisinensi mense Aprili anni 1398. memora- tur anno seq. XXV. Johannes I. an. 1415. præsentavit Engolisinensi episcopo & Arnaldo archidiacono domnum Raverdum ad parochialem ecclesiam de Lussiaco, ex documento membraneo tabularii S. Amantii. XXVI. Bemardus Bonnal homagium facit Johanni de Bretagne vicecomiti Lemovic, die 27. Febr. an. 1449. extabuL castri Palensis. Memo- ratur adhuc an. 1450. XXVII. Johannes II. Rainauld obiit anne 3 1472. ultimus abbas regularis. XXVIII. Guido III. deMontbrunepisc. Condom. < 47 6. decessit an. 1488. XXIX. Godefridus de Pompadour primum Petragoricensis, ac deinde Aniciensis episcopus, fuit abbas sancti Amantii ann. 1488. 149 5. & 1505. obiit 1514. Vide iu episcopis Anicien- sibus. XXX. Johannes III. de la Rochefoucaud Mi- matensis episcopus, erat abbas 1522. Sedit vero ab an. 15 1 5. ad 1 5 3 8. quo mortuus est die 24. Sept. & Mirnati sepultus. XXXI. Johannes IV. de la Rochesoucaud sui > penoris nepos. XXXII. Bonus de Bfue abbas S. Amantii & Montis-burgi, sanctæ Capellæ Parisiensis canoni- cus ; Parisiis jacet apud Augustinianos ad Sequanam prope majus altare a dextra parte ubi iu tabella hoc epitaphium : D. M. Qui sculptos magni vultus advertis viri, Adsta, dum saxo quis sciet, intelligasi Bonus Brœus Turnonius ad Rhodanum, inter consultos juris consultissemus, in suprema curia Parifi castissi. integerrimeque sedit ; præsedit annos dnode- ’triginta senator, dein præses primæ inquisitionum claffic, Regum Christianissi & Catharinæ matris Augujlæ, magnis de rebus legationes in Italia ob- ivit feliciter. Pietatem inprimis coluit, clerique jura de mandato pontif. maximor. sæpius tutatus esti De exceffic longe cogitans, ut vivus & mortuus vivis prodesset, templis, seholis, ptochotrophiis, conlo* candis virginibus grandem pecuniam supremis tabulis reliquit ; quin & Turnoni septem studiosorum collegium instituit, iisque mufiæum, alimentaque perpetuo legavit : tandem inter labores sensun & sinesensu obrepfit somnus, qui dum putatur lætus , & mollis, in lethæum versus est calend. Martii ’Ip88. XXXIII. Johannes V. de Montchal Boni ne- pos ex sorore, doctor Parisiensis, erat abbas 1 5 89. & adhuc 1599. XXXVI. CaroIus I. de MontchaI superioris nepos ex fratre, ei successit ; factus est archiepise. Tolosanus. XXXVII. CaroIus II. MayoI Annoniacensis, nominatur abbas 8. Sept an. 1651. Occurrit ad- huc 1680. Lugduni moritur 1701. Vvv iij
