78 ECCLESIA B Doctorsacræ theologia, lux in lucem reducens dubia* t CHR1STI Frater Ægidius de Roma ordinis fratrum Eremitarum S. Augustini, archiepiscopus Bituricensis, qui obiit an. Dom. 1316. XXII.e— mensls Decembris. Supremis tabulis vasa & ornamenta divino cultui dicata reliquit sui ordinis monasteriis Romano & Bituricensi. Libris suis ditari voluit bi- bliothecam suonnn fratrum Parisiis degentium. Auctor patriarchii Bituricensis profert ex ejus testamento, quod dicit conditum fuisse an. 1296. legatum insigne pro ecclesia fratrum Minorum persicienda. Egregias Ægidio laudes confert Abra- ham Bzovius (ut de ceteris seriptoribus interim si— j leam) ad an. 1 3 16. num. xvi. Erat sane in phi- losophia Peripatetica, & theologia seholastica apprime versatus ; unde & theologorum princeps, & doctor fundatissimus audiit, post multos annos in academia Parifiensi, docendo philosophiam & theologiam, transactos. Præcipua ejus opera sunt : commentarius in Hexaemeron : comm. in sib. 1. Sententiarum : quæstiones in lib. 11. Sent. elucubrationes in qua- tuor libros Sententiarum : de regimine princi- pum : defensorium librorum S. Thomæ contra reprehenforium Guillelmi cujusdam professeris Oxoniensis ; adverfus quem etiam scripsit apolo- giam S. Bonaventuræ : quæstio in utramque par- tem disputata, de potestate regia & pontificia ; in qua inclinat ad pontificias partes. Scriptus est li- bellus tempore dissidii inter Bonifacium VIII. & Philippum IV. regem cognomento pulcrum, iu quo ad Bonifacii partes propendet ; unde non mi- rum si hoc scriptoRex & proceres non leviter sint læli. E contrario illud ita gratum fuisse Bonifacio afferunt, ut in præmium, auctorem cardinalitia donare infula cogitaverit. Verum antequam re- nuntiatus esset, papa morte oppresses est. Plurimi tamen negant unquam aut a Bonifacio, aut a Cie— ] mente V. &c. Ægidium factum fuisse cardinalem. Sed hac in concertatione nihil definio. Ejus vitam scripsit Angelus Rocca ex eodem ordine Au- gustinianoium apostolici sacrarii praefectus. Poin. LXXVI. RecINALDUS I. Reginaldus a Porta, frater Guidonis abbatis S. Martialis, ortu Lemovix de Alassaco, ex canonico & archidiacono Lemovicensi eligitur episeopus ; demum ad suæ provinciæ metropolim evectus est 1316. anno 1316. ex chronico S. Martialis Lemovi- censis. Bernardus Guidonis in catalogo episcopo— j b rum Lemovicensium b dicit eum factum esse ar- chiepiscopum Bituricensem, per provisionem Jo- hannis papæ XXII. in vigilia Circumcisionis, sci- licet octava die a sepultura prædecesseris fui domini fratris Ægidii. 1 j ! Anno 1317. cum Johanne de Cherchemont tunc canonico Parisi postea Franciæ cancellario, delectus est ab eodem Johanne papa ad redinte- grandam Aurelianensem academiam. Anno se- • In vigilia NataIis Domini ex Bernardo Guidonis infra Iau- dando sepulturæ mandatur, Avinione in ecclejia fratrum sanai ^uguflini. Verum nihil vetat quominus cjus cadaver inde Pa- risios suerit tranflatum. b In catalogo edito tom. a. bibi. Lab. hæc non leguntur. Tomus II. ITURICENSIS. 79 L quenti ab hoc pontifice missiis est nuntius in Bel- gium. Hoc etiam circiter tempore, cum Ambia- nensi & Mimatensi episeopis, instituitur judex in causa Catalaunensis antistitis, bulla Johannis ejus— RainalJ. dem papæ. Statuta edidit pro reformatione divi* norum officiorum, cum consensu decani & capituli ; quæ Icgc-sis in Bituricensi patriarcliio, in hoc videlicet archiepiscopo. Anno 1320. Johannes papaXXll. ad cum & 1320. ad ipsius suffiaganeos misit bullam adversus Pasto- rellos, quæ habetur in archivo sedis episeopalis Clarom.Eodem anno vestitus est Romana purpura I XIII. cal. Januarii ; a quo fere tempore archiepi- scopatui suo nuntium remisit, ex consuetudine tunc observata, & Avenionem concessit, a Papa vocatus, ut eum propiorem & a latere haberet, cujus consilio & opera uteretur, in universalis Ec- desiæ regimine. Decessit Avenione anno i 325. 1325. aut 132 6. post mensem Junium. Certe in actis capituli provincialis fratrum Praedicatorum Le- movicensium habiti anno 1327. in octavis SS. Rstet— in apostolorum Petri & Pauli, commendatus est pre- cibus, ut jam vita functus. Ejus sepulcrum visitur’7+4* in ecclesia majori Lemovicensi, ubi apposita gen- tilitia ejus stemmata, quæ scilicet exhibent in area ■* cærulea portam argenteam. LXXVII. GUILLELMUS II. B ROSII. Guillelmus de Brosse ex prosapia vicecomitum de Brossia in Pictonibus oriundus erat, parentibus Rogerio domino de sainte Severe & de Boussac, ac Margarita d’Eaiies *, pronepos Guillelmi Se— ♦ deDcok nonensium archiepiscopi, fratrem habuit Petrum dominum de Boussac a quo Pentevriæ comites in Aremorica. Primum c quidem episeopus Po— « diensis, tum Meldensis fuit ; postremo per Johan- nem XXII. papam ad Biturigum cathedram vo- ) catus est anno 1321. Anno IinIIesimo trecentesi— 13 3, r. mo vigesimo fecundo > cum controversia foret 13.22. inter ipsum & Beraldum Albiensem episcopum, pacis cupidus, hujus finiendæ provinciam man- davit Petro Albiensi, litteris datis die vigesima nona Decembris. Anno sequenti umbo conve- niunt die 12. Octobris, judicium querelæ suæ committere duobus viris prudentibus. Eodem anno GuilleImus ratam habuit unio- nem prioratuum Mothæ, S. Justi, Aurati, & Vallis-Urseriæ factam per Simonem decelsorem suum conventui Piperacensi die Dominica post £ festum B. M. Magdalenæ. Eodem anno millesi— 1323. D mo trecentesimo vigesimo tertio supplicat cum canonicis apud Papam, ut debiti unctis cultus & honores Philippo archiepiscopo, non ita pri- dem vita & officio pastorali defuncto, decernan- tur. Idem famosus papa ad Guillelmum archiepis copum Bituricensem scripsit, ut inquireret contra quosdam fratres Minores, Exolduni diœc. Bi- turic. commorantes, qui in festo translationis B. Nicolai, cum mitra, baculo pastorali, & aliis pontificalibus insigniis missam conventua- Iem celebraverant, & ex illis unus cardinalem se a summo pontifice factum jactaverat. Datum Aven. cal. Junii an. x. pontificatus ex 1. tom. c Eum prius suifle decanum Bituricensem alicubi legunt*, F
