Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/557

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

1070 ECCLESIA S A ANNI XXIX. BERNARDUS 1. CHRISTI BemarduS in cœnobio Sabluncellensi prior erat, quando ad regendam Santonensem ecclesiam est as sumtus. Episcopatus ejus exordium fumi debet ab 1141 * inno 1141. ex ejusdem charta qua S. Nicolai de Momaco ecclesiam seu capellam dat Raimundo coL^Jo. abbati S. Rufi ; hoc enim in instrumento annus ejus decimus octavus concurrit cum anno Christi 1159. Idem eruitur ex charta B. M. Santonensis » data an. 1162. tt qui dicitur ejuldcm episeopi vi- 1146. gefimus primus. An. 1146. intercedit cum Gau- frido Burdigalensi archiepiscopo apud Ludovicum regem, pro remittendis malis consuetudinibus in I 1148. ecclesia de Olcron. An. 1148. concordiam fecit cum Gaufrido metropolitano suo, & Gisieberto Pictavorum præsuie apud Fontem-comitis. Eod. anno memoratur in litteris abbatis sancti Martia- lis Lemovicensis, quibusrestituitB. M.Santonen- si ecclesiam S. Silvani. Anno sequenti cum qui- busoam præsulibus pacem paciseitur inter Ulgc- rium Andegavensem episcopum, & Petronillam 115 1 * Fontis-ebraldi abbatissam. Anno 1151. unus fuit ex judicibus qui litem finierunt inter Gaudinum abbatem Malliacensein, & Sebranum Chabot con- tendentem custodiam hujus monasterii ad se perti- nere ; sed Gaufredus archiep. Burdigal. Bemardus’ Santon. episcopus, aliique episeopi & optimates, comes Engolifmensis, Gaufredus de Rancone, Hu- go de Lezigniaco, ceterique judices, judicium tu- lerunti pro hujus ecdesiæ libertate. Eodem anno cum W. de Monte-Andronis, dominus castri Didoniæ, exigeret quasilam consuetudines in cœ- nobio S. Stephani de Vallibus, quas hujus loci as- cetæ contendebant iusolitas esse & ilIicitas, Bemar- dus episcopus abbatiam S. Stephani de Vallibus ab his immunem declaravit. Eodem anno præterea Eugenius papa III. ad ipsum scripsit, & petiit ut sineret novam ædificari ecdesiam a Petro abbate. Cluniacensi apud Rochellam, quod prior ecclesia1 S. Mariæ, hominum multitudinem, quæ inibi ad in- habitandum noviter venit, capere minime posset. Longum & tædio plenum soret omnia acta pu- blica scrutari, in quibus legitur nostri Bemardi no- men ; frequens enim occurrit, maxime in tabulis S. Mariæ Santonensis ; unam tantum indicabimus 1154* aniu 115 4— in qua dicitur sanctimonialium protector. Quo anno hic episcopus vivere aut præesse desierit, inquirendum. Vidit noster dom. Jacobus Boycr instrumentum donationis ecclesiæ B. Mariæ de Heepiaco (Herpes) in archipresbyteratu de Ma- stasio, quam monasterio B. Mariæ Santonensis de— j derunt Fulco quidam & uxor Paula. Donum hoc probavit & laudavit Bernardus episcopus, quod legimus factum an. m. c. Lxvn. iv. nonas Julii, Alexandro papa, Ludovico rege, Henrico in A- quitania ducatum tenente, & in Anglia regnante. Huic instrumento, ex quo sequi videtur Bemar- dum adhuc præfuisse mense Julio anno 1167. opponitur charta S. Mariæ Santonensis data anno 1166. 1166. a D. Edniundo Martenne infpecta, in qua ■ Charta hæc litteras Bernardi continet quibus sopit litem inter abbatifTam conventumque S. Mariæ Santon. & Jneginau* dum dc Doe, super furno stto apud S. Petrum de Sales. ANTONENSIS. 1071 > notatur tunc sedem vacasse. Forsitanhic episc. an. — — 1166. consensum praebuerat huic donationi, cu— ANNI jus tamen instrumentum nonnisi anno 1167. est c confectum, mortuo jam Bemardo ; & idcirco A- demarus Bemardi successer illud confirmasse legitur. Observandum est lpsum D. Jac. Boyer, qui vidit chartam donationis ecclesiæ de Heepiaco, litteris consignasse visam a se fuisse in chartulario S. Mariæ Santonensischartam an. 1166. ubi le- gitur tunc vacasse sedem episcopalem. Præterea in transsemto quod habemus præ manibus, & edidi— C. vi. mus inter instrumenta num. vi. desunt notæ tem- poris. Opponitur præterea instrumentum anni 1 13 o 1. in quo memoratur quædam transactio inter priorissam & moniales de Marennes una ex parte, ac Reynaldum de Broda ex altera, Bemardo episc. in fine vero legitur : Factum est hoc an. D. M. C. Lxix. &c. atrespondeo in hac nota chronica er- rorem irrepsisse. Constat enim anno 1169. non Bemardum sedisse, sed Ademarum. Itaque vel qui confecit instrum. an. 1301. male legit transactio- nem, vel transsiuntum transactionis quod legit, suit vitiosum. Bemardi tempore aedificata est ecclesia S. Bar- tholomæi in pago Alniensi *, renitente prius hoc , episcopo, & posteaobauctoritatem Eugenii papæ c™h*. III. consentiente. «str XXX. Ademarus, ais Aimarus. Ademarus cui Carbonelli cognomen fuisse di- citur, est is Ademarus Carbonelli Santonensis ca- nonicus, qui subscripsit chartæ Bemardi episeopi c pro S. Rufo, in instrumentis editæ. Episcopuserat coi. & sedebat jam an. 1167. quo Petrus Aniciensis 1167. episeop. ejus consilio quædam dedit Pontio abbati Calæ-Dei, ejusque successeribus, præsertimunam canonicam dignitatem in sua ecclesia, sicuti abba* tes Cluniacenses jam habebant, ex chart. Casae- Dei in Pontio abbate. Anno 1168. occurrit in 1168. charta Agnetis de Barbizello abbatistæ B. M. San- tonensis. Anno 11 /o.interest dedicationi abbatiæ 1170. B. Amantii Buxiensis. Anno 1171. sopit litem 1171. inter conventum & priorem S. Eutropii ex una parte, &Robertum Jordin de Cravantioex altera, super procuratione quadam quam petebat Rober- tus. Eodem anno pacis est sequester inter Gistiber* tum de Rocaforti & moniales S. M. Santonensis. Notatur in chartulario Dalonensi xi. cal. Junii* anno ab Incam. Dom. 1172. regnante Ludovico j 172. rege Francor. & Henrico rege AngIorum & duce Normannia & Aquitaniæ, & comite Andegavenfi, 7 & Richardo filio suo comite Pictavenfi. Item anno 1179. cum Johanne decano Santon. & 1181. 1179. in eodem chartulario Dalonæ. An. 1179. adfuit concilio Lateranensi. Eodem anno concedit Con- stantino priori & monachis S. Petri de Jamac, ut in sacello S. Eparchii prope castrum de Jamac si- to, sacramenta administrarent. Anno 118 2. x 111. g’ cal. Julii, quædam concessit aut confumavit possi- denda cœnobio Ayensi ord. Cluniac. ex tabulario Ayensi t. iv. Antiq. Pict. Bencdictinarum Claud. Estiennot p*468.An. 1 184.mandato Lucii papæ r j 84. 111. confutuitur judex in causa GuilIelmi dom. de Vivona cum canonicis S. Hilarii.