h94 ECCLESIA P ■ ■ ■ ■ hanni papæ XXIII. renuntiatur dic 4. Aprilis. In ANM æcje sacra Dominicanorum sepultura donatus estr CHRISTI ]nfcrjptjo hæc sepulcro est addita. In Aquitania parte Galliæ, nobilissima familia Malesiccorum, vetustate ac singulari virtute præcla- ra, a Malesicco nomen habet. Ea in gente mulla clarissima orta sunt Aquitaniæ quondam lumina, viri rerwn gestarnm magnitudine siorentes, alii equi- tes aurati, alitsanctipontifices, alitpræfecti. Ex ea generis claritate prodiit Guido a Malesicco dicti loci & Castri-Lucii dominus, in doctrinarum, virtutum- que genere prope absolutus. cujus acta permulta an- malibus conseripta, his brevibus non capiuntur angu—, stiis. Is virsumma prudentia, amplissimisque meritis • creatus suerat Lodovenfispontisex, deinde Pictav. postmodum & coaptatus T. Prænestini cardinalis, in qua dignitate cum octavo & trigesimo anno fio~ ruisset, tandem legatum agens apud regem Gallo- rum nomine pontificis maximi avunculisui, Lutetiæ honesto mortis genere quievit octavo idus Asartii Iq.t t. Cujus coepus hac cella & hocsaxo sepul- tum est, magno cum omnium luctu, acdesiderio, do- nec propinquorum sententia ad majorum sepulcra transferatur : Dives opum Guido, forma, bonitatis, & artis, Ditior hocque magis dives honoris erat- Plura darent superi, nisifatum plura negaret. Quo majora darent, evolat adsuperos. Baluzius in notis ad vitas pap. Aven.c. 1154. falsi arguit quæ hic dicuntur de legatione Guido- nis in Galliam, & contendit epitaphium in quo id legitur, esse partum hominis imperiti, qui non vi- vebat ante ducentos annos, ut characteres quibus describitur probant ; qua iu re viro doctissimo con- sentiendum. maumont LXXI. BerTRANDUS. ] Bertrandus de MaIormonte vir non solum no- bilitate, sed probitate ac scientia præstans, ad epi- seopatus fastigium ascendit die 17. Januarii anni 1 3 7 5. ex regesto Vaticani. Ingrestus urbem, con- sueto more elatus & deportatus est a Johanne duce Bituricensi & comite Pictaviensi domino Lezinia- ci, & a nobilibus domino de Valle-Guidonis in Britannia, Johanne Larcheveque barone Parthe- niaci, & Petro de Romenolio miIite vices agente Ludovici de Haricuria vicecomitis Castri*Airaudi, 13 77’confecto diplomate anno 1 3 77. die 24. Maii. Consecravit eeclesiam cathedralem die 17. Octob. 1 1385. anni 1379— Decessitdie 12. Augusti an. 1385. humatus in saceIIo S. Andreæ in cathedrali, ubi ad sepulcrum quod eminet, leguntur hæc verba : Hic jacet reverendissimus in Christo pater & dominus, dominus Bertrandus de Maumont episcopus Picta- vienfis, qui obiit an. t 38 p. Orate Deum pro eo. Da LXXII. SimoN. Cramacd Simon de Cramaud, Picto ex nobili & equestri familia dominorum de Cramaud prope Rupem- Cavardi ortus, primum monachus S. Luciani Beliovacensis, ubi visunturejus insignia : excanceI- ICTAVIENSIS. 119 ; A lario * vero Johannis ducis Biturigum, Pictonum
comitis, post Bertrandi mortem patriæ suæ renun— ANNI tiatus est episcopus. An. 13 8 6. subscripsit pactis CHR1ST matrimonii Ludovici Aurelianensis ducis, ex ac— 138 6. tis regii thesauri. Anno 1 3 8 8. die Jovis post Mi— 1388. sericordias Domini, ut episcopus Pictaviensis receptus fait ad canonicatum insignis ecclesiæ sancti Martini Turon. & præstitit solitum juramentum, proutprædecesseres sui soliti sunt facere ; & deinde fueruntstoi assegnati stallus in choro & locus in ca- pitulo ; postmodum missiam in pontificalibus celebra- vit, ut legitur in registris S. Martini. An. 1389. 1393. tabulis sponsalium ducis Biturigum & Arverno— rtoi’ 5 rum, necnon Pictaviensis comitis, cum Johanna fiIia comitis Boloniæ & Arvemiæ subscripsit Si- mon die Sabbati quinta Junii ; quibus pactis in dotem pater Johannæ cessit Arvemiæ comitatum. Hoc autem in instrumento Simon appellatur epi- scopus Pictaviensis ; sed paulo post amotus cst ab hac sede ; & suecefsorem habuit Ludovicum d’Or- leans. Quid vero caulæ fuerit ut sedem hanc reii- querit, vix excogitare possiimus ; nisi credamus Cle- mentem VII. Avenioni sedentemcum papæ titulo, qui episcopatum Avenion. tenebat die 2. Julii an. 1 3 9 o. ad se accersivisse Simonem, ut tam pruden- , tispræsulisconsiliis uteretur ; cui hancecdesiam re- ’ipsa dedit eodem anno. At illam brevi admodum tempore tenuit. An. 1392.28. Nov. erat patriar- cha AIexandrinus & administrator eccl. Carcassi ex cam. comput. Paris.senesc. Carcasse An. 1395. mense Feb. præfuit coetui episcop. & optimatum Paris.congregatorum ad tractandum de via unionis, & exstinctione schisinatis. Cur fuerit præses his in comitiis nos latet. Forte quia tunc erat patriarcha Alexandrinus, & ad eam dignitatem provectus fuerat quando episcopatum cessit Ludovico AureL nondum vero purpura cardinalitia ornatus erat, hoc enim honore donatus est a Johanne XXIII. qui non est creatus papa ante annum 1410. quo J etiam anno donatus est archiepiscopatu Remensu Hunc Simonem Johannes Juvenalis dictus de Ur- sinis, ævi sui scriptor præstantissimus, & Remorum archiepiscopus, appellat praecipuum consistorii Regis, & nominatissimum clericum. Et quidem va- riis legationibus pro ecclesia Gallicana & Rege defunctus eft. Anno 1421. die 1 1. Martii scripsit testamentum. Post Petrum Trousselli ex episcopo Pictaviensi factum Remensem metropolitanum in codice Galteri ponitur iterum Simon de Cramaud. Sammarthani fratres in archiepiscopis Remenfibus, docent Simonem de Cramaud purpura donatum i & cardinalem factum an. 141 3. a Johan. XXIII. archiepiscopatum Remensem abdicasse, ad quem transtatus cti Petrus Trousselli Pictaviensis episeo- pus. Verisimile autem est hujus episcopatus admi- nistrationem perpetuam tunc datam fuisse Simoni ; quam putamus eum retinuisse usque ad annum 1424. Obiit an. 1429. sepultusque est Pictavis 1424. iu majori ecclesia, ubi legitur hoc epitaphium : a Faflus episcopus videtur officium hoc cancellarii retinuistc ; nam in instrumento venditionis castellaniz cujufdam ( de S. Nemoye, fortesandc Neomadir, Ncomaie, in Piftonibus,) quam emitCarolus VI. rex, fit mentio Simonis deCramaud epilcopi Piftav. & cancellarii ducis Bitur. inno i 387. Thrtjor L « ; f. Poitoa. i.ft. Gggg « j
