izo8 ECCLESIA PI ANN1 XCVIII. Antonivs. * Bamseun Antonius Barberin S. Romanæ Ecclesiæ cardin. & camerarius, archipresbyter B. Mariæ-Majoris, major Franciæ eleemolynarius, regiorum ordinum præceptor, abbas Trium-fontium prope Romam, Subiaci, Nonantulæ, & Uticensis monasterii, alias S. Ebrulfi in Normannia, Romanus erat, sed nobili prosapia Florentina oriundus, quam Ughcl- Ius ait, vetuflam per plura fecula in ea Republica sapientnm fortiumque virorum ubique & semper fætam enituissie. Hic filius suit secundo genitus Caroli Barberini ducis de Monte-rotundo, fratris Urbani papæ VllI.Constantiæque Magalotti ; germanos habuit Franciscom cardinalem Barberinum ] tit. S. Laurentii in Damaso, Romanæ Ecclesiæ vicecancellarium ac bibliothecarium, episcopum Portuensem, sacrique collegii decanum ; & Tha- j P*— dæum principem Prænestinum *, Urbis præsec- ne’tum, ac Romanæ Ecclesiæ gubernatorem gene- ralem. A patruo autem Urbapo VIII. Jerosolymi- tanæ militiæ destinatus, prior & major crucifer Melitensis creatur : sed cum summi pontificis gra- tiam sibi conciliasset, ab eo ad Romanæ purpuræ * x618< sastigium evehitur anno 1627. * Idem aliis Ec- clesiæ summis muneribus insignitus, nempe lega- tione Avenion. an. 1633. camerarii S. Ecclesiæ dignitate 1638. deingeneralis Romanæ Ecclesiæ præfectus renuntiatus an. 1641. in Romaniæ, Bo— ( noniæ & Ferrariæ provinciis, ecdesiasticas ditiones studiis militaribus ac bellicis consiliis cum fum- ma prudentiae ac vigilantiæ Iaude propugnavit, & apud populos magnam consecutus est gratiam sub patruo suo Urbano papa. Negotiorum mo- lem in aula Romana sustinuit, & per plures an- nos rerum Gallicarum patronus & protector fuit. Demum Ludovicus XIV. eum in Galliis. ( quo confugerat, ut se subtraheret Innocentii papæ X. iræ, qui gentem Barberinam exagitabat) degentem renuntiavit episcopum Pictaviensem, demortuo Henrico-Ludovico Castaneo, regia scheda anni 1652. 1 6 5 2. die 16. Aug. bullas tamen a fummo pon- tifice obtinere non potuit. Paulo post suprema s magni Franciæ eleemosynarii, & regiorum ordi- num commendatoris dignitate cohonestatus per obitum cardinalis Lugdunensis, de ea sacramen- tum præstat Luietiæ 28. Aprilis 1653. Interfuit Romæ ecclesiasticis comitiis quibus creati pontifices Innocentius X. 1 644. & Alexander VII. an. 1655. An. 1 6 5 7. fuit designatus archi- episcopus Remensis. An. 1648. moniales Car- melitæ instituti S. Teresiæ, congregationis Galli- canæ, Niorti recipiuntur, profectæ ex primario £ conventu Parisiensi via Jacobæa an. 1651. Be- nedictinæ assiimtæ ex parthenone S. Ausonii En- golisinensis Augustoriti stabiliuntur litteris regiis. . « mut’XC1X. Gilbertus III. Tranflatoad metropolim Remensem Antonio, designatus est Pictavorum cpiseopuS an. 165 7. regia schedula Gilbertus de Clerambautde Palluau, Jacobi silius, & Ludovicæ Rigaud ; qui Philip- pum fratrem habuit Franciæ marefcallum. Cum foret presbyter dioecesis Lucionensis, & in jure CTAVIENSIS. 1209 L canonico doctor, bullas pro episcopatu Pictaviensi —— obtinuit ab Alexandro VII. datas calend. Aprilis ANNI an. 1658. in quibus notatur sedem tunc vacasse C zR gTI per obitum Henrici Ludovici. Neque enim sum— 1 $ mus pontifex Antonium Barberinum qui absque litteris pontificiis hoc potitus erat nuper episcopa- tu, pro legitimo habebat episcopo. Unctus & con- secratuS est in episcopum die 21. Julii ejufdem anni in ecclesia Jesuitarum vici S. Antonii, ab episcopo Camotensi, assistentibus & collaborantibus episcopis S. Pauli Tricastinensis, & S. Pontii Tomeriarum. Ex more sacramentum Regi præsti- tit die 1 3. Septemb. Possessionem adiit per(pro- curatorem die 4. Nov. & præsens die 15. Martii ) 1659. Vixit usque ad diem 3. Januarii an. 1680. 1659. Multis ditatus fuerat abbatiis : Maurimonte diœ- cesis Catalaunensis ordinis S. Benedicti : Loco-Dei in Jardo dioecesis Lucionensis, ord. Præmonstr. Brolio-Erbaudi ejusilem diœcesis, ord. S. Bene- dicti : Caladia, ord. Cisterciensis in diœcesi Vir- dunensi : & Liquensi, ord. Præmonstr. diœcesis Boloniensis. Forttn C. Harduinus. ho"eAe Harduinus Fortin de Ia Hoguette, fuius Phi- lippi, & Ludovicæ de Peresixe sororis Harduini de Peresixe, a patre suo liberalem educationem ac- cepit, cui ducis Longavillani institutio, propter 3 singularem prudentiam credita fuerat. Ipse in libro Gallice scripto cui titulus est:Testamentum seu confilia optimi patris ad liberos suos, omnes pa- rentes docuit artem recte educandi nobiles pueros. Harduinus fuerat admissiis in illustre collegium ca- nonicorum ecclesiæ Parisiensis die 29. Octobr. 1 6 6 5. Postea factus est archidiaconus * in eadem * de Josa. ecclesia ; tum procurator generalis totius cieri, Gal- lieani. Lauream doctoris & socii Sorbonici con- secutusestdie 24. Martii an. 1670. Fuit unctus in episcopum Briocensem die 3. Maii an. 1 676. Parisiis in Sorbonæ oratorio, a Francisco de Har- lay Parisiensi archiepiscopo, collaborantibus epi- scopis Cenomanensi & Madoviensi; a qua sede ) migravit ad Pictavensem an. 1680. acceptis bui— 1680. iis ab Innocentio papa XI. datis idibus Julii, posa sessionemque adiit die 7. Septembr. ejusilem anni. Anno 1682. die 3. Augusti solemni ritu conse- cravit ecclesiam celebris monasterii S. Maxentii quam jam pridem a Calvinisiis destructam aseetæ Benedictini e congregatione S. Mauri augustius reædificaverant. Inde transtatus est ad archiepiseo- patuni Senon. ubi non ita pridem mortuus est, CI. A R M A N D U S. BE , QUINfAT. Armandus de Qufueay fuit designatus regio chirographo episeopus Pictavensis die 13. Nov. an. 1685. sed anno sequenti mense Aprili sche— 1685. dulam Regis reddidit, & privatus vivere maluit, quam in episeopali fastigio. Erat abbasS.Leonardi de FerrariiS ordinis S. Benedicti in diœcesi Pictav. de quo in abbatiis hujus diœcesis. CII. FRANCI SCUS-IGN ATIUS. BaclioN DE Franciseo-Ignatio de Baglion ortum dedit A- ginncnsis urbs, cujus parentes fuere Leonor dc
