1274 ECCLESIA • cerent, tradunt Vertavensesa monachos circa an. j 844. regia auctoritate sustultos pristrnum obser- vantiæ vigorem in cœnobio Ensionensi resti- tuisse, canonicis aut suavi regulæ sanctæ jugo submittere colla, aut loco cedere jussis. Denique an. 1655. die 28. Septembris addictum est hoc monasterium resormatæ S. Mauri congrega- tioni, sub qua plurimum ei splendoris aeccssit Nunc de abbatibus dicendum. Abbatum elenchus. I.T EUNEGESILUsvel Leonegisilus, ante quem * ad annum JLj Mabillonius * nullum se abbatem invenisse fatetur, habitu monastrco induit Generosum, ejus postea suecefsorem. II. S. Generosus Paternum de quo supra, & Scubilionem, qui ambo fastis sacris adscripti sunt ad diem 16. Aprilis, iu Ensionense monasterium admisiL Ibidem coIitur die 16. Julii, itidemque in vicino prioratu, ab ejus nomine appellato J’. Generoux, ubi coepus ejusilem asservatur. Hac lpsa die vero iu tota diaecesi Pictav. agitur offi- cium S. Generosi. III. Martianus huic cœnobio præsuisse did- tur, eo quod Fortunatus episcopus S. Paterni ( vitam ei direxerit Verum dubitandi locus est an non amanuensis errore Martiani nomen proMar- tino usurpatum sit ; quippe tunc temporis IV. S. Martinum Vertavi conditorem & pa- tronum, Ensionense simul & Vertavense monasteria rexisse creditur. Idque nonnulli ex eo inferunt quod Vertavenses monachi celIam En- b sionensem quasi juris aliquando S. Martinib, a Pipino rege obtinuerint post multa temporum intervalla. Vide quæ supra diximus. V. Fulradus, unus canonicorum qui pulsis monachis locum invaserant, præpositus recensetur in libro miraculorum S. Martini abbatis. Vide secuI. 1. Bened. pag. 688. & seq. j VI. Ramirandus seu Raimbaldus & Rainaldus abbas, S. Martini corpus Vertavo Ensionem trans- V stc. r. tulit. Ecclesiam S. Johannis Bapt. in refectorium c « An « . mutavit, vicinasque mannones commodiores fecit. VIL Narbertus solo nomine, nec forte illæso notus. VIII. Berengarius abbatiam rexit Hugone rege Francorum, & Aimerico Thoarcensium viœ- comite. IX. Robertus I. præerat SavaricoToarcensium comite, qui Aimerico successit post an. 9 9 o. X. Geraldus nominatur abbas in tabulis. Huic ] Fulco, Nera dictus, Andegavensis comes, faculta- tem concessit in castro suo de Viheriis construendi monasterii, ubi duas Geraldus ædificavit ecclesias, unam in honorem S. Mariæ & sancti Jovini, cui cellas monachorum adjunxit, alteram in honorem S. Hilarii ; & hæc sunt prioratus S. Jovini de Vi- heriis adhuc perseverantis primordia. a Vertavum vulgo, J*. Martin It Vertou^ duobus ab urb ? Namnetum milliaribus distans, nunc redaftum in prioratum ( ut vocant) conventualena, abbatiæ S. Jovini de Maniis sub- jedum est. b Nimirum volunt, Henfionenses eui primum Orientalium monachorum institutis parebant, a Vertavcniibus regulam S. Benedidi acccpistc. PICTAVIENSIS. 1275 1 XI. Simon I. Geraldo successit anno septimo AmuL regn. Henrico Roberti regis filio, hoc est 1037. f^d* quo nimimm ex munificentia Dodelini nobilis Toarcensis militis, monasterium seu prioratum cohventualem S. Jacobi de Monte-AIbanio construxit, Simon insuper variis proventibus auxit prioratum de Viheriis ; ac tandem multis aliis praedare gestis obiit grandaevus ; arbiter enim delectus est pro componenda lite intcr clericos Petri II. Pictav. episcopi, qui ex chron. Malleac. & Bestlo, non nisi an. 1086. vel etiam sequenti ordinatus est. Fortasse tamen duo admittendi Simones ; Bu- & chetus enim in appendice Annal. Aquit cap. 21. de origine Pict. pag. 30. chartam Guillelmi VII. ducis Aquitanorum profert, in qua subscriptus re* peritur Alaricus abbas Hensionensis. Iste vero dux præfuit abanno 1058. ad 1086. XII. Brixius abbas circa annum 1100. cura- vit funus vicecomitis Toarcensis. XIII. Radulfus pepigit anno 1113. cum Ar- chembaldo abbate S. Albini, ex tabulis Albinen- sibus. Idem an. 1120. monasterium suum nec- non incolas oppidi ab injustis Petri dom. Montis- contorii vexationibus liberavit, auxilio præsertim 2 Fulconis junioris comitis Andegavensis. XIV. Simon II. Aimerico Toarcensmm vice- comiti sepulturam assignat iu daustro S. Jovini, ex authentica tabula, ipsumque mortuum sepelit an. 1139. vide Johan. Besty hist. comit. Pictav. pag. 474. XV. Bemardus I. Goffiidum vieecomitem To- arcensem nimia ægritudine laborantem oIei sacri benedictione delinit. Vide Annal. Bened. tom. iv. pag. 4.68. & 73 5. XVI. Nicolaus priviIegium accepit ab AIex- androlll. an. 1179. XVII. Petrus 1. legitur abbas an. 118 6. quo * MauIe- Willelmus dominus Malli-leprarii * jura quædam ) usurpata ei restituit, curante Willelmo Temperii Pictavensi præsuie. ldem præerat tempore quo fa- cta est quædam compositio inter præpositum Vertam SL Guillelmumde Golena ejusquefratres, sci- iicet an. ab Incam. 1189. epacta I. mense Martio die 5. Luna xv. Henrico rege Anglorum, Mau- ricio præsule Namnetensi, ex tabulis Vertani. XVIII. R. 1207. XIX. Hugo 1233. XX. Andreas an. 1262. decimas de Marnis contra dominos loci acriter defendit. XXI. Reginaldus 1277. ex charta VHIæ-novæ, £ 1280. 81. & 86. XXII. Guillelmus I. an. 1303. plura excepit hominia. XXIII. Franciscos 1312. XXIV. Guillelmus II. Chabot ex iUustrissimo genere ortussedebat annis 13 2 1. & 1340. XXV. Petrus II. Bodin testamento Johannæ comitistæ Drocensis & vicocomitissie Toarcensis subseripsit an. 1350. XXVI. Johannes Montis-majoris monachus, prior B. Mariæ de Caro-Ioco, buIla Urbani papæ V. data pontificatus anno 1. abbas iustituitur, ex actis pontific. Avenion. Memoratur edam ann. I375&B83. Mmmm ii ;
