Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/731

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

1416 ECCLESIA L ■ fecti, nam regia schedula designatus est an. 1671. j ANNI Interim audita fama de sua defignatione ad episco- C 1*671^ patum, fugit iu extremas Burgundiæ partes. Vi- ’' ctus tamen precibus & rationibus piorum ami- corum, qui causabantur minime licere ipsi detrectare onus episcopale, collum subdidit, & sacram suscepit unctionem Parisiis in ecdesia institutionis PP. Oratorii. Antequam autem episcopatum in- iret, exuit se opimo prioratu, nec ullum unquam voluit episcopatui addere sacerdotium. Simuique confutuit suo vesci patrimonio tantum, ut omnes eeclesiæ proventus in efeemolynis & aliis piis ope* ribus impenderentur. Ministros suos, quibus ad j conficienda instrumenta publica utebatur, jussit gra- tuitam conferre operam, & ab omni lucro prorsus abstinere. Talis accessit ad episcopatum noster Henricus, talemque toto sui pontificatus tempore se offendit, in assidua sui gregis custodia sollicitus. Præcipue tamen ei curæ fuit institutio & eruditio clericorum, quos ab ipsa pene infantia elige- bat, & in seminario bonis moribus & litteris im- bui propriis læpe sumtibus curabat. Interim in vi- sitatione suæ dicecesis impiger, in cogendis fyno- dis fedulus, pauperibus sublevandis intentus, quibus xenodochia aut fundavit, aut dotavit & ordinavit ; in conversione familiarum haereticarum & ( nuper conversarum instructione indesestus ; qui- bus duobus in locis diœcesis domus sunt conditæ ; nulli denique optimi pastoris officio defuit per annos 27. quibus hanc rexit eeclesiam. Obiit Pari- 1699. an j 699.die 7. Maii ex vesicæcalculo, quo diu laboraverat, sepultusque estin sacra æde presbyterorum Oratorii vici S. Michaelis, episcopo ♦ Edit. Camotensi sacris operante. Ejus ♦ vitam compen- Deifii in. djofe scripsit anonymus, qui in ejus comitatu an- , 7°°’nos undeviginti egerat. Vitæ subjecit pias quas- dam meditationes, maxime de patientia in morbis, de præparatione ad mortem, &c. quæ opuscula j- in extremo quo occubuit morbo potissimum eiu- cubraverat Eo auctore prodierunt collationes diœ- cesis Lucionensis iu quibus purioris ethicæ Chri- stianæ consulta suppeditantur. D. Germanus du Puis canonious & archidiaco- nus in ecclesia Lucionensi, necnon theologalis & vicarius generalis, orationem funebrem tanti præ- sulispronuntiauit die 29. Julii, in ipsiusexse- quiis celebratis in ecdesia Lucionensi ab illustrissi- mo Rupeilensi episcopo. Idem vir darissimus scripsit epitaphium hoc litteris aureis in tabula marmorea inseulptum & pilæ majoris templi prope sanctjiarium affixa : UCIONENSIS. 1417 1 D. O. M.

lllostriissimi Ecclesiæ principis CHRISTI D. D. Henrici de Barillou Cor Hoc inclusum lapide quiescit. Verbo, seriptis, exemplo, opibus oves pavit annos XXVII. Pastor bonus. De clericali seminario taceant homines, a saxis ipsis clamabitur Ædificator benesicus. Collationibus sacris adscientiam parochos accendit $ Veritatis doctor. Tria in hac sua diæcesi erexit nosocomia, Lucionense dotavit Pauperum pater. Puellarum fidem catholicam edocendarum collegium fundavit Fidei propagator. Templum hoc peesicere conatus, donis ornavit amplissimis Dignus ecclesiæ sponsus. Asseduis curis, itineribus, sudoribus, periculis. grrgfr sui, imo — Dominici, vultum agnovit, Charitatis Christi vicarius. Lethali morbo abstractus est invitus Lutetiam, meus hic Remansit tota. Afortui cor nunquam moriturum hucsponte revolavit. Pridie non. Maii an. M. DC. XCIX. ætat. LXI. peregrinationis finem invenit Sanctorum civis, Præsuli suo æternum hoc grati animi monimentum D. P. C. Lucionense capitulum. * XXXII. JohaNNesFRancIscus. lEscuar. Johannes-Franciscus de Valderie de TEscore, nominatur a Rege die 7. Junii an. 1699, cum esset canonicus pœnitentiarius & vicarius generaIis ecdesiæ Albiensis. Consecratur die 8. Novembris ejusilem anni a cardinali Noallio Parisiensi archi- episcopo iu sacello majori palatii archiepiscopalis. Missiis est in possessionem die 7. Dec. Domum episcopalem de Castro-Rufo a fundamentis con- struxit Seminarii, cujus curam Jesuitis credidit, & nosocomii ædisicia auxit, multaque contulit ad majoris ecdesiæ ornatum & decus. Præest adhuc hoc anno 1719.