141 » ECCLESIA L a Petro ViIlates domino de Champagne. Sedes au— l tem abbatialis vacabat adhuc 22. Junii 1 5 8 3. cx litteris fratris Nicolai le Comte prioris S. Salvato- ris & S. Stephani d’Ars in infula Rhea, vtcarii genendis sede vacante. XXVI. Carolus dc Bourbon abbas commen- datarius 1584. sub quo nullus ibi monachus degebat, nullus qui rem divinam curaret aut sacra faceret. Se ipse nominat adininistratorem perpetuum in charta anni 1 5 89. 23. Dec. qua loca- tionem de Richebonne factant a Mariano Martin- bault tanquam abbate coinmendatario, confirmat. XXVII. Marianus de Martinbault, in senatu Rotomagensi consiliarius, tanquam abbas commen-1 datarius S. Michaelis in Eremo locavit seu accen- suavit Richebonne, approbante Carolo de Bourbon ejusdem abbatiæ administratore perpetuo 2 3. Dec. 1589. Reperitur idem Marianus in chartis annorum 1 593. 1596. & 1604. Hicplurimas lites intendit monachis, qui apud S. Michaelem r invito abbate nimis avaro, iterum adunati, officium divinum exeunte seculo xvi. celebrare coeperunt An. 1603. die 23. Julii abbas & conventus S. Michaelis prioratum S. Leonardi de Is ronio Carthusiæ Namnetenfi perpetuo uniendum concesserunt. Unde Carthusiani duo quotannis onniversariacelebrant, 9. Maii & 16. Oct. quæ 1 quidem in eorum necrologio sic notantur diebus praefixis : Anniversarium abbatum & religioforum abbatiæ S. Michaelis de Eremo, sundatorum & benefactorum prioratus S. Leonardi de lseonio. XXVIII. Ludovicus de Bourbon comes Suessionensis, par Franciæ, regii palatii magister, & regius Delphinatus præfectus, redditus abbatiæ per-^ cepit, una cum Anna de Montasie comitissa Sues- sionensi, annis 1606. 1613. 1620. 1621. & 1625. ut palam fit ex multis utriusque apochis horumce annorum ; in quarum nonnullis Lu- dovicus de Bourbon abbas nominatur. Hic au- tem hortatu piæ comitistæ plura bona diffracta re— * cuperavit, ecdesiam & monasterium restauravit. XXIX. Johannes IV. le Gay, al. le Jay, Regi a consiliis, & libellorum supplicummagister, abbas erat commendatarius 1609.1 o. 13.14.& 161 j. XXX. Balthazar Poictevin Regi ab eleemofy- nis & consiliis sanctioribus, abbas 1621.24.27. & 163 1. XXXI. Johannes-Baptista de CroisiHesRegi a j sanctioribus consiliis, annis 1636. & 1637. Cessit invitus. XXXII. GuifIelmusde Montagne, Regi a consi- liis, reperitur abbas 1641. (quo anno e vivis ex- cessit Ludovicus de Bourbon) necnon 1651. Legimus tamen Martinum Bergeron, regium lega- turn in urbe de Rrouage, oeconomum a Rege nominatum per totum annum 1642. XXXIIJ. Hartfuinusde Peresixe de Beaumont nominatus a Rege ahbatiam recusavit, quam accepit XXXIV. Julius cardinalis Mazarrni t regni ad- minister, sub quo monastrrium S. Michaelis, re- sormatæ S. Mauri congregationi aggregatur 27. C.vm.col. 1669. ac biennio post uniuntur abbatiales 4 « redditus collegio Mazarinæo Paris Vide instrum. UCIONENSIS. 1423 L TALMUNDUM. T-Imint. TAlemons, Talmundum vel TaIcmundum oppidum est clarissimæ Tremoliæ gentis, titulo principatus insigne, in promontorio Picto- num sinus Aquitanici, septem leucis ab urbe Lu- cionio, duabus ab Oceano, ubi abbatia sub invo- cationc S.Crucis, ord. S. Benedicti, exstruitur anno circiter 1040. fundatore Willelmo I. cognomine Calvo, Talcmontensis castri domiuo ; quemadmodum testatur diploma tabularii S. Crucis num. 3. quod ex historia comitum Pictavcnsium Jo- 5 hannis Besty pag. 220. erutum nostra inter instru— c. vrn. Ix. _ V 5 * &c. usque menta recudnnus. Xlll col. 41 J,. ABBATUM CATALOGUS. & sc<l- I.’l 7TtaLI$ abbas S. Gildasii Ruyensis, cum V ex hoc monasterio suorum importunitate monachorum ejectus fuisset, Guillelmum Calvum Talemontiscastri dominum adiens, aliquem sibi dari locum, iu quo Deo juxta propositum deser- vire posset, exposiuiavit. Vitalem gratanter excepit Willelmus, eique coenobium, quod juxta suum castellum nuper exstruxerat, commisit, circa an. 1042. ut patet ex litteris ejusdem Willelmi ’hoc anno datis, quas vide apud Johannem Besty histor. comitum Pictav. pag. 324. Post obitum vero Willelmi praedicti, Willelmus minor ipsius filius, Vitali abbati quasdam ecclesias confirmavit, ex historia jam laudatapag. 322. Postea regrriius est in Britanniam, uti mox videbimus. II. Evrardus & Euvrardusseu Ebrardus 1076, & 1078. quo anno in plena curia conqueritur Vi- talem suum prædecesserem iterum in Britanniam reccssisse & chartas secum abstulisse ; cujus rei falsi- tate cognita, caiumniæ convictus est Ebrardus, ip- sumq ; quod monachis SS.Trlnit. injufteabstuIerat, hoc est medietatem ecclesiarum de Olona, rcddi- dit, vide historiam citatam pag. 360. Exstat ibidem pag. 390. charta Isamberti Pictaviensis episc. collata monasterio confirmantis rogatu Wuraldi abbatis, circa anno 1086. Denique memoratur Ebrardus anno 1090. regnante Philippo, Petro episcopo Pictav. Willelmo comite. III. Alexander ab eodem Petro Pictav. episo privilegium impetravit an. 1092. quo bona om-
- nia monasterii confirmantur ; illud habes apud Jo hannem Bcfly hist. comitum Pictav. pag. 429. Sedebat adhuc Alexander anno 1097. Urbano Btntd f’V' papa, Philippo rege, Willelmo-duce Aquitaniæ.. Petro episcopo Pictav. Luna 1 5. epacta iv. ind. V. pridie cal. Junii. IV. Willelmus I. an. 1117. subscribit concor- diæ apud Engolisuiam factæ inter abbates S. Mar- tialis & Vallium. Reperitur &annls 1118.1126. ind. iv. & 1128. in charta prioratus de Rocha super Oyonem, Roche-sur-Yon. V. Durandus. VI. Guillelmus II. de Luco. VII. GuillelmuS III. Ricardi. Hi tres absque nota chronica reperiuntur in quodam instrumento chartularii. V1IL Lucas 119 5.
