144 « ECCLESIA PE1 ANNI ANIANUS. C11RISTI Anianum Frontonis sucœstbrem fuisse fert ho- dierna Petrocorii traditio, breviariorum, aliorum- que ejusinodi monumentorum auctoritate fulta. De co nihil quicquam præterea. III. CHRONOPIUS I. Iisilem argumentis fulti Chronopium Aniano sufficiunt Petragoric. de quo hæc in antiquo hu- jus ecdesiæ breviario leguntur : Chronopius etiam, Elpidei & Benedicta filius, a morte suscitatus, B. Frontonis discipulus, ac demum in episcopatu suc- cesser, cum numerosa familia ab eo baptriatus, mul— 1 torum conversionis ad fidem causa exstitit. IV. PATERNUS. Patemus mediante 4. seculo Petrocoriensis episcopus Ariana hærdi infamis fuit. Biterrensi syno- 356. do an. 3 5 6. coactæ, una cum Saturnino Arela- tensi Ananæ factionis in Galliis antesignano, in- terfuisse creditur, ln ea contra fidem catholicam nihil non tentaverunt hæretici, & veritatem Hi- Iarii Pictaviensis ore tonantem audire detrectarunt Post Arimiuense concilium suæ patriæ restituto Hiiario, plerique illorum qui subreptione potius quam errore ineo lapsi fuerant, correcti, iu sedi- bus suis conservati, Saturninus solum & Patemus in sua hæresi pertinaces, ab omnibus Galliarum præsuiibus depositi. De eo sic Sulpitius Severus sacræ histor. lib. 2. Paternus etiam æque vecors ( ac Saturninus) nec detrectans perfidiam profiteri, sacerdotio pulsus ; ceteris venia datai, N. GavIDIUS. Hic prætermittere nequeo quod notavit vir do- ctissimus Gavidium episcopum suisse, & quidem Petrocoriensem, eique successisse Paternum. Certe episcopum fuisse conceptis terminis pronuntiat Sulpitius Severus lib. 2. histor. ubi postquam os-J seruit convocatis ad concilium Ariminense episco- pis, annonas & cellaria dari jufsum ab Imperatore, addit idnostris, idest, Aquitanis, Gallis ac Britannis indecens visumsuisse, eosque repudiatisfisca- libus, propriis sumtibus vivere maluisse, tresque tantum ex Britannia, inopiaproprii, publico ufos… fanctiusputantesfiscum gravare, quam singulos. Ac tandem in eorum gratiam hæc scribit : Hoc ego Gavidium episcopum nostrum quasi obtrectantem referre solitum audivi, sed longe alitersenserim : lau- dique attribuo episeopis, tam pauperes suisse, ut nihil proprium haberent, neque ab aliis potiusquam j fiseo sumerent, ubi neminem gravabant. Ita in 1 utrisque egregium exemplum. Verum quo pacto inde inferatur Petrocoriensem antistitem fuisse Ga- vidium, fateor, non video. Nostrum quidem eju- scopum, dicit, at tribus antea lineis vocem hanc exponit, cum ait : id nostris, id est, Aquitanis, ’Callis ac Britannis indecens visum esti Non solos ergo Pctrocorienses, sed & omnes Aquitanos, imo & Gallos omnes, quodque amplius est, Britannos, hic suos vocat. Quidni ergo Gavidium dicamus Britannum, aut Gallum, aut ad sumniuin Aquitanum antistitem, quamvis Petrocoriensis non rROCORIENSIS. 1449 A fuerit. Subdit : Hoc ego Cavidium episcopum no— — strnm, quasi obtrectantem referte solitum audivi. aNM Unde non immerito inferatur Gavidiumdomicilii CHRIS 11 Severi episcopum suisse, eos hac occasione siepius fecum invicem conversatos, ac in mutuis colloquiis id a Gavidio siepe audivisse Severum. Tunc duo domicilia habebat Severus, ut ex S. Pauliuo discimus, alterum Primuliaci apud Nitiobrigas, quorum episeopus erat Phoebadius ; alterum Elu- soni in finibus Petrocoriorum, quorum antistes ipse Gavidius censeri possit. At primo præfatis verbis hic sensus attribui potest : Hoc ego audivi, seu didici Gavidium nostrum id referte solitum fids- 5 se. 2.° Esto id ipse auribus suis Gavidium referen- tem audierit, inde destruitur viri docti conjectura, nedum ssatuitur. Enimvero successit Gavidio Pa- temus, qui anno 3 62.exauctoratus est, post aliquot sane pontificatus annos : ergo Gavidius anno 350. fato’functus erat. Quo ergo pacto id sæpe ab eo se audivisse asserere potuit Severu$, qui non nisi post aimum 3 5 3. natus est, ut pote S. Pauliuo junior. 3.° Quod de Elusone dicitur, nihil est ; nec enim fotum Primuliaci aut Elusoni degit Se- venis, sed circa Tolosam, ubi eum ad annum use que 405. domicilium habuisse significat D. de Tillemont. ln ea porro urbe, & Gavidium alte- J rius urbis quam Petrocoræ præsuiem videre, & eum supra relata narrantem audire potuit. Dici tamen utcumque posset Gavidium Pater- no ob hæresim deposito & extra ecclesiam ejecto sussectum fuissean. 3 64. aut circiter, sicque probe novisse quæ gesserant episcopi nostri cum ad Ari- mincnse concilium profecti sunt, ac facile Seve- rum ab eo audire potuisse quod refert, siquidem sacram historiam scripsit circa annsi 40 o. Sic porro Petrocoriensem antistitem fuisse Gavidium suaderi posset, tum quod læpe eum audierit Severus, quæ supra retulimus referentem, hunc enim sensum, ut fatear quod res eft, optime pati poliunt Severi ver- ba ; tum quod alicujus sedis episcopalis in Aquita- nia positæ præsui esse debuerit, in ea siquidem pro- vincia domicilium habuit Severus, nullius autem alterius, ut mihi quidem videtur, cathedram te- ncre potuit, ut ex catalogis constare existimo : hæc porro magis conjiciens quam affirmans, in medium adduco, peritiorum judicium exspectans, quod libenter amplectar. Pauci 5, ° seculo occurrunt Pctrocorienses epi- scopi : nec mirum sane. Nempe in Galliis tunc temporis ac in Aquitania præcipue, turbata om- nia, a ferocissimis nationibus occupatæ provinciæ, , inccnfæ urbes, diruta templa, divexata religio, "* exagitati populi, summique pafiores. Hinc illud Hieronymi epistola ad Ageruchiam : Innumerabi- les & serocissimæ nationes universas Gallias occu- parant, quidquid inter Alpes & Pyreneum est, quod Oceano & Rheno includitur, Cuadi, Vandali, Sarnartæ, Alani, Gipedes, Heruli, Saxo-- nes, Burgundiones, Alemanni, &, o lugenda res- publica.’hostes Pannonii vastarunt. Et de Aquitania ac Gothis ibidem : Aquitaniæ, Novemque- populorum, Lugdunensis & Narbonensis provin- ciæ, præter paucas urbes, populata sunt cuncta, quas & ipsas foris gladius & intus vastat pavor.
