si8 ECCLESIA BI DE ECCLESIA S. AUST CU M ecdesia S. AustregisiIi de Castro, sancto j Simplicio Bituricensi archiepiscopo auctore, ut aiunt, constructa, cui S. Austregisilus adjunxit monasterium, postea mutatum in canonico- rum collegium, sacræ capellae Bituricensi, decimo quinto seculo ineunte, fuerit unita, non absre erit hoc loco subjicere decanos aliquot qui huic ecclesiæ præfuerunt ex chartis erutos. ECCL. S. AUSTREGISILI DE CASTRO ALIQUOT DECANI. I. TJUco 1106. JL JL II. Willelmus, cui Alexander papa. 111. anno 1173. privilegium concessit, quod, 1 non obstantc interdicto, sepuIturæ ecclesiasticæ cadavera tradantur. Reperitur adhuc in quibusc dam chartis an. 1188. 1100. 1199. III. Henricus decanus S. AustregisiIi frater Simonis cantoris Bituricensis, & avunculus Hen- rici de Soliaco, reperitur in variis actis ab anno 1208. ad an. 1221. sed jam obierat an. 1223. a quo ejus anniversarium celebrari reperitur. iV. GalteriuS anno 1 246. societatem init cum canonicis S. Ursini. Idem forte cum G. decano TURICENSIS. 119 R.EGISILI DE CASTRO. ^qui occurrit in charta anni 1234. V. Petrus Turrini Galterio subrogatur. VI. Simon de Rupe-Cavardi 1262. VII. Stephanus Rigoreti 1276. VIII. Johannes decanus ante annos 400. sta » tuta edidit pro residentia canonicorum. IX. Petrus chartarium conseribi curavit. X. Simon dc Archiaco 1303. XI. Sancius 1334. Postquam Johannes dux, S. Austregisili canonicorum collegium exstinxit, poenitentia duc- tus, sco potius precibus cujuldam medici sui, qui Homo-bonus dicebatur, motus, aliud collegium ’duodecim canonicorum cum decimo tertio priora in eadem eeclesia fundare apud se constituit, il-* ludque thesaurarii sanctæ capellæ jurisdictioni sub— C. xlvih, jecit.Erectionis bullas inter instrumenta edidimus. co1, 41 Præter hanc sacram capelIam alia est in diœcesi Bituricensi, nimirum apud Burbonem ArchcmbaI- di, ducum Borboniorum munificentia fundata & ditata. Sacra ædes elegantia operis sanctæ capelIæ Parisiensi parum videtur inferior ; capitulum con- stat duodecim canonicis, quibus præpositus est the* saurarius qui habet jurisilictionem in canonicos. DE ABBATIIS ET VETERIBUS MONASTERIIS DIŒCESIS BITURICENSIS. PRO more nostro, antequam de abbatiis diœ- cesis Bituricensis, quæ ad ætatem fere nostram in pristino statu perseverarunt, disseramus, de anti- quis monasteriis jam dudum pene exstinctis & quorum oblitterata videtur memoria præfari lubet. DE VETERIBUS MONASTERIIS AMPLIUS NON EXSTANTIBUS IN DIŒCESI BJTUR1CENS1. T. 9 I "Empore Simplicii archiepiseopi S. Leo- Vnaricnse. pardinus, obtenta Simplicii facultate, ab Ar- deo viro clarissimo fundum obtinuit nomine Vi- varis, cujus in oratorio S. Symphorianus colebatur, prope Albiniacum Aubigny ubi cellulam sibi condidit. Sed BIitildis Ardci conjux dono viri sui minime consentiens, viro Dei struxit in- sidias, quem a ficariis dilaniari demumque capite truncari jussit nonis Octobris. De eo in antiquo martyrologio sancti Laurentii apud Bituricas, ad hunc diem legitur ; in territorio Bituricensi, mo- nasterio Vivariensi natalis S. Leopardini Jacerdo- lis & martyris. Ejus acta tomo 11. bibliothecae Labb. habes. CoFuro— i» mensi° Coloberonensis monas- ncn°se° teri i, ad quod cum S. Leopardinus perrexisset, in reditu prope lacum Salgorum incidit iu quatuor 3 ficarios a Blitilde immistos ; a quibus vuIneratus in capite, lethaii securis ictu, divinitus tamen convaiuit. De hoc monasterio plura non ha- bemus. In diœcesi Bituricensi ponendum putamus Ixiense monasterium, in quo sanctus Deodatus en (S. Diu) post prima monasticæ cœlestisque vitæ rudimenta posita in urbe Biturica, per aliquot annos sanctissime vixit sub Feretri abbate. Is est S. Deodatus qui nomen dedit oppido * insigni * S. Dii. inter Balgcntiacum & Blesas. Vixit tempore Clodovci, ejusque filii ChiIdeberti regum. De eo Labbeus in collectione rerum Aquitanicarum . tom. 2. bibliothecæ novæ. S. Patroclus de quo Greg. Turonicus de vitis IV. patr. c. ix. eodem teste ædificavit monasterium Hensc"1 * Columbariense ( Colombiers) in archipresbyte- ratu Montis-Lucii, ubi exstat prioratus Ciunia- censis a monasterio Silviniacensi pendens. Idem auctor fuit Necrensis parthenonis ; nihil de omni labore suo quod ibidem aggregaverat, cum abscederet fumeus, nisi rastrum unum, unamque bipennem. ldem Gregorius lib. de vitis patrum c. 18. mo— Vi. minit S. Ursi abbatis Cadurciuæ urbis incoiæ, qui in termino Bituricum fundavit monasteria Taurisiaoim, Oniam & Pontiniacum, deiude H iii
