Haec pagina nondum emendata est
1458 ECCLESIA PE’ tonis Petrocoriensis fraternitatem ineunt Memo— j ANNI ratur jn chartulario Uzerchiensi anno 1000. & 1000 1001 • so rfu00’Lemovicensi S. Martialis præ- 1OOJ’sens fuit cessioni Ademari abbatis Terassi factæ cœnobio S. Martialis. Terræ sanctæ iter, ut vi- detur, cum duce Aquitanorum GuilleImo suscepit. 1103. Obiit an. 1 o 13. nonis Jan. inquit historiæ Petro- coric. præsulumepitome, (cui inchronologia vix fides adhibenda est ;) veram ubi & quo pacto, dis Mz jfXs sentiunt auctores. Eo anno toto, inquit chron. i ?
- . Ademari monachi S. Eparchii, Radulphus Petra- goricæ episcopus Hierosolymis rediens, retulit quæ viderat ibi infanda, & obiit Petragoricæ. E contra chronicon Gaufredi prioris Vosiensis cap. 3 2. ait
- 1 Dux Aquitanorum Guillelmus cum multis aliis Hie~ rofiolymam perrexit ; verurntamen nomini Chrestiano nihil contulit ; erat nempe vehemens amator femina- Tum, idcirco in operibus suis inconstuns exstitit. Tunc trucidatus est exercitus ejus a Saracenisiuna cum Ra- dulpho venerabili pontifice Petragoricenfi. Ut ut est, Sepultus est primum in monastrrio vetulo, ubi altare consecratum est in honorem S. Thomæ martyris, inquit epitome. Vitabu. XIX. ARNALDUS. Arnaldus Vitabrensis Rodulpho successit, ut do- cent sirpe nominata epitome, & chronicon Ade-’ mari ; & quidem ut ex hoc postremo colligitur aq. M. x. in quo additur eum apud S. Benedictum de Nantolio consecratum fuisse diebusQuadragesimæ, a Siguino Burdigalæ archiepiscopo, & a Grimoar- do & lstone episcopis. Sed emendandum chronicon putamus, cum hic episcopus interfuerit con- secrationi Geraldi Lemov. episcopi an. 1009. ut videre est in hoc episcopo coI. 513. In eodem chronico subjicitur tunc temporis infinitam Nor- man norum multitudinem portum Aquitanicum appulisse : ducem Willelmum precum & hominum auxilium ab episcopis postulasse, hostes magna cum armatorum manu convenisse, navesJ conscendere ac fugere coegisse. Notat epitome huic bello Arnaldum interfuisse, sed cum non haberet pecuniam, unde suos remuneraret milites, pro eorum labore accepisse quandam pecuniae sum- mam a Lemovicensi episcopo super archlpresby- teratu Exidoliensi, quod usque hodie propter Pe- trogoriensis ecclesiæ negligentiam oblivioni traditum est & omissinn. Nominatur iu tabulario ec- 1021. ctcsiæ Engolismensis an. 1021. An. 1024. pri- 1024. die nonas Martiasind. v 11. subseripsit litteris fun- dationis cellæ B. M. de Liziniaco, Nobiliacensi cœ- nobio subjectæ, auctore Hugone de Liziniaco viro j nobilissimo. An. 1025. testis fuit in charta qua J Guido vicecomes tradit Turturiacum monasterium Deo & S. Petro cœnobii Uzercensis, & abbati Ri- chardo. Morienti Willelmo Engolisinensi comiti adfuit, ac eum cum Rohone piæsatæ urbis antistite sepelivit, ex Ademaroanno 1028. Eodem anno adfuit dedicationi ecclesiæ Lemovicensis, ut testa- tur Gaufredus prior Vosiensis in chronico cap. X. r 028. Aww t oz8. consecrata est bafilica regalis Salvatoris Lemovicæ xv. cal. Decemb. ab episcopis XI. quortim nomina hæc continet pagina, Cothofredus archiepiscopus Burdegalenfis… Arnaldus Petra- Tomus II. rROCORIENSIS. 1459 \goricenfis, &c. Anno 1029. Gothofredum me— —— tropolitanum suum comitatus est in dedicatione eeclesiæ de Botovilla pagi Santonensis, de qua vi— j oaOB de in Gothofredo Burdigalensi archiepiscopo, & y in biblioth. Sebus Centur. i. pag. 133. Lemovicensi lynodo anno 1031. celebratæ interfuit, iu j o 3 1. qua vocatur Arnardus Petracoricensis, & de quo- dam canonico suo tantum clerico, qui uxorem du* xerat, inquirendo proposuit, dicens ut indicarent 3uid de eo judicarent. Interfuit & Pictaviensi lyno- o anno 1032. teste chronico S. Maxentii. Re— 103 ft. fert epitome eum Petracoricensem ecdesiam rexisse annos 2 2. & obiisseanno Dom. 1036.* 2. idus * & Julii, sepuitumque fuisse in ecclesia S. Frontonis. 1 °3 6 » Verum adhuc anno 1041. superstes fuisse videtur ex charta 1. fundationis cœnobii S. Leodegarii de Cogniaco, in tabulario loci hujus a Dom. Estiennot lecto, cujus fundator fuit una cum ne- potibus suis & Arnaldo. Verum chronologi- cas notas hac in charta vitiosas esse monet vir ille eruditus, & pro 1041. legendum 1031. In ve- teri chronico episcoporum Petragor. legitur : Ar- naldus de Vitabre obiit anno t o jjr. & sepultus suit in monasterio S. Frontonis. XX. GehaLDUS. coURDoit Geraldus seuGiraldus de Gordonioeptisc millefi- mum trigefimum supra septimum annum in eumdem episcopatum succeffic, ecclefiamque annos 22, menses 4. dies 2, t. rexit, & moderatus est, inquit prærata epitome. Gravis inter eum & Xldebertum Petragoricensium comitem orta dissentio. Helias AI- deberti prædccestor, monetam de suo nomine He- lianensem dictam cudi jusserat, idque contra anti- qua abbatis S. Frontonis jura. Post ejus obitum per ministros suos illius usum interdixitepiscopus, unde in tantum ira efferbuit Aldebertus, ut tandem utrinque episcopus & comes belIaturi armatos vi- . ros conseripserint ; Geraldus castra episcopalia mi- J iitaribus munivit. Quis fuerit belli eventus incer- tum : Audebersi morte, qui paucis annis comitatum tenuit, finitum videtur. At plurimum vexa* vit episcopum, qui ut hostis impetus sustineret ; præcipua eeclesiæ suæ castra abalienavit, ut læpe citata testatur epitome ; videlicet castrum agonia* cum, & Albam-Rochampro quadam guerra, quam adversus Audebertum Cadenerarium comitem ha* buit : deposuerat enim monetam Helianensem, quam Helias comes pater ejufdem Audeberti jusserat sa- bricari. Memoratur in libro de Miraculis sanctæ Fidis cap. 19. Novæ bibl. Labb. t 2. pag. 549 «
- ubi de Raimundo a carccre & vinculis soluto auc* " tor agens, refert visum quod in somniis habuerat, additque
- Hujus vifionis gratia ille permotus, som*- nii tædia rupit, ac Geraldo Petragoricenfis ecclestu sub primis tirocinii aufpiciis episcopo, qui Tolosanæ urbis mænia forte aggrediebatur, fimulque ejufdem. Caturcinæ urbis præsuli Bernardo, quæ fibi /omnis tus imperatasuerant, territus intimavit. An. 1047. 104/’ 1 2. cal. Aprilis nova S. Frontonis ecclesia dedi* catur ab Aimone de Borbonio Bituricensi archi- episcopo Burdigalensem provinciam visitante pne » * HalIucinatur epitomes scriptor, nam ab inno 1009. ad 1 o 3 S. sunt a $. anni qui tribui debuiilent AmaIdi episCopatuL Aaaaa
