Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/755

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

i+6+ ECCLESIA PE1 ■ — temporis monasterium ligneis tabulis coopertum, ut A ANNI antiquus Petragor. codex manuscriptus. Lego CHRISTI jjjfijpgj. quod WilleimuS de Auba-rocha episcopus Petragoric. dedit S. Mariæ Santonis capellam de Gardona ; sed nullum habet hæc charta tempus inscriptum. Obiisse an. 1123. asserit fragmen- tum epitomes episcoporum a nobis siepe citatum. Quinque aut 6. annos insuper illi asserit pater Puteanus hoc fundamento, quod in MS. abbatiæ Cancellatæ, seu Fontis-Cancellati dicatur : Bonæ memoriæ Geraldus de Monte-Lauduno venerabilis & primus abbas de Cancellata, & frater Gerar— B dus Bernardisacerdos, qui posteafrit fecundus ab- C. x. col. gas f &c monasterium de Cancellata.. ædifi- care coeperunt, atque in sestivitate sanctorum apostolorum Petri & Pauli….primos lapides in fundamento hujus ædificii…posuernnt, anno ab Inc. Dom. M^C. XXIX. indict. VII. & domino Guillelmo de Alba-rupe venerabili episcopo Petracorien- sem episcopatumprocurante. Si ita est, non annos 24. sed ad minimum 26. pedum illud tenuerit necesse efu DENAN— XXV. GUILLELMUS III. CLARS. ( Guillelmus de Nandars, seu ut alibi legitur de Naudard, pontificatum iniit circa 1130. Valde laudabilis episcopus, inquit chartul. Cancellatæ. 1131. Anno 1131. fuem inter B. Mariæ Santonensis moniales & S. MartialiS Lernovicensis coenobitas, occasione monasterii S. Silvani ortam, dato diplo- mate finivit. Quod ut intelIigat lector, observan- dum Bosonem Petrocoric. comitem, & Guillcl- mum qui quartus ante hunc nostrum præsulem ca- c 1 thedram illam tenuerat, ecclesiam S. Silvani cum 4.87. * appendiciis suis, ecclesiæ B. MariæXanton. & Ar- * Hcrscndi. sendi * abbatistæ ejusilem loci concessisse, & a prædictis monialibus tranquille possessam præfa-I tam ecclesiam usque ad tempus Guillelmi Petra- gor. comitis, qui illam monachis S. Martialis Ee- movicensis pro mille solidis vendidit, & illas ab ea armata manu expulit. Re ad nostrum Guillelmum delata, diem juri dicendo indixit. Præsens adfuit Sibilia S. Mariæ Santon. abbatissa ; at abbas nec per sese, nec per alios stare dignatus elt Imo mo- nachi qui S. Syivani cænobium occuparent, di- venditis omnibus quæ ad illud pertinebant, noctu fugerunt Unde præfatam eeclesiam monialibus adjudicavit, & possidendam tradidit, anno In-

! _ ! carn. I I jI. epacta 2o. indict. p. concurrente j. **

Rem paulo aliter referunt Sammarthani ; at quod exhibent, non est charta Willelmi, sed notitia rei factæ, atque adeo nostræ major adhibenda sidcs. Annales Aquitanici tradunt eum multa passinn pro causa lnnocentii II. adverfus Anaclctum. In hujus quippe gratiam totis viribus decertabat Ge- rardus Engolismensis præsui, & Guillelmi comi- tis potentia fretus, in eos qui Innocentium agnos- cebant, nihil non tentabat Hunc Guillelmum nostrum una cum aliis Aquitaniæ episcopis ad constantiam hortatur Bernardus epist. 126. anno x 13 5. conscripta. Dominis & patribus honoran- dis, inquit, Lemovicensi, Pictavensi, Petragoricen- fi & Xantonenfi. Dei gratia episcopis fianctis, frater Bernardus dictus de Claravalle, constontiam in ’ROCORIENSIS. 1465 adverfis. Notat a Gerardo pulsos sua sede epileo— ANNI pos. Jam novos apud vos fido papæ cudit legatus qhRISTI episcopos : ne fioli fii fibi papa. Nec mortuis fiuccese fiores, sed vivis invascres tyrannica fretus potentia superintrndit. Aiunt Aquitanici Annales Guillcl- mum de Nanclars, una cum Pictav. & Lemo- vic. præsuiibus » sede sua pulsum, quod alibi non legi. Anno 1134. Pisano concilio interfuit cum plerisque Occidentis præsuiibus, in quo iterum damnatus Anacletus. At in reditu ab hostibus, cum innumeris aliis tum episcopis, tum abbatibus, captus cst. Fortunam hanc deplorandam refert ad S. pontificem lnnocentium Petrus venerabilis Cluniac. abbas epistolarum lib. 1. epist. 27. bibi. Cluniac. col. 656. Horribile spectaculum tantas, tamque neceffarias Ecclesiæ Dei personas videre di- strahi, dissipari, vulnerari, atque gladiis infrequentibus ubi ubi per diverfia fugari. Episcoporum atque abbatum plurimi ad proxima castra violenter abducti, & quidem post verbera & vulnera, barba- rica immanitate incarcerati fiunt, inter quos dominus Remenfis, cui nec ætas nec dignitas adesse potuerunt, post multas injurias & vulnera turti con- , clufius tenetur. Dominus Petragoriceufis fimilia ex- ’pertus est. Suæ tandem sedi redditus, novum tumultum expcrtus est : Domus enim bladagii S. Frentonis, inquit epitome, quæ erat in ciaustre, ab Helia Rudello comite, & a burgenfibus confracta est, asportataque grana omnia fratrum usibus destina- ta. Res adeo nefanda omnibus visa, ut præfati co- mitis mater comitissei, Gasconia nomine ( alias Brunechilda de Foix,) omni pudore abjecto, co- ram eodem episcopo in conventum publice ab- astavit, (alia lectio) abastardavit, dicens quod non erat filius Heliæ comitis. Litteras cum suo metro- ) politano, aliisque Burdegalenfis ecclesiæ suffiaga- neis accepit a Ludovico Juniore an. 1137. qui— 1137. bus tam lpsis quam provinciæ abbatibus electionis libertatem & jura regalia concedit. Vide instrum. col. 280. Eodem anno interfuit fundationi mo- nasterii S. Mariæ de Faezia ord. Cisterc. diœcesis Burdigal. factæ a P. ♦ vicecomite de Castellione. ♦ Petro. Abbatiam Cancellatæ plurimum dilexit, ubi altaria novæ basilicæ consecravit, & vota Gerardi de Mon- te-lauduno ordinem canonicum sub Augustiniana regula profuentis excepit an. 11 3 3. & S. Sulpitii, c x coL ac S. Innocentiae ecclesiam largitus cst. Memora— 49j. £ tur cum aliis episcopis in bulla Lucii papæ confirmantis donationes factas monasterio FontebraI- densi, ex chartular. loci. Interfuit lynodo Bur- degalensi cum Vasconiæ archiepiscopis & præsuli- bus, in causa monasterii Gcnevensis. De eo de- nique hæc refert epitome : Hic episcopus primus instituit fieri serutinium in sacris ordinibus. Itern iu- stituit ut omnes agricola darent convivium pro pace obfiervanda. Addit eadem epitome, obiisse anno Domini 1138.4. calend. Januar. & in ecclesia {t — g. S. Frontonis sepuItum fuisse. Verum quod ibi— 3 dem habetur Guillelmum Petragoricen sem eccle- siaman. 24. rexisse, stare nequit cum iis, quæ supra diximus, & probavimus.