ECCLESIA SARLATENSIS. * Sariat. £ AREATUM* olim viIIa in Aquitania & in Petrocoricensi provincia, versus Caduroensis agri O confinia, juxta amnem Sarlatum sita, una Ieuca a Duranio fluvio distat, novem a Petrocorio ad Eurum ; totidem a Cadurco ad Boream, 17. ab Aginno, ad Cæciam. Per subsequentia temporum intervalla primum abbatia Benedictini ordinis insignita est ac postmodum in civitatem crevit, & sede episco- pali fuit illustrata. Sarlatensis historiæ sumamus exordium a tempore conditi monasterii. Miram huic abbatiæ antiquitatem tribuunt Sarlatenles. Initium habuisse asserunt a S. Sacerdote Le- movicensium episcopo ; finem vero & consummationemaut a Pipino Brevi, aut a Carolo-magno im- peratore. Imo fundatam nonnulli voIunt a CIodoveo I. Francorum rege. Ut ut est, putabatur decimo seculo ineunte jam ab antiquis temporibus condita ; illo quippe tempore Bernardus Petrocoriensis co- mes significat regularem observantiam in ea penitus collapsam, unde illam Odoni Cluniaci abbati resti- c. i.col. tuendam & regendam committit. Ejus rei litteras ex Sammarthanis inter instrumenta referimus. In 49 5’eis Bernardus comes, considerans monasterium Salvatoris, quod vocatur SaHatus, ubi nulIa tunc re- gularis discipiina erat, illudque sub jure suo diutius retinere timens, in ordine monastico restituere dig- num duxit. Quo circa consenticnte uxore sua Garsinda, prædictum locum cum tota abbatia… a sua dominatione transponit, traditque Deo & D. Odoni Cluniacensi abbati, atque Adacio coabbati ejus & monachis quos illuc adduxerint, vel congregaverint ; ut ipsi & successeres eorum tam cænobium, quam totam abbatiam sine ulla contradictione teneant & possideant ; post illorum vero decessiim mo- nachi, cum consilio & voluntate abbatis Cluniacensis, qualem votuerint, secundum regulamS.Bene- dicti, abbatem sibi constituant. Sint autem ipsi monachi in subjectione Regis ad locum salvum facien- dum, sed non ad aliquid persolvendum, nisi tantummodo solas orationes. Data in mense Junio, reg- tiante Deo, domno Ludovico rege imperante. Abbatum seriem ab Odone Cluniacensi deducemus. Abbatum index. I. Q Odo restaurati cænobii primus abbas se-j O*culo x. II. Adacius in charta Bemardi comitis Petroc. C. r. co !. quam habes inter instrumenta, dicitur abbas simul cum Odone ; sub quojam antea Tutclense mo- nasterium regebat Memoratur autem & in tabula anni 19. Ludovici Transmarini ; idemque forsitan est, inquit Mabillonius, atque Adalasius vir ille opinatissimus, multorum monachorum pater, cu- jus meminit Johannes iu lib. 2. n. 12. de vitaS. Odonis. III. Assenariuscirca 955. IV. Bassenus anno circiter 9 60.. V. Hubertus 970. VI. Bernardus I. 975. VII. Geraldus 1. anno 994. In veteri GaIIia Christ. 984. VIII. Aimericus 1031. IX. Stephanus I. 1060. & 1076. X. Geraldus II. reperitur in charta Guillelmi Petrag. episcopi eeclesiam de Podio-Gerolmi mo- nasterio Sarlatensi confirmantis, adversus mona- chos Usercenses qui pro ipsa litigabant. Is est pro- fecto G. Sarlatensis abbas qui eeclesiam S. Agapiti de Pairiniaco sanctæ matri eeclesiæ Cadurcensi concessit, in manu Gausberti præpositi, tempore Geraldi episcopi. XI. Arnaldus I. memoratur annis 1100. & 1122. quo edendis Octob. Arnaldus de BorreI, cum filiis suis Bernardo Alacri & Guillelmo Raimundi, sub certa conditione dedit Arnaldo abbati alodem Grafficnas nomine, & ecclesias de Pleus, & S. Germani, ex tabul. Moissiac. Eidem Ar- naldo Guillelmus episc. Cadurc. de consilio & assensu archidiaconorum suorum contulit eccle- siam de CaIviaco an. 1125. vide chartam quan- dam Willelmi episc. an. circiter 1128. tom. I. nostræ Gall. Christr coI. 179. & 180. XII. Gilbertus 1134. ad quem abbatem referendum videtur quod de transsatione corporis S. Sacerdotis, ex Calviaco cœnobio adSarIatense fa- cta an. 1140. asserunt Sammarthani ; unde, inquiunt, ecclesia S. Salvatoris & B. Sacerdotis nuncupata est, quotannisque celebratur transtatio 3. Julii. XIII. Raimundus de Fenelon ab Eugenio III. papa bullam accepit an. 1153. qua monasterium Sarlatense sub munimine sedis apostolicæ recipi— tur, ejusque privilegia confumantur. Vide instru— C. 11. cch menta. Sedebat adhuc an. 11 59. XIV. Garinus de Comarca 1169. & 1170. ’quo anno, vm. idus Maii bullam obtinuit ab A- lexandro III. Eodem insuper anno interfuit dedi- cationi ecclesiæ S. Amantii de Buxia. An. 1181. Philippus II. Francorum rex privilegia mona- sterii confirmavit. Denique obitus Garini con- signatur iu necrol. Sariat, ecclesiæ, 111. cal. Maii. XV. Radulfusde Cormiaco II95.&1196. quo anno Ricardus Anglorum rex, & dux Nor- manniæ & Aquitaniæ abbatiam Sariatensem in suam tutelam suscopit. XVI. R. de Siurac ♦ adfuit concordiæ abba— * tum Pontiniacensis & Caduniensis anno 1201. diJc^Pe-* Vide chartam iv. Sariat. coI. 499. tragoric. XVII. Arnaldus II. jam an. 1202. Paciscitur douiam, an. 1204. mense Maio cum incolis Sarlati. JT^inao. XVIII. Bernardus II. de Limegeouis 1208 • ourac, nun* XIX. Guido de Cornii reperitur iu charta Jo— cuPMtur* hannis de Veirac episcopi Lemovic, an. 1212. XX. Helias I. de Vinion an. 1 214. pridie idus Sept. Simoni comiti Montis-fortis fidem & ob- sequium juravit pro equitibus & hominibus de Gaiac.ex tabui. Carcaston. Capellanus cardinalis presbyteri tit. S. Laurentii in Lucina nuncupatur
