i^z ECCLESIA i VI. Ludovicus II. de Jayacde Carbonnieres,. præcedentis nepos & lustruli adoptione fuius, qui paucis antc obitum diebus sua omnia patribus e congregatione S. Laxari seminarii rectoribus lega- vit. Post ipsius mortem, cum suocestbrem non dcsignaflet, a Rege decanatum accepit diplomate Vcrsalliis 3. Jun. 1702. dato VII. Franciscus Cumont de sa Dieudye, ecclesiæ Sarlat. cantor, theologiæ doctor, & in jure li- SARLATENSIS. A centiatus. Diu fuerat Besuensis abbatiæ vicarius ge- ncralis, pIurimamque navaverat operam iu ejus reditibus recuperandis, iis præripue quibus in Burgundiæ comitatu potiebatur, quæque continuis bellis vix non perierant. Officiatis ac vicarii generalis in diœcesi Sarlatensi munia ter obiit. Tandem grandaevus effectus se se negotiis omnibus exuit, ut suam saIutem curaret. SECULARES SARLATENSIS ECCLESIÆ PRÆPOSITI. I. TOHANNES I. DE VASSAL, exillustri& J perantiqua familia de la Tourette, primus j ecdesiæ Sarlat. post secularisatlonem præpositus J 5. Jan. 1580. Ex diversis instrumentis diseimus ilium in extricandis & augendis dignitatis suæ proventibus non modiocrem operam posuisse. II. Johannes II. deSalignac-Fenelon 2 3. Nov. 1613. Ui. Arnaldus de sa Crompe 28. Febr. 163 o. Exinde cantor ecclesiæ S. Andreæ Burdigalensis. IV. Franciscos de Vins 20. Febr. 1645. plus quam 3 o. annis hanc dignitatem obtinuit, ac tandem transeripsit domino de Ia Forliedu Manegre nepoti circa annum 1680. Novo præposito su- perstes antiquus, obiit an. 1682. aut 1683. j V. N. de sa Forlie præpositus. VI. Gabriel de sa Cropte ex antiqua & nobili gente de sa Cropte de Lanquais, generalis Fran- cisci de Salignac vicarius defuncto D. dela Forlie præpositus designatur ab episcopo anno 1682. Domum suæ dignitati annexam omnino repara- vit, omnia ad eam pertinentia instrumenta collegit. Postea Cameracensem præsuiem Frandscom de Salignac convenit, a quo vicarius generalis desig* natus est ac Bruxensis archidiaconus. Circa annum 1695. præposituram transeripsit sequenti. VII. Johannes 1IL de Vassal, transcribente Ga- brieIe delaCropte, Sarfat.decanus ab an. 1695. SARLATENSIS DIŒCESIS ABBATIÆ. ABbatiæ dioecesis Sariatensis quatuor duntaxat numerantur : Terracinum, Terrassen, ord. S. Benedicti. ( Fons-GaufFetu, Ront-Caoster, otd. S. Ben. semiu. S. Amandus de Coli, S. Amand, ord. S. Aug. Caduinum, Cadouin, ord. Cisterciensis. Tetraffin, ABBATIA S. SORI TERRACINENSIS. TERRACINENSE monasterium ord. S.Be- nedicti in finibus diœcesis Petroc. olim conditum, quatuor leucis a Sarlatensi civitate, versus Septentrionem, distans, iuitium S. Soro debet. pag. Hic, referente ejus vita a Labbeo tom. 2. bibliot. ^Vide An— publicata, cum Guntramnum regem ab elephan- nal. lranc. tiaco morbo divinitus liberasset, ejus precibus vic- omn’a a<i xenodochium seu cænobium cons- <°7* truendum necessaria accepit. Sed fabulosa est hæc narratio ; nam Gunthramnum elephantiaco morbo aliquando laborasse nullibi legitur. Rem aliter re- fert noster D. Estiennot, conditum scilicet a S. Soro coenobium, opem ferentibus Gocundo Le- movicarum principe, Pelagia conjuge, & Aredio filio, ut referunt inquit, ipsius S. Sori acta, Gof- fridus Vosiensis, & Bernardus Guidoni$, in chro- nicis. Ut ut est, Destructum fuit in bellis ducum Aquitaniæ, & Danonun iucursibuS hoc monasterium, sed posteaseculo X. ineunte, aut IX. defmcnte, restau- ratur a comitibus, ut tradunt, Pctrogoriœnsibus, ac anno M. c. 1. ab Ademaro de S. Ribcrio abbate, monasterio S. Martialis subjicitur, ac deincepS paret, ut refert MS. codex S. MartialiS. Vide supra coI. 5 <9. in Ademaro S. Martialis abbate. Pauci admodum suppetunt abbates, quos hic subjiciemus. * ABBATUM catalogus, I. Q SoRUS Arvemus patria, genere nobilis, O* pietate ab infantia celebris ; cum adolevisset, una cum S. Amando, & S. Cypriano monasti- cam diseiplinam apud Genoliacum in diœcesi Pe- tragoricensi sub abbate SavaIo prosesses est ; ac tandem anachoreticam vitam amplexus est prope Terracinam. Successii temporis properantibus ad ejus antrum populis, difcipulos habuit, coenobium construxit, & basilicam Deo, sub S. Juliani nomine, dedicavit. Ab eo die quo eremiticam vitam duxerat annis pene XL. vixit. Mortuus vide- tur circa annum 580. sepultus in eeclesia quam dudum ædisicaverat, quæ lapsu temporis, mu- tato nomine, S. Sori dicta est. II. Aredium Attanensem abbatem S. Soro in Terracinensis cænobii regimine successerem tri- buit noster D. Claud. Estiennot. Amicitia cum eo longe antea conjunctus fuerat, sic enim legimus iu vetusto codice vitæ ejus a Labbeo editæ : B. Soro magis ac magis virtutibus clarescente, audiens /7 ;. B. Aredius… quod B. Sorus monasterio constructo cum finis Deo omnipotenti vacaret, verbis confiolato~ riis epistolam perstringens S. Soro direxit, atqut in adjutorium ædificii ostium ei opere cornificio aptatum misit, pullos… columbarum… & corniculut tranfirnisit… quæ B. Sorus eum gaudio excipit. III. S. Astedius B. Aredii nepos, S. Sori abbas nominatur in Vosio. IV. Ademarus 1001.
