Jump to content

Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/883

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

! 7 ; I N S T R U manebit cum ftipulatione fubnira. Signum domni V. A antiftitis. S. Gosberri decani & archidiaconi. S. Um- berti magiftri. S. domni Gaucherii. S. Stephani Montis- Mainardi. S. Stephani. S. Andre®. S. Helix Gemellis. S. Rigaudi. S. Bernardi Deucairoi. S. Aimoni. S. Guidonis de Jauniaco. S. Aldeberti de Carrofio. S. Geraldidc Frait. S. Amelii. S. Jordani. S. Guidonis de Turribus. Hoc donuni suscepit domnus Rai- naldus prior, & Guofredus cambcrarius, & Signinus frater epifeopi, cum aliis feptem fratribus in capi- tulo S. Stcpnani, de manibus D. V. episcopi & omnium canonicorum, videntibus quampiurimis clericis ad synodum congregatis, & Stephano capcllano de Turri, ac Gossiido Helia fratre episcopi, & Unbaldo de Corilo. XVI. I Et charta— Eustorgius episcopus donat Lfyerclliæ abbatias rioU^rcin. Agidunensem & Alaifmacensem. DQvcvcos Eustoro iUS episcopus Lemovicensis, confilio & aflcnsu clericorum suorum, comniific domno Gauberto abbati curam & regimen monafte- riorum Usercensis, Agidunenfis, & Maifmaccnfis cum eccleliis & pofleflionibus ad eadem monafteria pertinentibus, ut perpetuo, quiete, & inconcufle poflideat ipse, & fucceflbres sui \ cui perhibitioni & conccflioni affuerunt Aimericus archidiaconus, Aldebertus decanus, Lamberrus cantor, Elias de Gunel, Geraldus prior, Guillelmus Aimerici, Petrus Far det. Hoc autem fuit factum vigilia S. Petri ad vincula, anno quo * idem Euftorgius episcopus suit consecratus. XVII. rioBeSil. Excerpta ex chartulario Bellilocensi. AUstorgius Lemovicenfis episcopus, precibus Geraldi abbatis diu rogatus, concedit S. Petro & fratribus iu Bellilocensi cœnobio Deo famulantibus, ecclefiam S. Stephani de Liourdre. Facta carta ifta mense Septemb. zra iv. luna xxix. anno ab Ineam. Domi- ni m. c. xvin. papa Gelafio, regnante Ludovico rege Francorum. Idem Aultorgius, przlestis gloriofiflimorum regum Francis & Aquitanis przccptis, videlicet Karoli magni & Pipini, necnon etiam Karlomanni, Oddonis quoque, sereniflimi Franc. regis, ecclefiam dc Ca- meriaco abbati Gcraldo, ejusque fucccfloribus fratribus concedit in perpetuum habendam. Sine data. Frocarius, fanctitate gloriosus & primam magnificus, hanc donationem a deccflore Roaulso archiepifcopo Bituric. fadam confirmavit, & a manu regia confir- mari impetratfe legitur. Ad hxc Anfelmus Lemovic, ecclefix episcopus cum archidiaconis & archiprcsbyreris suis cum ecclesiam dc Farariis consecraret, aflensnm præbuilfe refertur. XVIII. archivis Charta Willelmi Aquitaniæ ducis pro Casa-Dei, Capi Da. gua docet tempus ejuscopatus Eustorgii Lemovic., apiseapi. WIllhblmUS Aquitanorum dux, StephanoCasie- Dei abbati, ejuigue fucccfloribus in perpetuum, sandx Liberatx ecclenam intra Agennensem parro- chiam in ripa Olti fluminis liram, tibi Stephane Cafx- Dei abbas, prius quidem a domino Aldeberto Agen- nenfi epifeopo donatam, deinde domini papæCallifti privilegio roboratam efle cognosiimus. Ego vero, cujus juris ac poteftatis, quantum ad przsens fzculuni efle non ambigitur, pro salute animx meæ, parentumque meorum, eamdem ecclefiam cum omnibus pcrci- MENTA 176 . nendis suis, tibi tuisque succvsToribus, & Universis monachis Casx-Dei przsentibus atque futuris concedo & dono &c. Et infra. Hujus donationis teftes sunt venerabiles viri qui prxsentes afliftunt, dominus videlicet Aymericus Ar- vemenfis, D. Euftorgius Lemovicenfis, domnus quoque Rodulphus abbas S. Juniani Nobiliacenfis, Arnulphus capellanus, & Bemardus notarius nofter, & alii quamplures viri. Data Anaziaci x 1. Cal. April. anno ab Incarnatione Domini 1112. Signum comitis manu propria. XIX. De modo providendi sacerdotiis eseu benesiciis. ANno 1503. die 19. Augufti, Ludovicus X11. ad epifeopum Lemovicenfem & capitulum litteras dedit, quibus significabat olim in usu siiilse ut ante- ceflorum suorum rogatu, przlati, aliique collatores aut patroni beneficiorum in regno suo, de beneficiis providerent, aut ad beneficia prxsentarent cancellarium, præsides, libellorum fupplicum magistros, con- siliarios, exceptores sive feribas ( les Grcffiers) no- tanos, regios advocatos, & procuratorem in curia sui parlamenti, ubi jura, privilegia & libertates ecde- iiae Gallicanae, quorum rex protector & cuftos eft, diligenriflimc conservantur. Ipfos autem, ex quo ad regnum pervenit, & multo iam ante, sic provideri 9 prout moris erat, quum deliiflent, de sua licentia C indicem tandem exaralTe, ac eorum unumquemque vel semetipsum, vel alium quempiam præfentp.fle Sc nominafle ad certam quamdam collationem, vel patronatum. In hisque magiftrum Germanum Charte- lier conliliarium, nlium suum libi cognominem, ad collationem vel præsentationem episcopi & capituli Lemovicensium conjundim & divilim, nominafle & prxsentafle. Quapropter ipsos orat ut eidem Germano filio dent, vel conferant primum beneficium in difpositione collationis, aut prxsentationis sux vacaturum, auc ipsum ad illud przsentent juxta pristinam legitimamque conluemdinem j atque petitionis sux rationem illos habituros sperat. Harumce memini litterarum, quod vetuftiores id genus non facile repe- riantur. Vide anno 1495. archiepiscopum Lugduncn- D fcm. Subfcripftt litteris illis cardinalis de Ambasia legatus. Hujufmodi regias nominationes pro jucundo regum adventu Henricus tertius inter regia jura tran- scripfit lineris patentibus Martii mcnsis anni 1577. ad Magnum consilium datis, ibique regiftratis. Ejusmodi indulca primarum precum concedunt etiam imperatores. Thomas Walfinghamus libro de hypodigmate Ncufttiæ haec habet aa annum 1148. reversus Ludo- vicus junior de Hierosolpnitana contra Saracenos expeditione, cum quidam clericus Roma papale quoddam privilegium attulijset, tjuo in omni ecclefia cathedrali regni sui, jus conferendi cui vellet prabendam haberet, cum fructibus medio tempore provenientibus, confefiim combujfit, dicens malle fi illas hic comburere, quam propter illas in inferno torqueri. Nec alio perculit refponlo S. Ludovicus legatum suum qui si- mile relcriptum sibi obtinuerat. Sritod mea negotia, inquit, firenne obieris, laudo. Jlluod mihi a pontifice hoc attuleris, non probo : intelligo enim quantum cum periculo anima mea & regni mei id susciperem. Ac protinus diploma in ignem conjecit. Verba sunt Bro’1- mardi in ipfius vita. Hujufmodi regum noftrorum indulca locum non habent nisi erga cathedrales & collegiatas ccdelias, quoad dignitates & beneficia morte vacantia, lemcl tantum, quoad Rex idem vixerit, modo ecclefiæ illx multis hujufmodi beneficiis potiantur. Nullo autem nituntur Romano referipto, tametfi clausulam irritantem ipfis apponi voluerit anno 1610. Ludovicus XJII. Quod tamen nondum ufu receptum eft. XX.