259 I N S T R U noftram accedens manfaenidinem, oftendit tam prx— A cepta genitoris noftri, quam & noftræ authoritatis, iu quibus continebatur qualiter idem locus sub immuni- tate domni genitoris noftri, & sub noftra, per utro- iumque przcepta consiftcrc deberet. Nos deniqae eadem praecepta dijudicari volentes per Frotarium venc- rabilem ardiiepilcopum, invenimus veras esse eorum przceptonun auchoritates, & quod petebat, libenter ei conceffimus. Quapropter cognofcentes quod Guido Vallavenfis episcopus non recte, nec regulariter fug- geflk, scilicec quando nos non recolentes qux fupe- rius dicta sunt dc immunitate ejusdem loci, depreca- tus eft ut eumdem locum subter prxeeptum dedisse- tnus, affirmans quod ipse locus aa suum episeopatum ex antiquo pertinere deberer. Unde faliitatem ejus quasi sub veritate ambulantem, veram esse tunc pu— & tantcS, praeceptum ei, quod precatus eft, conceffimus. Sed licet ipse idem praeceptum habeat, nos tamen volumus quod ftabile non sit ; sed ipsi monachi, & omnes ipsius monafterii res ad eos pertinentes, in noftra ac succesibrum noftrorum immunitate confis- tant, ex hoc & in futurum. Præcipimus quoqueper noftræ sublimitatis praeceptum, ut a noftra vel luc- ceflorum noftrorum tuitione memoratus locus num- 3nam excidat, neque cuilibet episeopo, aut alicujus ignicatis homini concedatur, sed in eligendis & con- fticuendis abbatibus, regula sancti Benedicti, & hxc noftra imperialis jussio omnimodis obfervetur. Przci- pientes ergo jubemus ut nullus judex publicus, auc quiflibet reipublicæ procurator ad audiendas causas, more judiciario iu ecclesias, aut villas, seu reliquas polscfiioncs ingredi przfumat j nec freda, aut tributa, C aut teloneum, aut manfiones, aut paradas, aut fide- julsores tollere j aut homines tam ingenuos quam ser- vos, super terram ipsius loci commanentes, aiftringe- re j nec ullas publicas sun&iones, vel illicitas occauo- nes requirere, quibus iu aliquo idem monafterium si- bique lubjesti patiantur injufte aliquod incommodum » nec noftris suturifque temporibus quisquam tam temerarius exiftat qui faciendi hoc, illicitam sibi po- teftatem attribuere audeac. Quicquid ex rebus prx- fati monafterii fiscus sperare poterat, torum nos pro aeterna remuneratione prxdi&o monafterio concedi- mus, ut perennibus temporibus in alimoniam pauperum, ac ftipendia monachorum ibidem Deo famulantium proficiat in augmentum j qualiter monachos ibidem aefervientes, pro nobis atque ftabilicate regni a Domino concedi, atque jugiter confervandi, Do- mini mifericordiam exorare delectet. Volumus etiam ut quamdiu tales inter se potuerint invenire qui secun- dum regulam sancti Benedicti regere valeant, semper de propria congregatione eligant, per noftram & fuc- ceUorum noftrorum licentiam, abbatem. Hoc etiam volumus ut fratrcS ejusdem loci, quemcumque voluerint advocatum, eligendi licentiam habeant. Ob renumerationem etiam noftram totum ei dimittimus. Et ut hoc per omnia subfcquentia tempora inviolabiliter confervetur, manu propria fubtemrmavitnus, & annuli noftri impreflione inligniri juffimuS. Signum Karoli glorioftfllmi imperatoris augufti. KAROLUS. Datum Kl. Aug. per manus Frotardi archiepiscopi * Abacs. Indicione x. anno xxxvm. j * regni domni Karoli in Francia, & imperii ejusdem fe- eundo. In Dei nomine, feliciter. Arnen. XXXVIII. MS. Charta restaurationis monasterii S. Theofredi. TN nomine Dei fummi, notum sic omnibus ordinum Circa JLgradibus tam prxfentibus quam faturis, quod anno 9 37* a. regnante Ludovicorege, cum ego Gotiscalcushumilis przful Valhvensis ecclesue, pro pofle providerem ■ Mabillonfus qui libro VI. de re diplomatica c. 7. przceptum hoc edidit, hic legit ; Amiaciaroru. Omisit vero Caroli m » n « - gramma. MENTA 260 plebem & clerum, incidit mihi desiderium iu corde meo ut locum sancti Theotfredi Calmilicnsis cœnobii » quod olim regale fuit, & a prxdecelsoribus noftris re- gali beneficio obtentum, & per incuriam & secularem cupiditatem res profati loci male direpue sint, &exi- gente inopia, religionis ftatus inibi penitus annihiletur, iu priltinum pro polle redimerem sui ordinis gradum j unde accitum dominum Arnulphum, de cœnobio sancti Geraldi abbatem, deprecatus fum eum, ut praedi- ctum locum in suo dominio susciperer, & fratres ibi regulariter fecundum normam patris Benedicti viventes deligeret. Caventes itaque recidivam cupiditatis rabiem successerum noftrorum, assensu Geilini mar- chionis, & plurimorum epifeoporum, dedimus eis licentiam, ut supradictiun eft, ut monita S. patris Benedicti observent, & cum noftro communi consilio, cum fuerit necelfarium, eligant talem rectorem qui illos bpfie regere sciat. Si autem, quod ablir, inlH- gante diabolo, a proposico bono deviaverint, non folutn illa quæ perceperint amittant, hoc eft Roferias cum fuiS adjacentiis, & villam Coleneiam de communia fratrum, Camelarias insuper & Vcntreciacum, cum illorum finibus, quæ benevolo animo tribuimus, ad noftram redeant utilitatem. Et illas res supradictas eo tenore concedimus eis ab hac die & deinceps, ut quoti- die, exceptis diebus feftis, una quaque hora, pro nobis & succelsoribus noftris tam pontificibus quam clericis & omnibus adjutoribus ac benefactoribus no- ftræ fedis & ecclesue, duos Psalmos flexis genibus de- cantent i pro defunctis vero, quando poflibile eft, vigiliam & miflam. Res vero landti Theofredi quas > noftra vel qualibet secularis potentia tenere videtur, aut beneficiario jure, ab abbate ejusdem loci & monachis ibidem degentibus obtineat eo tenore ut quan- diu vixerit cenfualiter teneant, poft mortem vero ip- sorum abfque ulla contradictione rector & monachi ejusdem loci percipiant. Si quis autem hxc temerare prxsHmpferic, tam noftra quam epifeoporumpræsentium excommunicatione & æterna damnatione fe innodandum sciat, nifi refipuerit & fadsfaciendo emendare ftuduerit. S. Gotifcalchi episc. S. Gerontii archiepise. Bituricens. S. Bcgonis episc. S. Widonis episc. S. Bernardi abb. S. Dalmatii abb. Supra dictum episeopi donum factum eft anno i. regni Ludovici. XXXIX. ) Rrivilegium Chonradi regis UTaldo abbati Excj^tU^ Calrneliacenfi concestum. s. T/u » t- frtdi. IN nomine S. & individux Trinitatis, Chonradus, c, Tt* divina largiente clementia, rex &c. Noverit igitur 9 5 induftria virorum nobilium, atque simul omnis ecclesia fidelium, quoniam abbas venerabilisCalmiliacen- sis monasterii, nomine Valdus, cum aliquibusmona- chis noftram adiit præscnuam, pofcens humiliter ut przdia terrarum ac villarum quas inclytus vir & martyr Theofredus, monere nobilium virorum Dilonis comitis & Argidii przsulis, Sylvii atque Teuberti, & adjutorio atque eleemofyna Geilini comius in pago Dienh atque :Valent in cnsi posiidet, przcepri noftri corroboratione * firmarentur, ut rector monafterii, cui fubjacent, & suc- ceflores ejus ac monachi regulariter ibidem ad prxsens & in faturum degentes, ipsarum rerum stabili adepta firmitate, debita obfequia almo martyri valeant exhibere. Talis ergo petitio in conventu omnium noftrorum laudabiliS exticit, & visa eft placuisse nobis. Vo- lumus igitur authoritate noftri regiminis, & succcfto- rwm noftrorum, cum consensu Geilini comitiS, & Ay- monis episeopi, & waldi petitoris, firmum confifte- re, ut omnia qux ad monafterium S. Theofredi in pago Dicnfi atque Valenuncafi nunc videntur perti- nere, aut hic de Hseo regali aut de poteftate cpiscopali, aut de poteftate comiuli sive de rranchifia & quæ iu
