ni I N S T R U noltrx auctoritatis scriptum a nobis Heri privilegium, A ad quandam ecclesiam in honore beati Johannis & * Meile. Peni dedicatam, in * Metulensi pago, in loco qui vulgo nuncupatur Mulgon fitam, uc & decitnz & omnia prædia ad eam pertinentia & ccclcsiaftica auctoritate tali tenore ita sint concessa, ut nunquam ille locitS amplius vendatur, neque comparetur, censum non fol- vat, nec laicali poteftati vel alterius ordini subiicia- tur i sed sub juflionc episcopi hujus loci atque sub regimine monachorum Clunienfium omni tempore regatur. Quod ego audiens, nulla cupiditate coactus, sed factus humili eorum deprecatione placatus, con- sensi per omnia voluntati eorum, per confenfum noftrorum canonicorum seu venerabilis domni Odilonis abbatis Cluniacensis cœnobii, necnon omnium Pictavorum abbatum, cunctorumque Aquitanorum principum, j pro amore videlicet noftri piiflimi redemptoris, qui ad hoc homo dignatus eft Heri, ut qui feaebant in te- nebris & umbra mortis, fecum regnarent in cœlis, luce fulgentes fummx veritatis, precamur denique ut ea qua : pro redemptione animarum noftrarum atque omnium fidelium Christianorum jufte & rationabiliter statnimus, omnes noftri succelsores ita confervent, sicut sua a suis succelsoribus obtaverint permanere gefta. S. Isemberti pontificis Aquitanorum. S. W i licinii vicecomitis. S. Ameliz matris suae. S. Willelmi comitis. S. Villelmi filii fui. Item S. Oddonis filii sui. S. Jordanis episcopi Lemovicensium. S. Rohonis epifeopi Engolilmenuum. Item lignum Ranulfi. S. Rainalai. S. Gosfridi vicecomitis. S. Acfredi vicecomitis. S. Ay- merici. S. Villelmi de Partenaco. Data mense Maio regnante Rocberto rege, necne przsidence Aquitanis Villelmo duce. VIII. Eichartut Notitia concilii Rictaviensis sub Isemherto I. S., Mater apifcopo. CUtn inter mundi fluctivagos discursus sanctzDei Ecdesue ftatus dilabi videretur, Sc pro innumeris hominum delittis, suadente diabolo, religio fanda corrumperetur, misertus Dominus generi humano non diu paflus praevalere Zabulon & dominari inundo, tandem his cladibus permifit finem fieri, ficqucvoluit ad sanctx religiolitacis mores priftinos revocari, przveniente ergo misericordia piifltmi conditoris ac— ] tum eft sub principibus Aquitanorum, rege videlicet Rotberto Francorum regna jufte disponence, & ducibus sub regimine eju$ degentibus, pontificibus quoque quampluritnis, necnon & diverforum sacerdo- tum, simulque omnis ordinis clericorum, ut concilia per lingulas civitates celebrarentur, ac innumera multitudo plebium coadunata, tam nobilium quam pauperum, de fide Katholica & rebus fandae Dei Ecclefix ibi condonaretur, ut emendata fides in omnibus a Deo confirmaretur. Inter ceteras ergo diverfas parteS accidit ut pistavx urbiS concilium ageretur, duce videlicet nobiliflimo willelmo, sub Isemberco ipfius urbis epifeopo, & Jordane Lemovicenfium prxsule, atque Arnaldo Petragoricae regionis, & diverforum ordinum Chriftianorum abbatibus, videlicet monachis & clericiS, necnon & fidelibus populis. Cum igitur de pluribus rebus tractarent, staruerunt ut fi quis hominum res sanctx Dei Ecclefix fraudulenter auc violenter polTedcrat, aut injufte rapuerat, cum fummo ftudio reftitueret, & ut terraS monafteriorum integras libe- rafque persolvcrent. Quod & ita omnes decreverunt sieri, & sub omni excommunicatione & juramento firmaverunt. Sub iifdem ergo diebus contigit ut domnus Willelmus comes deveniret in quoddam caftrum quod vocatur antiquitus Merulo, ut ibi cum suis judicibus, & prxpofitis, ac multis de nobilibus de rebus plurimis judicia exigerent jufta. Cujus przsentiam adeuntes monachi cx cœnubio beati Maxentii atque beati Leo- MENTA 331 ddgarii, interpellati funt eum de propriis terris in quibus judices ac prxpositi per falsitatem & cupidicatem injufta judicia exercebant, & pauperes condempna- bant. Tunc ipse convocans majores natu, Sc qui priores antiquitus noverant consuetudines, interrogavit fi vera eflenc qux dicebantur. Quibus adteftanti- bus, ait : Accedat quis ex teftibus qui sub juramento adfirmet, & fiat ficut ipfi requirunt. Tunc quidam ex subjudicibus teftatus eft patrem suum judicem suisse plusquam lix. annis, sequepoft mortem ejus annis quamplurimis exegifle hujus rei negocium •, ficque super altare & reliquias fanctorum juravit sic efle con- suetudines priores. Tunc comes & omnes qui aderant tam nobiles quam pauperes teftati funt, ita perenni- ter absque ulla contradictione permanerent inlesa. j Causie autem hujus rei hzc sunt, de terra S. Maxentii quod eft in parochia * Vedrinas, & b Montiniaco, * b & c Bonolio, Vir incila, d Bofliaco cum villis qui * *fi ^uæ’ ad ipfam villam pertinent, & villam novam. Dequa- tuor caulis, ♦ raptum, furtum, homicidium, incen— ♦ /• nPtO • dium, medietatem vicarii accipiant, aliam dimidiam surto monachi habeant. Omnem autem clamorem quiscum- que hominum se clamaverit de intus in terra S. Maxentii, monachi rectum faciant, sine ullo homine par- tiente. Et si foras terram S. Maxentii vicarii clamum habuerint, ipsi diftridum accipiant. Sed de propriis hominibus S. Maxentii nemo prxpositorum, nullus judex judicet nisi ante monachum, aut in quo loco ipse jufleric ; & in his caulis nemo przposuorum partem habeat. In totam autem terram suprascriptam nui- „ Ius vicarius, nec ullus prxpositus nullum interlignum ~ mittat » & si quis miseric, nullus hominum horum ad ipsum pergat, sed ante monachum judicium fiat. Ut autem nzc descriprio firma permaneat, sub omni fir- mamento & Habilitate & permiHione concilii, mani, bus propriis corroborarunt principes & nobiles qui ad- fuerunt •> Willelmus videlicet, & Odo frater ejus, & Villelmus vicecomes, & Conftantinus, &Maicngo- dus, & Leterius, necnon Sc Srephanus, fic Ugo, fic Ramnulsus, Gaszho, & Girbertus, aliique quamplu- ritni. Facta eft autem ftabilicas hujus negotii iv. Idus Decembris sub domno Amblardo abbate fic monachis sibi subditis, quorum nomina enarrare praetermittimus. Si quis hanc violaverit, iram Dei omnipotentis incurrat, &cum dampnatis pereat, ficqueomnibusmale- dictionibus Dei subjaceat. Sicherius levita rogatus D scripfit. IX. Coffridus Aquitanorum comes multa S Maxentii monafierio restituit. ANno m. lxxx. Aldebrando papa, qui & Gre— 1089. gorius dicitur, sandx Romana Eccleliz præfiden- tc, Philippo autem regnum Francorum gubernante, Burdegalæ civitatis archiepifcopo Gofcelino, fic lsctn- berto Pictavcnfis sedis episeopo, Goffridus venerabilis comes & armipotens dux Aquitanorum, medietatem pedagii de burgo S. Maxentii quod comes Willelmus siater suus & mater amborum Agnes comitisTa, per unum equum quingentos solidos valentem^ insuper E ccc. sol. longe ante archiepifcopo Archembaudo dederunt, ifte fupradidus dux acceptis a lenioribus loci bis mille solidis quam diu abftulerat, reddidit S. Maxentio fice. Hanc chartam confirmavit comes Goffre- dus in capitulo S. Maxentii nonas Decembris, fic ibidem ipsemec propria manu subter scriptam crucem lignavit, & aeinde super altare S. Maxentii posuit. Inde levaverunt eam monachi duo Girbertus videlicet & Willelmus. —|" S. Rotberti Burgundi. S. Rainalrli prioris fice. Et hanc crucem fecit willelmus ejus nlius —j— apud « Veyrines. b Montigny. c Bonncuil. d DausTay.
