Pagina:Gesta Romanorum - Oesterley 1872.djvu/500

E Wikisource
Haec pagina emendata est
478


Cap. 127. (119.)

De justitia et equitate dissertissimi judicis Christi per occulta judicia.

Miles quidam tyrannus erat, qui per multa tempora quendam famulum fidelem tenuit ac in omnibus providum. Quadam vero die, cum ad nundinas cum eodem servo per nemus transiret, accidit, ut miles xxx marcas argenti in medio nemoris perderet, famulo ignorante. Cum pecuniam non inveniret, famulum interrogavit, si pecuniam invenisset. Qui statim negavit et jurare cepit, quod nichil sciret, et verum dixit. Qua non inventa statim pedem famuli amputavit, et eo relicto domi perrexit. Erat prope viam heremita, qui cum fletum et clamorem famuli audiret, volociter occurrit, audivitque confessionem ipsius, et dum cognosceret eum innocentem, ad hospicium suum ipsum in suis humeris portando misericorditer perduxit. Deinde oratorium suum intravit et domino improperavit, quod non esset justus judex eo, quod illum innocentem hominem pedem suum perdere permisisset. Cumque diucius orasset et flevisset et domino quasi pro falso judicio quodammodo improperasset, venit ad eum angelus, dicens: Numquid legisti in Psalm.: Deus judex justus fortis et paciens? At ille: Multociens legi illud et credidi ex toto corde, sed vel ego hodie erravi, aut ille miser, qui pedem suum perdidit sub velamine confessionis, decepit me. Respondit angelus: Noli loqui adversus dominum iniquitatem, quia omnes vie ejus veritas, et judicia ejus equitas. Commenda memorie, quod sepius legisti: Judicia dei abissus multa.[1] Scias itaque, illum hominem pedem suum pro culpa veteri perdidisse; nam ante multa tempora cum eodem pede matrem suam precipitavit malivole de quadam biga, pro quo facto postea numquam condignam penitenciam egit. Miles ille dominus suus volebat [108] dextrarium emere, ad congregandum majores divicias in deterimentum anime sue, et ideo justo dei judicio perdidit pecuniam. Quidam pauper fidelis cum uxore et parvulis suis cotidie domino supplicabant, ut dignaretur sibi in necessariis providere, qui pecuniam invenit et confessori suo obtulit dispendendam. Qui circumquaque sciscitando veraciter illum invenire non potuit, cujus erat. Ergo eidem pauperi partem ejusdem pecunie tribuit propter deum, residuam aliis pauperibus erogavit. Pone ergo custodiam ori tuo, ne domino aliquatenus improperes, ut fecisti, cum ipse sit judex verus, fortis et paciens.

  1. multa] orig. inulta.