Pagina:Horace - Œuvres, trad. Leconte de Lisle, II.djvu/161

E Wikisource
Haec pagina emendata est


Nos majus veriti, postquam nihil esse pericli
Sensimus, erigimur. Rufus posito capite, ut si
Filius immaturus obisset, flere. Quis esset
Finis, ni sapiens sic Nomentanus amicum
Tolleret ? » Heu, Fortuna ! quis est crudelior in nos
Te Deus ? ut semper gaudes illudere rebus
Humanis ! » Varius mappa compescere risum
Vix poterat. Balatro, suspendens omnia naso,
— « Hæc est condicio vivendi » aiebat ; eoque
Responsura tuo nunquam est par fama labori.
Tene, ut ego accipiar laute, torquerier omni
Sollicitudine districtum ? ne panis adustus,
Ne male conditum jus apponatur, ut omnes
Præcincti recte pueri comptique ministrent.
Adde hos præterea casus, aulæa ruant si,
Ut modo ; si patinam pede lapsus frangat agaso.
Sed convivatoris, uti ducis, ingenium res