In Decoll. S. Joannis. 147
��AD SECUNDAS VESPERAS.
Omnibus manat cruor ecce venis : Hinc sitim longam satia, tyranne ; Et cibos inter paterasque puro Sanguine liba.
Ut caput vidit, dapibus paratis, Triste fumanti natitare tabo, Haesit, impastis fremuitque mensis Funeris auctor.
Non tamen frontis gravitas serenae Cessit immiti violata ferro : Dura mitescit placido sub ore Mortis imago.
Sic suo rursum Deus hunc praeire Nuntium Christo jubet, inferisque Ferre praeconem nova liberandi Gaudia mundi.
Qui Deo plenus rigidis futurum Moribus Christum rudis exprimebat, Debuit dura quoque morte totum Reddere Christum.
Summa laus Patri, genitoque Verbo ; Et tibi compar, utriusque nexus Spiritus semper, Deus unus omni Temporis aevo.
L 2
�� �
