Haec pagina nondum emendata est
242 Sabbato.
��SABBATO.
��AD MATUTINUM.
��Summae Parens clementiae, Mundi regis qui machinam., Unius et substantiae, Trinusque personis Deus.
Nostros plus cum canticis Fletus benigne suscipe; Ut corde puro sordium Te perfruamur largius.
Lumbos, jecurque morbiduni Flammis adure congruis; Accincti ut artus excubent Luxu remoto pessimo.
Quicumque ut horas noctium Nunc concinendo rumpimus, Ditemur omnes affatim Donis beatae patriae.
Praesta, Pater piissime, fatrique compar Unice, Cum Spiritu Paraclito Regnans per omne saeculuni.
�� �
