Haec pagina emendata est
HYMNUS IN ROMAM
At divi pugnis aderant in nube gemelli
quos oculis vidit nemo, tantumque licebat
stridentes inter lituos raucasque tubas et
clamorem fremitumque feros audire sub auras
hinnitus. Alter tamquam sol aureus, alter
noctis erat similis maesta circumdatus umbra.
Sublimes in equis simul immortalibus ibant
florentes iuvenes aeratas ante cohortes.
Sed medio in pelago, veherent si forte liburnae
cunctantes aquilas et pila sonantia pilis,
sidera fiebant et circum fulgida malos
haerebant tremulos oscillantesque antemnas.
Hi tibi cursores aderant, Victoria, praesto,
hi pariter primo flectebant vespere cursum
cornipedum, plausuque viae pulsuque sonabant.
Nec mora: mox ad aquam ducebant fontis anhelos
— 20 —
