Haec pagina nondum emendata est
HYMNUS IN ROMAM
ex humeris tibi detracta est, en ipse sacrorum
rex fanis predire novis et mitibus aris
instituit, dein delapsum sustollere sertum
et flavis regis frameati crinibus ultro
addere, post belligero pugnare sacerdos.
Ac tempus venit cum formidatus ab alto
hic solio, gestans elata fronte coronam
stellatumque manu gladium — stupuere per aulam
legati, rapidum reprimebant tempora cursum,
tamquam retrorsus nutu modo iussa referri —
“Quid petitis?„ dixit: “Quod rex vester petit, ipse
obtineo, cives. Hic Caesar, hic imperat. Ite!„.
Hinc rex sacrifìcus fasces assumpsit, et arae
viderunt tactas facibus splendere secures.
Hae partes, hae, Roma, tuae, cum fìxa sederes
in puppi, velles ut nusquam amittere clavum.
— 30 —
