Quod violenta nequit, mandataque fortius urget
Imperiosa quies.
Quid de diuturnitate loquar? Ingentes victorias, clades, ultiones non solum qui passi sunt conantur hominum memoriae eximere, quia coniunctas esse cum aliqua sua ignominia arbitrantur, verum etiam iidem ipsi qui fecerunt confundi eiusce rei notas et deleri recordationem cupiunt, vel ad tollendam suspicionem suae crudelitatis, vel ad sarctam et reconciliatam amicitiam solidandam, ne tanta saevarum supersint inimicitiarum vestigia. Et alioqui sine hominum cura haec omnia tempus consumit. Utique est e re hominum penitus aboleri.
At exempla mansuetudinis, tolerantiae, modestiae, moderationis, quam omnes extendi ac propagari cupimus, consignamus litteris, exprimimus picturis, narramus alii aliis! Et quia libenter, ideo crebro tradunt parentes filiis, magistri discipulis, ad imitationem virtutis, ut eiusmodi factorum memoriam necesse sit esse immortalem, et esse hominum generi conducit.
Equidem de istis qui