Pagina:Malleus maleficarum (ed. II) - Facsimile 00014.svg

E Wikisource
Haec pagina emendata est
Previous Page Next Page Index

fuit in paulo. i. thi. i. Mīam cōſecutus ſum qꝛ ignoꝛās feci in incredulitate. Quia t i­citur affectata indirecte. qꝛ pꝛopter alias oc­cupationes negligit addiſcere ea que ſcire te​netur. nec vult laboꝛare in ſtudio ad ſciendū illa ⁊ excuſat non a toto ſed a tanto. Et etiam iuxta Ambꝛoum ſuper illud Roma. ij. An ignoꝛas  benignitas ei ad penitentiam te adducit. icit Grauime peccas  ignoꝛas grauime. i. valde ꝑiculoſe. Jdeo ſertim iā in tꝑibus ad ſuccurredū aīaꝝ periculis oēm ignoꝛantiā repellamus ⁊ urimū iudiciuʒ q nobis imminet ſuꝑ iſtrictā rōneʒ ⁊ talē­tū nobis creditū ſꝑ pꝛe oculis habeamus ne ia ignoꝛātia etiam in nobis notet᷑ craa vel ſupina per metbaphoꝛaʒ hominis cra vel ſupini qui nō videt etiā ea que coꝛā io ſunt. Dicit e cancellarius in floꝛibus regularuʒ moꝛaliū. ⁊ in ſecunda regula.  culpabilis ignoꝛantia iuris iuini nō cadit in facienteʒ quod in ſe eſt. Ratio ē. Quia ſpūanctus ta­lem hominē e necearijs ad ſaluteʒ  vires eius excedūt ocere immediate ꝑatus ē. Ad pꝛimū argumentū ſolutio patʒ ꝑ ſanū intel­lectū canonis. Ad ſecūdū icit Pe. e tharā. ꝑimeret vti ex magna ſua inuidia qua ad­uerſus hoīem agitat᷑.  a eo ꝑmitteretur. aūt eus ꝑmittit bi aliqua ⁊ aliqua nō. hoc cedit in maioꝛeʒ iius iaboli ↄtumeliam ⁊ iſplicentiā.  eus in oibus vtitur eo cō­tra ſuā volūtatem ad manifeſtationeʒ gloꝛie ſue. Ad terciū icitur  alterōnem egritudi​nis aut alterius effectus maleficialis ſemꝑ ​cedit aliquis motus localis inquantuʒ emō ꝑ maleficā colligit eterminata actiua  vide​licet ledere pt ⁊ aonit eterminatis pa­uis ad inferendū oloꝛē vel nocumentū aut actū aliquē ſpurcimū. Et  ritur an mo­tus ille rerū a emone localis reducatur ī mo​tū celeſtem. Dicendū ē  non. Quia non mo​uent᷑ ex virtute naturali ſed mouētur ex obe­diētia naturali qua ſubijciūtur virtuti emo​nis qui habet hoc ex virtute nature ſue  t ſupꝛa coꝛpoꝛa. Poteſt ico nō  pot influe​re rebus materialibus aliquā foꝛmā vel ſub​ſtantialem vel accidentalem abſ amminicu​lo alterius rei naturalis. Sʒ quia poteſt eo ꝑmittente res localiter mouere ⁊ ex rebus cō​iūctis oloꝛē vel aliquā qualitatem ꝓducere Unde effectus maleficialis non ſubijcit᷑ mo​tui celi cut nec ie emon licet res ille ⁊ in­ſtrumēta ſubijciant᷑. Ad quartū icendum. Opus ei t oꝑe iaboli viciari ꝓut ad ps loq͛mur e effectu maleficiali. Sʒ qꝛ hoc nō pōt ni iuina ꝑmione. ideo non ſeq͛tur  iabolus t eo foꝛtioꝛ. emum qꝛ nō viciat oꝑa ei ꝑ violētiā cū c etiaʒ eſtruere poet Ad q͛ntū mplr̄ notū ē  coꝛꝑa celeſtia non ht ꝟtutē imp͛mendi in emones cum nihil agat vltra ſuā virtutē. ſed  a magis aduoca​ti ſub certa ↄſtellatōne veniūt. uplici ex cau​ſa hoc facere vident᷑. Pꝛīo qꝛ ſciūt virtutē il­lius ↄſtellatōis iuuare ad effectū quem magi optāt. Sco faciūt vt hoīes inducāt ad ve­nerandū aliq numē ī ſtellis. ex qᷓ veneratio​ne etiā a tꝑa ritus ydolatrie ꝓcet. Ad vlti​mū ᷓtū ad terminos argumēti ſuꝑ aurū al­chimicū. icendū m ſct tho. in. ij. iſ. vij. ī ſolutione vniꝰ argumēti. vbi eclarat e ꝟtu​te emonū in oꝑando. licʒ dā foꝛme ſub​ſtantiales ꝑ artē induci pont ꝟtute natura​lis agentis vt q foꝛma ignis inducit᷑ ꝑ artē in lignū hoc t nō pōt fieri vniuerſaliter eo  ars nō pōt inuenire ſꝑ ſeu ↄiūgere ꝛia acti­ua ꝛijs pauis pōt t facere aliq͛d ꝉe ⁊ c alchimiſte faciūt aliq͛d ꝉe auro ᷓtū ad acci​dentia exterioꝛa ſed t nō faciūt veꝝ aurū. qꝛ foꝛma ſuƀalis auri nō ē ꝑ caloꝛem ignis quo vtūt᷑ alchimiſte ſed ꝑ caloꝛē ſolis ī loco eter​mīato vbi viget ꝟtus mineralis. ⁊ iō tale au­rū nō hʒ oꝑatōeʒ ↄſentē ſpēm ⁊ ꝉe ē e alijs eoꝝ oꝑatōibus. Ad otū. Demones oꝑan​tur ꝑ artē circa effectꝰ maleficiales ⁊ ideo abſ­ āminiculo alteriꝰ agētis nullā foꝛmā ſub­ſtantialē vꝉ accidētalē inducere pt ⁊ qꝛ nō i​cimus  maleficia inferat ꝑtē abſ ammini​culo alteriꝰ agētis. iō ec̄ cuʒ tali āminiculo t veras qᷓlitates egritudinis aut alteriꝰ pao­nis inducere. ſʒ qᷓliť hec āminicula ſeu āmi­niſtratōes inſtr̄oꝝ ht ad effectū maleficialē cum emonibus cōcurrere vel nō patebit ꝑ ſequentia.


Secūda queſtio.

AN catholicū t aerere  ad effectuʒ maleficialē ſꝑ habeat emō cū malefi​co ↄcurrere vꝉ  vnꝰ ne altero vt e​mon ne malefico vꝉ econuerſo talē effectum pot ꝓducere. Et arguit᷑ p͛mo  emō ne malefico. Augꝰ. ī. li. lxxxiij. q. Oīa  vibiliť fiunt etiā ꝑ inferioꝛes ptātis aeris fieri poe credūtur. Sed oīa nocumenta coꝛꝑalia non ſunt inuibilia ſed potiꝰ ſenbilia. igit᷑ etiā a emonibus fieri pt. Pꝛeterea ex ſcripturis nocumēta iob illata vbi ignis e celis ceci­dit ⁊ familiā cū gregibꝰ pecoꝝ vno impetu cō​ſumpt ⁊ turbo omū eijciēs liberos occi­dit emō ꝑ ſe abſ maleficis ↄcurrēte tmō iuina ꝑmione oꝑatꝰ ē. g̊ a ꝉı ī alijs  ma­leficis aſcribūtur. patʒ ⁊ e. vij. viris ſare vir​ginis q̊s emō occidit. Pꝛeterea q͛cq͛d t vir​tus īferioꝛ abſ āminiculo virtutꝭ ſuꝑioꝛis