Pagina:Malleus maleficarum (ed. II) - Facsimile 00032.svg

E Wikisource
Haec pagina emendata est
Previous Page Next Page Index

oꝛiri. et cū necee habent oꝛiri ex aliqua vir­tute alicui creature collate. et illa etiā non po​teſt ee bona ſcm voluntateʒ. licet t bona ſcm naturā. et huiuſmodi creature nt ip emones: relinquitur  eoꝝ virtute huiuſ­modi fiant ni foꝛtas adhuc obſtat friuo­la eſtimatio  ex hominū malicia concurren​te ſuper maleficoꝝ verba cōminatoꝛia ⁊ ima​gines repotas ad certū locū virtute quadā ſtellarū ſequerentur. vt verbi gratia: quando maleficus iceret imaginē aliquā reponen­do. faciā te cecam aut claudā et hoc eueniret. Tunc ideo eueniret  talis a ſua natiuitate ex virtute ſtellarū ſoꝛtiretur pꝛe ceteris homi​nibus talem virtutē. quantūcun alij talia verba pꝛoferrent et eent inſtructi per iſci­plinam ad pꝛoferendū. adhuc t efficaces in huiuſmodi operib ee non poent. Ad que ngula reſpondendo eclarabitur. Pꝛimo  ex malicia hoīm huiuſmodi effectus cau­ſari non pount. Secundo  nec ex vocib quoꝛūcun hominū concurrente quacun conſtellatōe etiā ad quaſcū imagines.


ET pꝛimo  non ex malicia quantū­cun hūana pont oꝛiri hmōi male​ficoꝛū opera c eclaratur. Nam ma​licia hoīs ue t habitualis inquantū quis ex frequentatis actibus acquirit habituʒ in­clinantē ad perpetrandū peccata nō ex igno​rantia nec infirmitate. vnde cenſetur peccare ex malicia Uel t actualis malicia que icit᷑ ia mali electio que etiaʒ ponitur peccatū in ſpiritū ſanctū. nunᷓ poteſt circa ipſum ma­leficū tantū efficere  talia opera vt ſunt im­mutatōnes elementoꝝ ⁊ leones circa coꝛpo​ra indifferenter hominū et iumentoꝛuʒ abſ aſtentia alicuius altioꝛis virtutis pꝛoueni​ant quod eclaratur pꝛimo ex parte cauſe. ſe­cundo ex parte effectus maleficialis. Nam h̊ quod non poteſt homo efficere abſ malicia puta per ſua naturalia imminuta: minus po​teſt per ipſa naturalia iam iminuta. Patet cū iam t virtus actiua etiaʒ iminuta. Sed homo per peccata qualitercun per malitiā cōmia iminuitur in bonis naturalibus. ꝓ​batur auctoꝛitate et ratione. Nam Dio. iiij. ca. e iui. no. icit. Malū eſt efectus natu​ralis habitudinis. et loquitur e malo cul­pe. Unde et nemo noſcens malū operatur il­lud: quod  operatur ex efectu operat᷑. Ra­tio c. Sicut ſe habet bonū gratie ad maluʒ nature ita ſe habet malū culpe ad bonū natu​re. ſed per gratiā iminuitur malū nature vt fomes qui eſt inclinatio ad culpam. ergo per culpam a foꝛtioꝛi iminuitur bonum natu­re. Nec obſtatur  icatur e faſcinatōe que interdū pꝛocuratur ex inuultuatione ſeu in­ſpectione alicuius vetule malicioſe puerum aſpicientis vnde puer immutatur et faſcina­tur. quia cut ſupꝛa tactū eſt: hoc tantūmo­do contingere poteſt circa pueros pꝛopter te​nerā ↄplexionē. Hic autē loquimur e coꝛ­poꝛum quoꝛūcun hominū et iumentoꝛuʒ ac etiā elementoꝝ ad grandiues immutatio­nes. Si quis velit latius intelligere: inſpici​et octoꝛē ſanctuʒ in queſtionibus e malo. Utrū peccatū pot coꝛrūpere totū bonū na​ture. ⁊c̈. Ex parte eni effectuū maleficiali​um eclaratur. Naʒ ex effectibus euenitur in cognitionē cauſe. Unde cut illi effectus quo ad nos qui fiunt pꝛeter oꝛdineʒ nature create nobis note per virtutē creature nobis ignote. licet non nt pꝛopꝛie miracula cut illa que fiunt pꝛeter oꝛdinē totius nature cre​ate qualia m poteſtateʒ operatur ille qui eſt ſupꝛa omnē oꝛdinē totius nature create qui eſt eus benedictus: ſcm quā acceptionē i​citur. Tu es qui facis mirabilia magna ſo­lus. ita et maleficiales effectus icuntur mi­raculo inquantū fiunt ab aliqua cauſa no­bis ignota et pꝛeter oꝛdinē nature create no­bis note. Ex quibus elicitur  virtus coꝛ­poꝛalis hoīs ad huiuſmodi opera cauſan­da nō ſe extendere poteſt que ſemper hoc ha­bet vt cauſa cum ſuo effectu naturali nota t naturaliter abſ admiratione. et  effectus maleficiales pount aliquo modo ici mira​cula inquantū noticiā humanā excedunt pa​tet ex ſe ips cum naturaliter non fiunt. patʒ et per oes octoꝛes. pꝛeſertim Auguſtinū. in li. lxxxiij. q. vbi icit. magicis artibus fiunt miracula plerū milia illis miracu­lis que fiunt per ſeruos ei. Et iterū in eodē icit. Magi faciunt miracula per pꝛiuatos contractus. boni chꝛiſtiani per publicā iuſti​ciam. mali chꝛiſtiani per gna publice iuſti­cie que omnia c eclarantur. Nam iuſticia iuina eſt in toto vniuerſo cut lex publica in ciuitate. Uirtus auteʒ creature cuiuibet in vniuerſo ſe habet vt virtus alicuius pꝛi­uate perſone in ciuitate. Jdeo boni chꝛiſtia­ni inquantū per iuinā iuſticiā miracula fa­ciunt icuntur facere miracula per publicaʒ iuſticiā. Magus auteʒ quia operatur ex pa­cto inito cū emone: icitur operari per pꝛi­uatum contractū quia operatur per emonē qui ſua naturali virtute poteſt facere aliquid pꝛeter oꝛdinē nature create nobis note ꝑ vir­tutem creature nobis ignote. et erit miraculū