oꝛiri. et cū necee habent oꝛiri ex aliqua virtute alicui creature collate. et illa etiā non poteſt ee bona ſcm voluntateʒ. licet t bona ſcm naturā. et huiuſmodi creature nt ip emones: relinquitur eoꝝ virtute huiuſmodi fiant ni foꝛtas adhuc obſtat friuola eſtimatio ex hominū malicia concurrente ſuper maleficoꝝ verba cōminatoꝛia ⁊ imagines repotas ad certū locū virtute quadā ſtellarū ſequerentur. vt verbi gratia: quando maleficus iceret imaginē aliquā reponendo. faciā te cecam aut claudā et hoc eueniret. Tunc ideo eueniret talis a ſua natiuitate ex virtute ſtellarū ſoꝛtiretur pꝛe ceteris hominibus talem virtutē. quantūcun alij talia verba pꝛoferrent et eent inſtructi per iſciplinam ad pꝛoferendū. adhuc t efficaces in huiuſmodi operib ee non poent. Ad que ngula reſpondendo eclarabitur. Pꝛimo ex malicia hoīm huiuſmodi effectus cauſari non pount. Secundo nec ex vocib quoꝛūcun hominū concurrente quacun conſtellatōe etiā ad quaſcū imagines.
ET
pꝛimo
non
ex
malicia
quantūcun
hūana
pont
oꝛiri
hmōi
maleficoꝛū
opera
c
eclaratur.
Nam
malicia
hoīs
ue
t
habitualis
inquantū
quis
ex
frequentatis
actibus
acquirit
habituʒ
inclinantē
ad
perpetrandū
peccata
nō
ex
ignorantia
nec
infirmitate.
vnde
cenſetur
peccare
ex
malicia
Uel
t
actualis
malicia
que
icit᷑
ia
mali
electio
que
etiaʒ
ponitur
peccatū
in
ſpiritū
ſanctū.
nunᷓ
poteſt
circa
ipſum
maleficū
tantū
efficere
talia
opera
vt
ſunt
immutatōnes
elementoꝝ
⁊
leones
circa
coꝛpora
indifferenter
hominū
et
iumentoꝛuʒ
abſ
aſtentia
alicuius
altioꝛis
virtutis
pꝛoueniant
quod
eclaratur
pꝛimo
ex
parte
cauſe.
ſecundo
ex
parte
effectus
maleficialis.
Nam
h̊
quod
non
poteſt
homo
efficere
abſ
malicia
puta
per
ſua
naturalia
imminuta:
minus
poteſt
per
ipſa
naturalia
iam
iminuta.
Patet
cū
iam
t
virtus
actiua
etiaʒ
iminuta.
Sed
homo
per
peccata
qualitercun
per
malitiā
cōmia
iminuitur
in
bonis
naturalibus.
ꝓbatur
auctoꝛitate
et
ratione.
Nam
Dio.
iiij.
ca.
e
iui.
no.
icit.
Malū
eſt
efectus
naturalis
habitudinis.
et
loquitur
e
malo
culpe.
Unde
et
nemo
noſcens
malū
operatur
illud:
quod
operatur
ex
efectu
operat᷑.
Ratio
c.
Sicut
ſe
habet
bonū
gratie
ad
maluʒ
nature
ita
ſe
habet
malū
culpe
ad
bonū
nature.
ſed
per
gratiā
iminuitur
malū
nature
vt
fomes
qui
eſt
inclinatio
ad
culpam.
ergo
per
culpam
a
foꝛtioꝛi
iminuitur
bonum
nature.
Nec
obſtatur
icatur
e
faſcinatōe
que
interdū
pꝛocuratur
ex
inuultuatione
ſeu
inſpectione
alicuius
vetule
malicioſe
puerum
aſpicientis
vnde
puer
immutatur
et
faſcinatur.
quia
cut
ſupꝛa
tactū
eſt:
hoc
tantūmodo
contingere
poteſt
circa
pueros
pꝛopter
tenerā
ↄplexionē.
Hic
autē
loquimur
e
coꝛpoꝛum
quoꝛūcun
hominū
et
iumentoꝛuʒ
ac
etiā
elementoꝝ
ad
grandiues
immutationes.
Si
quis
velit
latius
intelligere:
inſpiciet
octoꝛē
ſanctuʒ
in
queſtionibus
e
malo.
Utrū
peccatū
pot
coꝛrūpere
totū
bonū
nature.
⁊c̈.
Ex
parte
eni
effectuū
maleficialium
eclaratur.
Naʒ
ex
effectibus
euenitur
in
cognitionē
cauſe.
Unde
cut
illi
effectus
quo
ad
nos
qui
fiunt
pꝛeter
oꝛdineʒ
nature
create
nobis
note
per
virtutē
creature
nobis
ignote.
licet
non
nt
pꝛopꝛie
miracula
cut
illa
que
fiunt
pꝛeter
oꝛdinē
totius
nature
create
qualia
m
poteſtateʒ
operatur
ille
qui
eſt
ſupꝛa
omnē
oꝛdinē
totius
nature
create
qui
eſt
eus
benedictus:
ſcm
quā
acceptionē
icitur.
Tu
es
qui
facis
mirabilia
magna
ſolus.
ita
et
maleficiales
effectus
icuntur
miraculo
inquantū
fiunt
ab
aliqua
cauſa
nobis
ignota
et
pꝛeter
oꝛdinē
nature
create
nobis
note.
Ex
quibus
elicitur
virtus
coꝛpoꝛalis
hoīs
ad
huiuſmodi
opera
cauſanda
nō
ſe
extendere
poteſt
que
ſemper
hoc
habet
vt
cauſa
cum
ſuo
effectu
naturali
nota
t
naturaliter
abſ
admiratione.
et
effectus
maleficiales
pount
aliquo
modo
ici
miracula
inquantū
noticiā
humanā
excedunt
patet
ex
ſe
ips
cum
naturaliter
non
fiunt.
patʒ
et
per
oes
octoꝛes.
pꝛeſertim
Auguſtinū.
in
li.
lxxxiij.
q.
vbi
icit.
Ꝙ
magicis
artibus
fiunt
miracula
plerū
milia
illis
miraculis
que
fiunt
per
ſeruos
ei.
Et
iterū
in
eodē
icit.
Magi
faciunt
miracula
per
pꝛiuatos
contractus.
boni
chꝛiſtiani
per
publicā
iuſticiam.
mali
chꝛiſtiani
per
gna
publice
iuſticie
que
omnia
c
eclarantur.
Nam
iuſticia
iuina
eſt
in
toto
vniuerſo
cut
lex
publica
in
ciuitate.
Uirtus
auteʒ
creature
cuiuibet
in
vniuerſo
ſe
habet
vt
virtus
alicuius
pꝛiuate
perſone
in
ciuitate.
Jdeo
boni
chꝛiſtiani
inquantū
per
iuinā
iuſticiā
miracula
faciunt
icuntur
facere
miracula
per
publicaʒ
iuſticiā.
Magus
auteʒ
quia
operatur
ex
pacto
inito
cū
emone:
icitur
operari
per
pꝛiuatum
contractū
quia
operatur
per
emonē
qui
ſua
naturali
virtute
poteſt
facere
aliquid
pꝛeter
oꝛdinē
nature
create
nobis
note
ꝑ
virtutem
creature
nobis
ignote.
et
erit
miraculū